Ընկերա-մշակութային

ԱՊՐԻԼ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ…

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մեներգիչ Արթիւր Պաղտասարեան Երեւան այցելութեան օրերուն շահեկան հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
«Այո՛, ժողովուրդը քիչ մը պարելու եւ զուարճանալու երաժշտութիւն կ՚ուզէ, բայց պէտք է մենք մեր բարձր արուեստը՝ մեր Կոմիտաս Վարդապետը, Սայաթ Նովան, Կարա Մուրզան, Գալանտերեանը պահենք, որպէսզի մեր մշակոյթը բարձր մնայ»:

ՅԱՐԳԱՆՔԻ ԱՅՑԵԼՈՒԹԻՒՆ

Ե­րե­ւա­նի մէջ ըն­թաց­քի մէջ է «Կո­մի­տա­սը եւ միջ­նա­դա­րեան ե­րաժշ­տու­թեան մշա­կոյ­թը» խո­րագ­րեալ գի­տա­ժո­ղով-փա­ռա­տօ­նին ծրա­գի­րը։ Օ­փե­րա­յի հա­մա­լի­րէն ներս նա­խըն­թաց ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցած հան­դի­սա­ւոր հա­մեր­գէն վերջ, ե­րէկ «Կո­մի­տաս» թան­գա­րան-կա­ճա­ռի յար­կէն ներս սկսան գի­տա­ժո­ղո­վի աշ­խա­տանք­նե­րը։

Աստրախանի ՄԷջ ցուցահանդէս

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան եւ «Ար­մէնփ­րէս» հայ­կա­կան լրա­տուա­կան գոր­ծա­կա­լու­թեան ջան­քե­րով՝ Ռու­սաս­տա­նի Աստ­րա­խան քա­ղա­քին մէջ Սեպ­տեմ­բերի 24-ին բա­ցուած է «Հա­յաս­տա՛ն, յա­ւեր­ժա­կան իմ սէր» խո­րա­գի­րը կրող լու­սան­կար­նե­րու ցու­ցա­հան­դէ­սը՝ նուի­րուած Հա­յաս­տա­նի եւ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ան­կա­խու­թեան 25-ա­մեայ յո­բե­լեան­նե­րուն:

ՄԵԾ ՍԷՐԸ՝ ԱՐՈՒԵՍՏԸ

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Գե­ղան­կա­րիչ Հրայ­րը (Հրայր Տիար­պե­քի­րեան) մեծ ար­ուես­տա­կա­նու­թիւն ու­նե­ցող անձ մըն է: Ան ար­թիս­թիք է իր պա­հե­լա­ձե­ւով, խօ­սե­լա­ձե­ւով, ապ­րե­լա­կեր­պով… Ար­տա­քի­նով հան­րու­թեան մէջ աչ­քի զար­նող այս գե­ղան­կա­րի­չը ծա­նօթ ա­նուն մըն է:

«Վարդավառ» ԵրգչախՈՒմբին Անդրանիկ Ելոյթը Յորդանանի Մէջ՝ Նուիրուած Անմահ Կոմիտաս ՎԱՐԴԱՊԵՏի Յիշատակին

Յոր­դա­նա­նա­հայ գա­ղու­թի ա­րուես­տա­սէր շրջա­նա­կը բա­ցա­ռիկ ա­ռի­թը ու­նե­ցաւ ներ­կայ գտնուե­լու «Վար­դա­վառ» երգ­չա­խում­բի անդ­րա­նիկ ե­լոյ­թին, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ամ­մա­նի «Հու­սէ­յին» մշա­կու­թա­յին կեդ­րոն-թա­տե­րաս­րա­հին մէջ, բարձր հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ հա­շի­մա­կան ըն­տա­նի­քի իշ­խա­նու­հի Ռիմ Ա­լիի եւ նա­խա­գա­հու­թեամբ Ամ­մա­նի քա­ղա­քա­պետ Ա­քըլ Պըլ­թա­ճիի:

ԼԻԺԻ ՓՈՒԼՃՈՒ-ՉԻԶՄԷՃԵԱՆ ԳՐԻ ԱՌԱՒ ՄԵԾ ԿՂԶԻԻ ՎԵՐԱԲԵՐԵԱԼ ԻՐ ՅՈՒՇԵՐԸ

Կղզի­նե­րու Մշա­կու­թա­յին միու­թեան հրա­տա­րա­կու­թիւն­նե­րուն շրջագ­ծով ներ­կա­յիս լոյս տե­սած է Լի­ժի Փուլ­ճու-Չիզ­մէ­ճեա­նի գիր­քը, որ կը կո­չուի «Մեծ կղզիի մէջ կոր­սուած ժա­մա­նակ­ներ» (Büyükada'da Kayıp Zamanlar)։ Հե­ղի­նա­կը այս գիր­քին մէջ կը ցո­լաց­նէ 1931 թուա­կա­նէն մին­չեւ այ­սօր կղզիի մի­ջա­վայ­րը, յայտ­նի ըն­տա­նիք­նե­րը, ե­զա­կի մի­ջա­վայր­նե­րը, դպրոց­ներն ու շու­կան, պան­դոկ­ներն ու սրճա­րան­նե­րը։ Այս բո­լո­րը ան կը ներ­կա­յաց­նէ հա­ղոր­դա­կան ո­ճով մը։

Էջեր