Արխիւ

Հա­մա­ցան­ցի վրայ ար­դէն հա­սա­նե­լի դար­ձած է հա­յե­րէն Աս­տուա­ծա­շուն­չը՝ ե­լեկտ­րո­նա­յին տար­բե­րա­կով։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, ար­դէն շուրջ 8500 հո­գի ներ­բեռ­նած է այդ մէ­կը։

Խորհր­դա­րա­նի կու­սակ­ցու­թիւն­նե­րէն ՀՏՓ­-ի հա­մա­կու­սակ­ցա­պետ­նե­րը՝ Ֆի­կէն Եիւք­սեք­տաղ, Սե­լա­հատ­տին Տե­միր­թաշ եւ Սըր­րը Սիւ­րէյ­յա Էօն­տէր, ինչ­պէս նաեւ ՀՏՓ­-ա­կան այլ ինն ե­րես­փո­խան­ներ ե­րէկ ուշ գի­շե­րին առ­նուե­ցան հսկո­ղու­թեան տակ։ Տե­միր­թաշ ձեր­բա­կալ­ման պա­հան­ջով ու­ղար­կուա­ցաւ դա­տա­րան։

Այ­սօր Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սի գա­հա­կա­լու­թեան տա­րե­դարձն է։ Նո­րին Սրբու­թիւ­նը 17-րդ տա­րին կը թե­ւա­կո­խէ Սուրբ Գրի­գոր Լու­սա­ւոր­չի գա­հուն վրայ՝ որ­պէս աշ­խար­հաս­փիւռ հա­յու­թեան հայ­րա­պե­տը, ա­մե­նա­սի­րե­լի հո­վուա­պե­տը եւ ընդ­հան­րա­կան գլու­խն ու ծայ­րա­գոյն պատ­րիար­քը Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ։ Ա­մե­նայն Հա­յոց Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տի գա­հա­կա­լու­թեան այս նոր փու­լը դար­ձեալ կու գայ թար­մաց­նել իր աշ­խար­հաս­փիւռ հօ­տին ջեր­մե­ռանդ զգա­ցում­նե­րը՝ ի­րեն նկատ­մամբ։

Տիար­պա­քը­րի մէջ այս ա­ռա­ւօտ տե­ղի ու­նե­ցաւ ա­հա­բեկ­չա­կան պայ­թում մը։ Քա­ղա­քի կու­սա­կա­լու­թեան աղ­բիւր­նե­րը տեղե­կա­ցու­ցին, որ ան­ջա­տո­ղա­կան ա­հա­բեկ­չա­կան ՓՔՔ կազ­մա­կեր­պու­թեան ան­դամ­նե­րէն մին ռումբ մը պայ­թե­ցու­ցած է Տիար­պա­քը­րի Անվտան­գու­թեան տնօ­րէ­նու­թեան Պաղ­լար գա­ւա­ռա­կի մաս­նա­շէն­քի մօ­տա­կայ­քին։ Այս դէպ­քին հե­տե­ւան­քով մէկ հո­գի զոհուե­ցաւ, ա­ւե­լի քան ե­րե­սուն հո­գի ալ վի­րա­ւո­րուե­ցաւ։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Նո­յեմ­բեր 1-ին կը նշենք ծննդեան 146-րդ ­տա­րե­դար­ձը հայ դա­սա­կան ե­րաժշ­տու­թեան մե­ծա­տա­ղանդ վար­պե­տին՝ Ա­լեք­սանդր Ս­­պեն­դիա­րեա­նի (1871-1928)։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մես­րոպ Մաշ­տո­ցի ա­նուան Մա­տե­նա­դա­րա­նի Ձե­ռագ­րաց հա­ւա­քա­ծո­յին մէջ կը պահ­պա­նուին Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցիի եր­կե­րու, ձե­ռա­գիր մա­տեան­նե­րու եւ հնա­տիպ գիր­քե­րու կա­րե­ւո­րա­գոյն հա­ւա­քա­ծոն՝ զա­նա­զան դա­րե­րէ ե­կած եւ այ­սօ­րուան ու գա­լիք սե­րունդ­նե­րուն հա­մար պահ դրուած:

Ազ­գա­յին պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Ֆիք­րի Ը­շըք եւ Ցա­մա­քա­յին զօր­քե­րու հրա­մա­նա­տար զօ­րա­վար Սա­լիհ Զե­քի Չո­լաք ե­րէկ շփում­ներ ու­նե­ցան Թուր­քիա-Սու­րիա սահ­մա­նին վրայ։ Ա­նոնք այ­ցե­լե­ցին Ռէյ­հան­լըի պա­հա­կա­կէ­տե­րը եւ ա­ւե­լի վերջ փու­թա­ցին Հա­թա­յի կու­սա­կա­լու­թիւն։

Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Պաշտ­պա­նու­թեան փոխ-նա­խա­րա­րի տե­ղա­կալ Մայ­քըլ Քար­փեն­թըր ե­րէկ շփում­ներ ու­նե­ցաւ Ե­րե­ւա­նի մէջ, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ։ Օ­րուան տե­ւո­ղու­թեան ան ըն­դու­նուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի եւ Պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար Վի­գէն Սարգ­սեա­նի կող­մէ։

«Ա­րե­ւելք» կայ­քէ­ջի վրայ կը կար­դանք.-

Վերլուծաբան Վի­գէն Չըթ­րեա­նի կար­ծի­քով՝ «Ի­ՇԻՊ-ը, ամ­բող­ջո­վին դուրս պի­տի չգայ Ի­րա­քէն եւ տե­ղա­փո­խուի Սու­րիա, քա­նի որ ա­նոր ինք­նու­թիւ­նը, գո­նէ իր ող­նա­շա­րը՝ ի­րա­քեան է»: Ան շա­րու­նա­կեց. «Մու­սու­լի ան­կու­մէն ետք, Ի­ՇԻՊ-ի ա­մե­նա­մեծ քա­ղա­քը՝ սու­րիա­կան Ռաք­քան պի­տի դառ­նայ: Չեմ գի­տեր, թէ ա­նոնք որ­քա­նով պատ­րաստ են Ռաք­քա­յի հա­մար մեծ ճա­կա­տա­մարտ մղե­լու եւ կամ ա­նա­պա­տա­յին շրջան­նե­րու մէջ հաս­տա­տուե­լու»: