Արխիւ

Ահմէտ Տավուտօղլու եւ Քեմալ Քըլըչտարօղլու պայմանաւորուեցան յաջորդ ժամադրութեան համար:
Րէճէպ Թայյիպ Էրտողան. «Երկիրը բացարձակապէս պէտք չէ մնայ առանց կառավարութեան»:

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Ան­ցեա­լի մէջ դա­ւա­նա­փոխ կամ կրօ­նա­փոխ ե­ղած հա­յոց մե­րօ­րեայ շա­ռա­ւիղ­նե­րուն վե­րա­դար­ձի հար­ցը ու­նի բարդ ե­րե­սակ­ներ։ Հա­յաս­տա­նի մէջ մկրտուե­լու ցան­կու­թիւն յայտ­նած ու մերժուած ե­րեք ծպտեալ հա­յե­րու հար­ցը վառ օ­րի­նակ մըն է այս ա­ռու­մով։

Ի­րա­նի եւ Ատր­պէյ­ճա­նի մի­ջեւ բա­նակ­ցու­թիւն­ներ սկսան՝ դէ­պի հա­մաշ­խար­հա­յին շու­կա­ներ կազ ար­տա­ծե­լու հար­ցին շուրջ։ Թեհ­րա­նի պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րը այս մա­սին հա­ղոր­դում­ներ ը­րին, իսկ այս լու­րը զա­նա­զան աղ­բիւր­նե­րու կող­մէ այն­պէս կը մեկ­նա­բա­նուի, թէ Ի­րան ար­դէն վե­րա­դար­ձած է խո­ղո­վա­կա­շա­րով մը դէ­պի Եւ­րո­պա կազ ար­տա­ծե­լու ծրագ­րե­րուն։

Ան­ջա­տո­ղա­կան ա­հա­բեկ­չա­կան ՓՔՔ կազ­մա­կեր­պու­թիւ­նը կը շա­րու­նա­կէ ի­րա­կա­նաց­նել տմար­դի ու վայ­րագ բռնա­րարք­ներ։ Այս ա­ռա­ւօտ հա­ղոր­դուե­ցաւ, որ Շըր­նա­քի մէջ ՓՔՔ­-ի յար­ձակ­ման հե­տե­ւան­քով նա­հա­տա­կուած է զի­նուոր մը

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը կրկնենք, Յի­սուս Ի՛նք կը հաս­տա­տէ, թէ այս աշ­խար­հի վրայ պի­տի ըլ­լան միշտ նե­ղու­թիւն­ներ, քա­նի որ այս աշ­խար­հը վար­դաս­տան մը չէ՛, այլ պէտք է քաջ ըլ­լալ եւ պայ­քա­րիլ նե­ղու­թիւն­նե­րու դէմ՝ փո­խա­նակ վհա­տե­լու եւ յու­սալ­քուե­լու։

Ժա­մա­նա­կին խորհր­դա­յին ման­կա­վարժ փի­լի­սո­փա­նե­րէն շա­տեր կը հա­ւա­տա­յին, թէ՝ «Մա­նու­կը սպի­տակ թուղթ է», եւ դաս­տիա­րա­կու­թեամբ կա­րե­լի է տալ ա­նոր ո­րե­ւէ մաս­նա­գի­տու­թիւն եւ «ար­տադ­րել» տար­բեր տե­սա­կի գիտ­նա­կան­ներ ու ա­րուես­տա­գէտ­ներ: Սա­կայն խորհրդա­յին մաս­նա­գի­տա­կան փոր­ձը ցոյց տուաւ, թէ (յատ­կա­պէս ա­րուես­տի պա­րա­գա­յին) այս տե­սու­թիւ­նը խո­տոր կը հա­մե­մա­տի գործ­նա­կան կեան­քի հետ:

Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ Հիւ­սի­սա­յին Ա­մե­րի­կա­յի Ա­րեւմ­տեան Թե­մէն ներս վեր­ջերս հիւ­րըն­կա­լուե­ցան խումբ մը ղպտի ե­րի­տա­սարդ­ներ։ ԱՄՆ-ի Ա­րե­ւե­լեան ա­փէն մեկ­նած՝ Ղպտի ե­րի­տա­սար­դաց միու­թեան քա­ռա­սուն ան­դամ­նե­րը ջեր­մօ­րէն դի­մա­ւո­րուե­ցան Ա­րեւմ­տեան Թե­մի Ա­ռաջ­նոր­դա­րա­նի հա­մա­լի­րէն ներս՝ Լոս Ան­ճե­լըս։

Ռու­սաս­տա­նի մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ օ­դա­յին ար­կած մը, ո­րու զո­հե­րու շար­քին կը գտնուին հա­յեր։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Իսթ­րինս­քի ջրամ­բա­րին մօտ ապ­րուե­ցաւ այս ար­կա­ծը, ո­րուն զոհ գնաց ինն հո­գի։

Եւ­րո­միու­թեան գծով նա­խա­րար եւ ա­ւագ բա­նագ­նաց Վոլ­քան Պոզ­քըր կը պատ­րաս­տուի այս շաբ­թուան տե­ւո­ղու­թեան ի­րա­կա­նաց­նել ու­ղե­ւո­րու­թիւն մը՝ Եւ­րո­պա­յի մէջ բա­ցատ­րե­լու հա­մար Թուր­քիոյ կող­մէ ա­հա­բեկ­չու­թեան դէմ ձեռ­նար­կուած պայ­քա­րը եւ լուծ­ման գոր­ծըն­թա­ցին ուղ­ղու­թեամբ ա­նոր վճռա­կա­մու­թիւ­նը։ «Ա­նա­տո­լու» գոր­ծա­կա­լու­թեան հա­ղոր­դում­նե­րով, եւ­րո­պա­կան եր­կիր­նե­րէն ներս ու­նե­նա­լիք շփում­նե­րուն ըն­թաց­քին Վոլ­քան Պոզ­քըր երկ­խօս­նե­րուն տե­ղե­կու­թիւն­ներ պի­տի փո­խան­ցէ Թուր­քիոյ վեր­ջին ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն շուրջ ու պի­տի մատ­նան­շէ, թէ ա­հա­կեկ­չու­թեան դէմ ձեռ­նար­կուած պայ­քա­րը չէ փո­խած կա­ռա­վա­րու­թեան վճռա­կա­մու­թիւ­նը՝ բա­րե­փո­խում­նե­րուն եւ լուծ­ման գոր­ծըն­թա­ցին ուղ­ղու­թեամբ։