Արխիւ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ճէք Լանտըն իր «Մարթին Իտըն» գիրքին մէջ գրած է. «Քնանալը անոր համար կը նշանակէր մոռնալ. իւրաքանչիւր առաւօտը կը դիմաւորէր տխրութեամբ։ Կեանքը զինք կը մտահոգէր, կը ճնշէր, իսկ ժամանակը տանջանք մըն էր իրեն համար»։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մի քանի օր առաջ սկսայ ընթերցել 1949-1955 թուականներուն Թեհրանի մէջ լոյս տեսած «Արմենուհի» գրական, պատմա-գիտական եւ արուեստի ամսօրեայ հանդէսը: Ընթերցանութեան ժամանակ ուշադրութիւնս գրաւեց ամսաթերթի 5-րդ թիւին մէջ Փիւնիկ գրչանունով յօդուածագիրի մը «Հայ աղջիկ» գրութիւնը («Արմենուհի», 1949, Ա. տարի, թիւ 5, էջ 10):

Պէյօղլուի Ս. Երրորդութիւն եկեղեցւոյ մէջ երէկ Տ. Յարութիւն Վրդ. Տամատեան մատոյց տարեվերջի Ս. Պատարագը, որուն ներկայ գտնուեցաւ նաեւ Տ. Գէորգ Աւ. Քհնյ. Չընարեան։ Պատարագիչ հայր սուրբը խօսեցաւ նաեւ օրուան քարոզը։

Նոր տարուան առթիւ Վեհափառ Հայրապետին պատգամը. «Թոյլ չտանք, որ ազգային կեանքի մէջ սերմանուի ատելութիւն ու պառակտում, արմատաւորուի կործանարար յարմարուողականութիւնն ու անտարբերութիւնը։ Ապրինք հաւատքով զարդարուն կեանքով, իրարու հանդէպ սիրով, որպէսզի զգանք Աստուծոյ շնորհաբեր ներկայութիւնը»:
«Հայաստանը այն միակ սրբազան վայրն է, ուր ամբարուած են բոլոր ժամանակներու հայ սերունդներու աղօթքներն ու երազները, ուր շարունակ պիտի կերտուի հայոց ինքնութիւնը»:

Թոփգաբուի Լեւոն-Վարդուհեան վարժարանի Ամանորի հանդէսին մթնոլորտը համազօր էր ընտանեկան հաւաքի մը։ Թաղի Ս. Նիկողայոս եկեղեցւոյ յարակից «Իլքքան» սրահին մէջ տեղի ունեցաւ ձեռնարկը։

Շիշլի մարզակումբի ընտանիքը 2024 թուականը կը դիմաւորէ բարձր տրամադրութեամբ՝ մանաւանդ, որ բոլոր ճիւղերու մէջ արձանագրուած յաջողութիւնները ապագայ ձեռքբերումներու համար յոյս կը ներշնչեն բոլորին։

Կէտիկփաշայի «Հրանդ Տինք» վարժարանին մէջ տարեմուտը բնորոշուեցաւ աւանդական խանդավառութեամբ։ Մանկապարտէզի սաներու ժպիտները, ամանորեան երգերն ու արտասանութիւնները այնքան յաջող էին, որ բոլորին տարեմուտի տրամադրութիւնները պայմանաւորեցին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

2024-ը կը դիմաւորենք. 2023 տարին կը փակենք եւ կ՚ընդունինք նոր մը։ Բաւական ծանր օրագրութեամբ, մեծ հարցումներով ու սրդողումներով, ահերով, բայց մանաւանդ՝ պատերազմներով… Թերեւս այս տարիները պիտի յիշատակուին՝ որպէս պատերազմի տարիներ, ուր կորուստն ու մահը մեծագոյն ներկան են, իսկ մեծագոյն բացական է լուծումներու ճանապարհը։

ԿՈՐԻՒՆ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ՖԷՆԷՐՃԵԱՆ

Սուրբ Գիրքի Ծննդոց բաժինը ստեղծագործութեան մասին հետեւեալը կը գրէ.
«Աստուած ըսաւ. «Երկնքի հաստատութեանը մէջ լուսաւորներ թող ըլլան, որպէսզի ցերեկը գիշերէն զատեն եւ նշաններու ու ատեններու եւ օրերու ու տարիներու համար ըլլան։