ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Քրիստոնեայ աշխարհը օրերս կը տօնախմբէ իր գլուխը հանդիսացող Քրիստոս Փրկիչին յարութեան յիշատակը: Յիշատակ մը, որ ամբողջ մարդկութեան ընկալումը փոխեց կեանքի ու մահուան մասին: Մինչեւ Քրիստոսի ժամանակաշրջանը մարդիկ իրենց փիլիսոփայական դեգերումներով կ՚աշխատէին հասկնալ ու ենթադրել, թէ ֆիզիքական այս կեանքէն ետք, արդեօք ուրիշ կեանք կա՞ր:
«Կինէս»ի մրցանշաւոր յայտնի դաշնակահար Նիքոլայ Մատոյեան նուագեց Երեւանի մէջ:
Հայաստանի Պետական սենեկային նուագախումբը հանդէս եկաւ փառաշուք համերգով մը:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Մինչ Փարիզը տօնական հանդերձանք առած կը նշէր քաղաքի խորհրդանիշները դարձած Էյֆէլ աշտարակի 130 եւ Լուվր բուրգի 30-ամեակները, Փարիզի միւս գեղեցկուհին՝ Նոթրը Տամ տաճարը կրակի լեզուակներու մէջ կ՚այրէր ողջ Եւրոպայի եւ աշխարհի աչքին առջեւ: Մարդիկ՝ արցունքն աչքերուն անզօր եւ վհատ կը դիտէին 850 եւ աւելի տարիներու պատմութիւն ունեցող հսկային այրիլը…
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Օգոստոս էր…
Վառարանի ու ծխախոտի ծուխէն սեւցած երբեմնի լուսաւոր ննջասենեակի երկնագոյն պատեր։
Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայագէտ, բնագրագէտ, Հայաստանի Ազգային արխիւի երկարամեայ աշխատակից Էմմա Յովսէփեանի հերթական գիրքը ազգային մեծ բարերար՝ Գալուստ Կիւլպէնկեանի մասին է: «Տոհմիկ բարերարը» խորագրով գիրքը լոյս տեսած է Գալուստ Կիւլպէնկեանի ծննդեան 150-ամեակին առթիւ եւ կը ներկայացնէ 20-րդ դարու առաջին կէսին Կիւլպէնկեանի ծաւալած հայանպաստ եւ ազգապահպան գործունէութիւնը:
ԱՆԱՀԻՏ ԿՕՇԿԱՐԵԱՆ
Ժաք Պերրիի «Ճոննի Պի Կուտ» երգը կարելի է համարել «ամերիկեան երազանքի» մասին առաջին ռաք ըն ռոլ երգը: Անոր հերոսը հեռաւոր գիւղի բնակիչ խեղճ եւ անկիրթ տղայ մըն է, որ ուսում չէ ստացած, բայց հիանալի կիթառ կը նուագէ եւ յաջողցնելով իր կեանքը հնարաւորութիւն կ՚ունենայ գումար վաստակել:
ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ
Մեծ Պահոց վերջին կիրակին կը կոչուի Ծաղկազարդ։ Ծաղկազարդը Յիսուս Քրիստոսի հանդիսաւոր մուտքն է Երուսաղէմ։ Երբ Յիսուս աւանակի վրայ նստած մուտք կը գործէ Երուսաղէմ, ժողովուրդը խանդավառ ընդունելութիւն ցոյց կու տայ անոր՝ ձիթենիի եւ արմաւենիի ճիւղերով դիմաւորելով զինք։
Յ. ՊԱԼԵԱՆ
Երեւան, ագահօրէն, ամէն օր, հեռատեսիլին պաստառին առջեւ նստած, ես ալ zapping կ՚ընեմ, ոչ թէ պատկերներու յաջորդականութեամբ ձանձրոյթ փարատելու համար, այլ բազմաթիւ կայաններէ յորդող հայերէն լսելու: Այդ կրկնուող, աղմկող, լուսաբանող, հմայող բառերով կ՚ապրիմ իմ իրաւութիւնս: Ափսոս, որ այդ հայերէնը յաճախ կը խարանուի օտար բառերով եւ օտարաբանութիւններով:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
«Զուարթնոց» պատմամշակութային արգելոց-թանգարանին մէջ բացուած ուշագրաւ ցուցահանդէսը այս օրերու հայաստանեան գողտրիկ ձեռնարկներէն է: Հակառակ Երեւանի կեդրոնէն հեռու ըլլալուն, արգելոց-թանգարանին մէջ բացուած ցուցահանդէսը տեսնելու կը շտապեն արուեստի, գրականութեան սիրահարներ, արուեստասէրներ, քանի որ առաջին անգամն է, որ մէկ վայրի մէջ հաւաքուած եւ ցուցադրուած են այնքան բազմազան ցուցանմոյշներ, որոնք հայ մտաւորականութեան՝ ֆրանսախօս մշակոյթին մէջ ունեցած դերը ցոյց կու տան:
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Հայ մեծանուն բանաստեղծներու աստղաբոյլ մը, իրենց հրաշակերտ ստեղծագործութիւններուն մէջ բազմիցս տուած են հայու բնութագիրը։ Այդ ստեղծագործութիւններէն ինծի հոգեհարազատ է Գէորգ Էմինի «Զարմանալի հայ» բանաստեղծութիւնը, թերեւս անոր համար, որ ես եւս՝ ներկայիս «Զարմանալի հայ»ու մը ապրելակերպ կը վարեմ՝ ծնած՝ Արցախ, Երեւան ուսանած, միտքս ու հոգիս բանտարկած հայրենեայց հողին մէջ՝ այժմ կը բնակիմ Պոլիս։
