Արխիւ

Հայկական բարեգործական ընդհանուր միութեան 88-րդ համագումարը արձանագրեց լուրջ յաջողութիւն:
Աշխարհի բազում երկիրներէն Երեւան մեկնած ժողովականները կը վերադառնան բարձր տրամադրութեամբ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցին յատուկ կարգ մը սահմանած է մայրացող կանանց օրհնութեան  համար:
Սուրբ Կոյս Մարիամի կերպարը վառ արտայայտուած է մեր եկեղեցական տօնացոյցին մէջ, ուր կան Աստուածածնին ընծայուած եօթ տօներ:

Քրիս­տո­սի Հրա­շա­փառ Ս. Յա­րու­թեան տօ­նին յա­ջոր­դող Մե­ռե­լո­ցին առ­թիւ ե­րէկ հո­գե­հանգս­տեան ընդ­հա­նուր կարգ տե­ղի ու­նե­ցաւ Շիշ­լիի ազ­գա­յին գե­րեզ­մա­նա­տան մէջ։ Ընդ­հա­նուր հո­գե­հան­գիս­տին հան­դի­սա­պե­տեց Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի Ա­տե­նա­պետ Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեան, ո­րու կող­քին էին Տ. Շնորհք Ա­բե­ղայ Տօ­նի­կեան, Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեան, Տ. Միւ­ռոն Ա. Քհնյ. Այ­վա­զեան, Տ. Գէորգ Ա. Քհնյ. Չը­նա­րեան, Տ. Սար­գիս Ա. Քհնյ. Գու­յում­ճեան, Տ. Զա­քար Քհնյ. Քո­փա­րեան եւ Տ. Շիր­վան Քհնյ. Միւր­զեան։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէ­կուան Ս. Զատ­կի տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րուն ըն­թաց­քին տե­ղե­կա­ցուց, թէ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը ինչ կար­գադ­րու­թիւն­ներ նա­խա­տե­սած է յա­ռա­ջի­կայ Ապ­րի­լի 24-ին հա­մար, մինչ հա­մայն աշ­խար­հի հա­յու­թիւ­նը պի­տի նշէ 2015-ի տա­րե­լի­ցը։

Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցին նշեց Տիրոջ Հրաշափառ Սուրբ Յարութիւնը:
Վեհափառ Հայրապետը պատարագեց Սուրբ Էջմիածնի Մայր Տաճարին մէջ:
Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արքեսկ. Աթէշեան հանդիսապետեց Գումգաբուի արարողութիւններուն:
Սուրբ Զատկի աւանդական ընդունելութեան ներկայ գտնուեցաւ նաեւ Տ.Տ. Պարթոլոմէոս Ա. Ուղղփառաց Տիեզերական Պատրիարքը:

ՀԲԸՄ-ի կազմակերպած քննարկումներու շարքով ձեւաւորուեցաւ ապագայ Հայաստանի ուրուականը:
Հայութեան միջազգային դիրքերու ամրապնդման հեռանկարներուն շուրջ կարծիքի փոխանակումներ:

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան շա­բա­թա­վեր­ջին Ա­ռա­ջին Տի­կին Ռի­թա Սարգ­սեա­նի հետ մաս­նակ­ցե­ցաւ Ե­րե­ւա­նի Օ­փե­րա­յին մէջ ՀԲԸՄ-ի 88-րդ ընդ­հա­նուր ժո­ղո­վին առ­թիւ կազ­մա­կեր­պուած գե­ղա­րուես­տա­կան ձեռ­նար­կին։ Հա­մեր­գի ըն­թաց­քին ան հան­դէս ե­կաւ նաեւ ե­լոյ­թով մը, զոր կը ներ­կա­յաց­նենք ստո­րեւ.-

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մա՛րդ չ՚ու­զեր խօ­սիլ մա­հուան մա­սին, բայց ինչ­պէ՞ս չխօ­սուի ա­նոր մա­սին, երբ գրե­թէ ա­մէն օր կը դի­մա­ւո­րուի մա­հուան ի­րո­ղու­թեան հիտ՝ եր­բեմն իր մեր­ձա­ւո­րին, երբ­եմն սրտա­կից բա­րե­կա­մի մը, եւ եր­բեմն ալ բո­լո­րո­վին ան­ծա­նօթ մէ­կու մը մի­ջո­ցով՝ թեր­թի մը կամ հե­ռա­տե­սի­լի մը լու­րին մէ­ջէն։ Ան­շուշտ մար­դուս հա­կազ­դե­ցու­թիւ­նը տար­բեր կ՚ըլ­լայ իւ­րա­քան­չիւր մա­հուան լու­րին նկատ­մամբ, ա­մէն մահ նոյն ազ­դե­ցու­թեամբ չի տպա­ւո­րեր, մեր­ձա­ւո­րի մը, հե­ռա­ւո­րի մը կամ բո­լո­րո­վին ան­ծա­նօ­թի մը մա­հը տար­բեր է մար­դուս հա­մար։

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Քրիս­տոս իր ամ­բողջ կեան­քով եւ մա­նա­ւանդ իր կեան­քին վեր­ջին եօթ­նեա­կին ցոյց տուաւ, թէ ան­մա­հու­թիւ­նը միայն «մա­հէն ա­զատ ըլ­լալ»ու հո­գե­կան գո­յա­վի­ճակ մը չէ՛։