Արխիւ

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Գարունը իր զով թեւերով պարուրեց մեզ դարձեալ, հայրենի զգլխիչ գարնան մեղեդին լսելի է ամէնուրեք. պատշգամէն ներս կը հոսին թռչուններու գեղգեղանքը, նորափթիթ տերեւներու թարմ կանաչը աչք կը քթթէ, ծաղկած ծիրանիները, կեռասենիները անզուգական գեղեցկութեամբ մը կ՚օժտեն այս պաստառը. արեւը վերէն ժպիտով կը հետեւի անցուդարձին:
Դուրսէն լսուող պոռչտուքը կ՚ընդհատէ պահին գեղեցկութիւնը:

Պօղոս առաքեալ, Եփեսոսի քրիստոնեաներուն ուղղած իր նամակին մէջ կ՚ըսէ, թէ Աստուած «մեզ վերստին կեանքի կոչեց Քրիստոսով» (2.5)։ Առաքեալին այլ նամակներուն մէջ եւս շեշտուած յիշեալ հաստատումը, նպատակը կը կազմէ Աստուծոյ Որդւոյն առաքելութեան, եւ հետեւաբար, առանցքը՝ քրիստոնէական հաւատքին։

Թրքահայութիւնը Տէր Յիսուս Քրիստոսի Հրաշափառ Սուրբ Յարութեան տաղաւարը տօնախմբեց աւանդական շուքով. մեր բոլոր եկեղեցիները լեցուն էին հաւատացեալներու խուռներամ բազմութեամբ։ Պատրիարքական ընդհանուր փոխանորդ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան պատարագեց եւ քարոզեց Ս. Աստուածածին Աթոռանիստ Մայր եկեղեցւոյ մէջ։
Գումգաբուի ընդունելութեան ժամանակ համայնքային խնդիրներու շուրջ կարծիքի փոխանակումներ տեղի ունեցան շինիչ մթնոլորտով - Իսթանպուլի կուսակալին կողմէ Ս. Զատկի առթիւ շնորհաւորանք։

Երէկ, առաւօտեան ժամերուն աշխարհ ցնցուեցաւ Սրի Լանքայէն հասած ահաբեկչական ահաւոր յարձակումներու շարքի մը լուրերով։ Այսպէս, մայրաքաղաք Քոլոմպոյի մէջ նոյնաժամանակ ութ ռմբակոծում տեղի ունեցաւ։

Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan'ın, Paskalya münasebetiyle yayımladıkları mesajları aşağıda sunulmaktadır:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Դուք մի՛ վախնաք. գիտեմ որ խաչուած Յիսուսը կը փնտռէք։ Հոս չէ, որովհետեւ յարութիւն առաւ» (ՄԱՏԹ. ԻԸ 5-6)։
Ահաւասիկ միակ եզական կեանք մը, միակ եւ աննախընթաց երեւոյթ մը՝ միակ ճշմարտութիւնը…։ Ահաւասիկ երիտասարդ «մարդ» մը, որ ծնաւ աննշան գիւղի մը մէջ, զաւակը՝ համեստ եւ խոնարհ մօր մը։

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

-Մայրի՛կ, ի՞նչ է Զատիկը,- հարցուց հնգամեայ Արամիկը, որ խաղալիքները մէկ կողմ ձգելով դրան ծայրէն ուշադիր կը հետեւէր մօրը։
-Զատիկը Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Յարութեան տօնն է,- ժպտուն պատասխանեց մայրը ու շարունակեց խոհանոցի մէջ տօնական պատրաստութիւնները։ 

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Քրիստոնեայ աշխարհը օրերս կը տօնախմբէ իր գլուխը հանդիսացող Քրիստոս Փրկիչին յարութեան յիշատակը: Յիշատակ մը, որ ամբողջ մարդկութեան ընկալումը փոխեց կեանքի ու մահուան մասին: Մինչեւ Քրիստոսի ժամանակաշրջանը մարդիկ իրենց փիլիսոփայական դեգերումներով կ՚աշխատէին հասկնալ ու ենթադրել, թէ ֆիզիքական այս կեանքէն ետք, արդեօք ուրիշ կեանք կա՞ր:

Սիրեցեալ Ժողովուրդ մեր,
Ինչ աղիտալի բան կ՚ըլլար մահը, երբ չըլլար յարութիւն մեռելոց, երբ այդպէս գիտնայինք ու հաւատայինք՝ թէ մահուամբ կը հողանանք, եթէ այդպէս գիտնայինք՝ թէ մեր մարմինն ու հոգին պիտի մնան նեխած ու փտած ու յաւիտենապէս խառնուած՝ կոշտ ու կարծր հողին հետ, այսպիսի գաղափար մը մեզի համար սոսկալի բան մը պիտի ըլլար։