ԱՆԿԵՂԾ ՍԷՐԸ՝ ԽԱԹԱՐՈՒԱԾ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Այսօր իրական սէր, անկեղծ սէր գտնել գրեթէ անկարելի է դարձած։ Մինչդեռ սէրը կեանքին ակնաղբիւրն է. սիրոյ արդիւնք է ամէն բարութիւն, ամէն գեղեցկութիւն, եւ եթէ չըլլայ սէր, կեանք ալ գոյութիւն չունենար։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Այսօր իրական սէր, անկեղծ սէր գտնել գրեթէ անկարելի է դարձած։ Մինչդեռ սէրը կեանքին ակնաղբիւրն է. սիրոյ արդիւնք է ամէն բարութիւն, ամէն գեղեցկութիւն, եւ եթէ չըլլայ սէր, կեանք ալ գոյութիւն չունենար։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Կեանքը շատ անգութ դաստիարակ մըն է՝ նախ կը քննէ, յետոյ կը դասաւանդէ»։
ANDRE GIDE
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Կանգուն կեցի՛ր բայց դուն հոդ.
«Հոգիդ ծուխ թող ծիւրի
«Սիրով դուն միշտ կեանքդ հեւքոտ
«Որ տան մուխը չի մարի…»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ազատութիւն»ը շատ կերպեր եւ շատ աստիճաններ ունի, բայց եթէ ուշի ուշով անոր հիմը քննելու ըլլանք, պիտի տեսնենք որ միակ եւ սքանչելի՜ իրողութեան մը վրայ հաստատուած է այն. այս իրողութիւնն է մարդուս «ազատ կամք»ը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սա անուրանալի ճշմարտութիւն մըն է որ աշխարհի վրայ՝ մարդուս կեանքին մէջ երբեք չեն վերջանար հարցեր. երբ մէկը վերջանայ, անմիջապէս ուրիշ հարց մը արդէն պատրաստ՝ կը սկսի յուզել եւ զբաղեցնել մարդը։ Հարցերը զանազան են՝ անհատական, ընտանեկան, ընկերային, համաշխարհային։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ, որպէս բանաւոր էակ, մտքին մէջ ունի շարք մը «ինչո՞ւ»ներ։ Զոր օրինակ, այս «ինչո՞ւ»ներէն մէկն է. «Յիսուս՝ Հայր Աստուծոյ Որդին ինչո՞ւ աշխարհ ղրկուեցաւ, ինչո՞ւ մարմնացաւ եւ մարդացաւ»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցւոյ կեանքին մասնակցելու պարտականութիւնը կը մղէ քրիստոնեաները գործելու իբրեւ «վկաներ Աւետարանին» եւ անկէ բխող պարտաւորութիւններուն։ Այս վկայութիւնը փոխանցո՛ւմն է հաւատքին, խօսքով եւ գործով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Թէպէտ մահը զօրացաւ եւ իշխեց մարդոց վրայ, բայց Աստուած բոլորին աչքերէն արցունքը պիտի սրբէ եւ պիտի ջնջէ այն նախատինքը, որ իր ժողովուրդը կրեց աշխարհի ամբողջ տարածքին։
«Տէրը Ի՛նք խօսեցաւ ասոնք»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Իր թախիծովն անսահման
«Աշնան սա Վարդն է նըման
«Սրտի մը մութ։
«Օրէ՜նքն անգութ…
«Կը մեկնի բոլորը վարդէն,
«Կ՚երթայ ժպիտը մարդէն՝
«Որ աւելնայ
«Հողին վրայ՝
«Ա՜փ մըն ալ հող - ուր սակայն
«Նոր - նոր սերմեր կը դողան…»։
Մ. ԶԱՐԻՖԵԱՆ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդիկ կը խորհին՝ բնական է, քանի որ մարդը բանաւոր էակ մըն է. մարդիկ կը խօսին՝ այս ալ բնական հետեւանքն է բանականութեան, քանի որ մարդ արտայայտել կ՚ուզէ իր խորհածը, իր մտածումը եւ կարծիքները։