Ընկերա-մշակութային

ՍՐԲԱ­ԶԱՆ ՊԱ­ՊԻՆ ՁՕ­ՆՈ­ՒԱԾ «Նո­յեան տա­պա­ն»ի ման­րա­կեր­տի հե­ղի­նա­կը՝ ՄԱՅ­ՔԸԼ Ա­ՐԱՄ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ա­րաբ­կի­րէն եւ Խար­բեր­դէն Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ տե­ղա­փո­խուած, հռչա­կա­ւոր հա­յուն՝ Մայ­քըլ Ա­րա­մին ա­նու­նը նո­րէն հնչեց վեր­ջերս, երբ ա­նոր պատ­րաս­տած «Նո­յեան տա­պա­ն» խորհր­դան­շա­կան քան­դա­կը Հռո­մի Ֆրան­սիս­կոս Ա. Սրբա­զան Պա­պը Հա­յաս­տա­նէն իր հետ Վա­տի­կան տա­րաւ:

«ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆՆԵՐ»ՈՒ ԳՈՐԾԵՐԸ

Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հին մէջ ե­րէկ բա­ցուե­ցաւ «Աբ­րա­հա­մեան­ներ» խո­րագ­րեալ ցու­ցա­հան­դէս մը։ Նոյն մա­կա­նու­նով ե­րեք սե­րունդ նկա­րիչ­նե­րու ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը ներ­կա­յա­ցուած են այս ցու­ցա­հան­դէ­սին շրջագ­ծով

Բացառիկ աշխատանք՝ գիւղական համայնքներուն մէջ

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Պոլ­սա­հայ, այժմ՝ ա­մե­րի­կա­բանկ գիտ­նա­կան եւ գոր­ծա­րար Կա­րօ Ար­մէ­նի հետ ծա­նօ­թա­ցանք հռչա­կա­ւոր դաշ­նա­կա­հար՝ Շա­հան Արծ­րու­նիի մի­ջո­ցաւ: Մինչ այդ, ան­շուշտ, տե­ղեակ էինք մեծ բա­րե­րա­րի, գիտ­նա­կա­նի եւ գոր­ծա­րա­րի գոր­ծու­նէու­թեան մա­սին թէ՛ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րէն ներս, եւ թէ՛ Հա­յաս­տա­նի մէջ: Մօ­տէն ծա­նօ­թա­նա­լով Կա­րօ Ար­մէ­նին հետ, եւ հա­մե­մա­տե­լով ա­նոր ու­նե­ցած մար­դա­սի­րա­կան մեծ գոր­ծու­նէու­թիւ­նը, հիա­ցանք ա­նոր պարզ ու ան­մի­ջա­կան մարդ­կա­յին խառ­նուած­քով, մար­դու բա­րու­թեան, աշ­խար­հի զար­գաց­ման եւ կեան­քի հան­դէպ լա­ւա­գոյ­նին ուղ­ղուած ա­նոր միտ­քե­րով ու ջան­քե­րով:

Կիւմրիի Մէջ Փառատօն

Կիւմ­րիի «Հոկ­տեմ­բեր» շար­ժան­կար-թա­տե­րաս­րա­հին մէջ Յու­լի­սի 7-ին սկսաւ «Մենք ենք, մեր ֆիլ­մե­րը» փա­ռա­տօ­նը: Ըստ «Ար­մէնփ­րէս» գոր­ծա­կա­լու­թեան, «The Name Production»ի կող­մէ ար­դէն երկ­րորդ տա­րին ի­րա­կա­նա­ցուող փա­ռա­տօ­նը նպա­տակ ու­նի հան­րու­թեան ներ­կա­յաց­նե­լու վեր­ջին տա­րի­նե­րուն Հա­յաս­տա­նի մէջ ստեղ­ծուած ժա­պա­ւէն­նե­րը:

Օ­ֆե­լիա Համ­բար­ձու­մեա­նով Ժո­ղովր­դա­յին Եր­գիչ­նե­րու Դա­րաշր­ջան Մը Փա­կուե­ցաւ, Ա­ւան­դը Մնաց

Ս. ՄԱՀ­ՍԷ­ՐԷ­ՃԵԱՆ

Յու­նի­սի կէ­սե­րուն Հա­յաս­տան, հայ ժո­ղո­վուրդն ու հայ եր­գը հրա­ժեշտ տուին մեծ ա­րուես­տա­գի­տու­հիի մը՝ երգ­չու­հի եւ եր­գիչ­նե­րու դաս­տիա­րակ Օ­ֆե­լիա Համ­բար­ձու­մեա­նին, ո­րուն մեկ­նու­մով մեր ժո­ղովր­դա­կան եր­գի պատ­մու­թեան մէջ  դա­րաշր­ջան մը վերջ գտաւ:

ՊԷՅՐՈՒԹԻ «ՀԱՅԿԱԶԵԱՆ» ՀԱՅԱԳԻՏԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆԻՆ ՄԷՋ ՇՐՋԱՆԱՒԱՐՏԻՑ ՀԱՆԴԷՍ

Սփիւռ­քի միակ հայ­կա­կան բար­ձա­գոյն կրթա­կան հաս­տա­տու­թիւ­նը՝ Հայ­կա­զեան հա­մալ­սա­րա­նը, շրջա­նա­ւարտ­նե­րու նոր հունձք մը տուաւ եւ հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թեամբ հա­մալ­սա­րա­նի շրջա­փա­կին մէջ 148 ու­սա­նող­նե­րու յանձ­նեց ա­ւար­տա­կան վկա­յա­կան­ներ: Յա­ջո­ղու­թեան բերկ­րան­քին խառ­նուած էր յուզ­մուն­քը հրա­ժեշտ տա­լու կրթա­կան այն օ­ճա­խին, ուր ու­սա­նող­նե­րը ան­ցու­ցած են ի­րենց կեան­քի ա­մե­նէն հա­ճե­լի պա­հե­րը:

Էջեր