Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ինչպէս յաճախ կը կրկնենք, առածը կ՚ըսէ. «Չափաւորութիւնը կէս Աստուած է»։ Անշուշտ որ ո՛չ մէկ բան կարելի է համեմատել կամ նմանցնել Աստուծոյ, բայց «չափաւորութեան» կարեւորութիւնը եւ անհրաժեշտութիւնը շեշտելու համար, թերեւս քիչ մը «չափազանցուած» առած մը պէտք է ընդունիլ այս խօսքը։

Նորին Ամենապատուութիւն Տ. Սահակ Բ. Սրբազան Պատրիարք Հօր պատգամը. «Այսօր Սուրբ Աստուածածնի առջեւ ծնրադիր իր բարեխօսութիւնը կը խնդրենք այս քորոնաժահրի համաճարակին դէմ, որպէսզի իր զօրութիւնը ցոյց տայ եւ վերստին չարը խափանէ, որովհետեւ երբեմն մարդուն ուժերը բաւարար չեն»:
«Սա ոսկի առիթի մը կրնանք վերածել՝ երբ որ մենք մեր առանձնութիւնը կ՚օգտագործենք Աստուծմով լեցուելու, սուրբերով լեցուելու, Աւետարանի խօսքերով լեցուելու համար»:

ԳՐԻԳՈՐ Ա. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Հասանք մեր հաւատքի հօր Ս. Գրիգոր Լուսաւորչի խոր վիրապ մուտքի տօնին։
Տօնակատարութիւն մը, որուն միջոցաւ կը յայտնուի Անակի որդի Սուրէնի հաւատքի արիութիւնը։

Սուրբ Փրկիչ Ազգային հիւանդանոցի բժշկապետը բացառիկ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթի։
Համաճարակէ վարակուածներու համար գթութեան յարկէն ներս կը գործէ մասնաւոր բաժանմունք մը՝ մինչ անմիջական կապ հաստատուած է պետական պատկան մարմիններու հետ։
Ըստ Տքթ. Արմենակ Մեծատուրեանի, ներկայիս արտասովոր հոգածութեան առարկայ կը դառնայ նաեւ ծերանոցը։

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

-Նորքի հիւանդանոցը գնացի, ինձ չընդունեցին. ասացի ուզում եմ կրիփի թեստ անցկացուեմ. դրսից, դրան մօտից ինձ յետ ուղարկեցին ասելով՝ գնա, առատ ինպիրով (կոճապղպեղ), լիմոնով, մոշ ու մալինայով տաք չայ խմի, կ՚անցնի, բան չես ունենայ:

ԵՐԱՄ

Ետեւի կողմը բակ մը կայ։ Երեւանեան բակ մը, իր ջերմութեամբ, սովետական ետնաբոյրով, լուացքի երկար, սահմանախախտ թելերով, խառն գոյներով եւ, անշուշտ, հարեւաններով։
Մեր պատշգամը եթէ նստիս, ճի՛շդ դիմացդ, քեզմէ քիչ մը ցած ու քսան մեթր հեռու գտնուող տանիքին վրայ երկար ու բաւական հաստ ձող մը կը տեսնես։

Էրտողան. «Համաճարակի տարածման թափը կրնանք կասեցնել երկու-երեք շաբաթուան ընթացքին»:
Թուրքիոյ մէջ ինն օրերու կտրուածքով քորոնաժահրի զոհերու թիւը հասաւ 59-ի, մինչ կայ նաեւ 2433 վարակուած՝ ըստ վերջին տուեալներուն: Հեռակայ դրութեամբ ուսուցումը պիտի շարունակուի մինչեւ յառաջիկայ ապրիլի 30-ը:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ամուր, կազմակերպուած եւ կուռ թուացող աշխարհը մուտք գործած է անկանխատեսելիութեան ժամանակաշրջան մը: Վաղը ի՞նչ պիտի ըլլայ: Պարզ ու համառօտ հարցում մը, որուն այսօր ոչ ոք կրնայ պատասխանել:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Թէ մարդիկ մինչեւ իսկ քաղաքակիրթ երկիրներու մէջ՝ ո՛րքան ենթակայ են անիրական երեւոյթներէ եւ անիմաստ ու անբանաւոր վախերէ ազդուելու եւ տարուելու, ասոր մէկ ապացոյցը տրուեցաւ նոյեմբեր 1938-ին, երբ ձայնարձակի միջոցով Նիւ Եորքի Մըրքըրի թատրոնը բեմադրած էր «Աշխարհներու պատերազմը» անունով թատերախաղ մը՝ որուն մէջ ճարպիկ դերասան՝ Օրսըն Ուէլս՝ կենդանի կերպով կը պատկերացնէր, թէ ի՛նչպէս Հրատ մոլորակի «բնակիչներ»ը վար իջած են մեր երկիրը՝ մարդոց հետ պատերազմելու համար։