Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Յաղ­թու­թեան նշա­նը՝ Խա­չը եր­կին­քի վրայ ե­րե­ւե­ցաւ եւ ո­ղոր­մու­թեան լոյ­սը ծա­գե­ցաւ հե­թա­նոս­նե­րու վրայ»։
­Զատ­կի յա­ջոր­դող հին­գե­րորդ Կի­րա­կին նուի­րուած է «Ե­րեւ­ման Խա­չի յի­շա­տակ»ին, այ­սինքն խա­չի եր­կին­քի վրայ հրա­շա­լի՜ ե­րե­ւու­մին։

Պատրիարքական Ընտրեալ-տեղապահ Տ. Գարեգին Արք. Պեքճեանի յայտարարութիւնները՝ Հայաստանի «Շանթ» հեռուստակայանի «Հեռանկար» հաղորդաշարէն:
«Եթէ պէտք ըլլայ՝ կը զիջինք, ինչու չէ։ Հնարաւոր է այս բանը, անհնար բան մը չկայ աշխարհի վրայ, կեանքի մէջ։ Միայն թէ այստեղ պայքար չկայ, այլ կայ ընթացք մը, որ պէտք է շարունակուի։ Իմ կարծիքով, որոշ չափով սխալ է հարցը ներկայացնել պայքարի ձեւով, որովհետեւ ուղղակիօրէն յարատեւութեան ի խնդիր պէտք է տեղի ունենայ ընտրութիւն»:

Պա­քըր­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ող­ջու­նեց՝ Տա­տեան սա­նուց միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ այս ե­ղա­նա­կին կազ­մա­կեր­պուած պա­լէի դա­սըն­թաց­քին մաս­նա­կից­նե­րը, ո­րոնք ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կան հա­մա­նուն վար­ժա­րա­նի «Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» հան­դի­սաս­րա­հին մէջ։

ԳՐԻ­ԳՈՐ ՇԷ­ՆԵԱՆ

Առ­հա­սա­րակ, մայ­րը նկա­տուած է մարդ­կա­յին ըն­կե­րու­թեան ա­մե­նէն ա­ռողջ եւ գլխա­ւոր էա­կը, ըն­տա­նի­քի մը սիւ­նը։

Հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ Հա­լէ­պի Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի նա­խա­գահ Տքթ. Նա­յէֆ  Սալ­թիի, կազ­մա­կեր­պու­թեամբ «Քրիս­տա­փոր» ու­սա­նո­ղա­կան միու­թեան, Հա­լէ­պի Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի «Ռա­զի» սրա­հին մէջ բա­ցու­մը կա­տա­րուե­ցաւ Հայ­կա­կան մշա­կոյ­թի շաբ­թուան:

«Մո­տըրն Հելթ­քեր» թեր­թը, որ ա­ռող­ջա­պա­հու­թեան մար­զին մա­սին լու­րե­րու եւ ու­սում­նա­սի­րու­թեանց նուի­րուած հե­ղի­նա­կա­ւոր հրա­տա­րա­կու­թիւն մըն է, կազ­մած է ա­ռող­ջա­պա­հա­կան մար­զի ըն­կե­րու­թեանց լա­ւա­գոյն քսան­հինգ տնօ­րէն­նե­րու 2017 թուա­կա­նի ցան­կը, ո­րուն մէջ ընդգր­կուած է նաեւ հա­յազ­գի բա­րե­րար Մայք Սա­րեան։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Պատ­րիար­քա­կան ընտ­րեալ-տե­ղա­պահ Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան, որ կը գտնուի Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ, այ­սօր կ՚ըն­դու­նուի Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սին կող­մէ։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը ե­րէկ մաս­նա­ւոր հար­ցազ­րոյց մը տուաւ մեր աշ­խա­տա­կից Սա­գօ Ա­րեա­նին, որ ի­րեն ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի ա­նու­նով ներ­կա­յա­նա­լով՝ տե­ղեակ դար­ձաւ Պատ­րիար­քա­րա­նի շուրջ ստեղ­ծուած առ­կայ տագ­նա­պի այժ­մու փու­լին վե­րա­բե­րեալ իր պատ­կե­րա­ցում­նե­րուն ու մօ­տե­ցում­նե­րուն։

Ֆէ­րի­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քը ար­տա­սո­վոր օ­րեր կ՚ապ­րի՝ թա­ղի Վար­դա­նանց երգ­չա­խում­բի հիմ­նադ­րու­թեան 85-ա­մեա­կի յո­բե­լե­նա­կան ներ­կայ շրջա­նին։ Զու­գա­հե­ռա­բար հա­մայն­քի ա­րուես­տա­սէր­ներն ալ կը վա­յե­լեն այս յո­բե­լեա­նը թէ՛ կազ­մա­կեր­պուած ձեռ­նարկ­նե­րով եւ թէ մա­նա­ւանդ ա­նոնց մի­ջո­ցաւ այս յո­բե­լեա­նի ի­մաս­տին հա­ղորդ դառ­նա­լով։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մար­դիկ, գրե­թէ մոռ­ցած են սէ­րը, ո­ղոր­մա­ծու­թիւ­նը եւ նե­րո­ղամ­տու­թիւ­նը՝ կու­րա­ցած են կիր­քե­րէ եւ ա­տե­լու­թե­նէ։ Մար­դիկ այս մղում­նե­րով կ՚ապ­րին ընդ­հան­րա­պէս ինք­նա­կեդ­րոն կեանք մը՝ հո­գե­պէս կղզիա­ցած, որ­քան որ մաս կը կազ­մեն ըն­կե­րու­թեան։