Ընկերա-մշակութային

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Ա­մե­նայն Հա­յոց Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան Տե­ղե­կա­տուու­թեան հա­մա­կար­գի տնօ­րէ­նի ժա­մա­նա­կա­ւոր պաշ­տօ­նա­կա­տար Տ. Զա­քա­րիա Վար­դա­պետ Բա­ղու­մեան ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ին ներ­կա­յա­ցու­ցած էր Միւ­ռո­նօրհ­նու­թեան խոր­հուր­դի, պատ­մու­թեան եւ նա­խա­պատ­րաս­տու­թեան մա­սին ման­րա­մաս­ներ: Այս ան­գամ ան սի­րով կը ներ­կա­յաց­նէ բուն Միւ­ռո­նօրհ­նու­թեան ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը, որ այս տա­րի, ինչ­պէս ծա­նօթ է, տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ Սեպ­տեմ­բե­րի 27-ին:

Իս­րա­յէ­լի Ֆիլ­հար­մո­նիք նուա­գա­խում­բը վեր­ջերս հա­մեր­գով մը հան­դէս ե­կաւ Ե­րե­ւա­նի մէջ։ Օ­փե­րա­յի եր­դի­քին տակ կազ­մա­կեր­պուած այս ձեռ­նար­կը ար­ժա­նա­ցաւ հայ ե­րաժշտա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեան։

ՆԱ­ԶԱ­ՐԷԹ ՊԷՐ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

1576 տա­րի ա­ռաջ, ­Սեպ­տեմ­բեր 7-ին, ծե­րու­նա­զարդ 91 տա­րե­կա­նին, վախ­ճա­նե­ցաւ հա­յոց վե­հա­փառ հայ­րա­պե­տը՝ ­Սուրբ ­Սա­հակ Պար­թեւ (348-439)։

Յ. ՊԱԼԵԱՆ

Ե­րե­ւան: Իր ա­նու­նը կրող կա­ռու­ցուող թա­ղա­մա­սի տան մէջ կամ ճա­շա­րա­նը յա­ճախ միա­սին ե­ղած էինք Վա­հագն Յով­նա­նեա­նի հետ: Ար­տա­կարգ անձ­նա­ւո­րու­թիւն մը, ո­րուն հա­մար հայ­րե­նի­քը եւ ա­նոր կա­ռու­ցու­մը ո՛չ լու­սան­կար էին, ո՛չ ճառ, այլ՝ կեան­քի ա­րա­րում:

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի Տեղեկատուութեան համակարգի տնօրէնի ժամանակաւոր պաշտօնակատար Տ. Զաքարիա Վրդ. Բաղումեանի յայտարարութիւնները՝ ԺԱՄԱՆԱԿ-ին:
«Անկասկած երջանիկ է այն կաթողիկոսը, որ իր գահակալութեան ընթացքին նոյնիսկ անգամ մը կ՚օրհնէ Սրբալոյս Միւռոնը»:

ԼԵՌ­ՆԱ ԳԱ­ՐԱ­ԳԻՒ­ԹԻՒՔ

Ձգե­ցէ՛ք զիս, ձգե­ցէ՛ք ծո­վուն մէջ­տե­ղը

Մա­զերս կարծ­րա­նան ծո­վու ա­ղով

«Ա­րաս» հրա­տա­րակ­չա­տու­նը գրա­սէր­նե­րու տրա­մադ­րու­թեան տակ դրած է հեր­թա­կան շա­հե­կան գիր­քը։ Հայ սպա­յի մը Տար­տա­նէ­լի եւ ա­րե­ւե­լեան ճա­կա­տին վրայ բռնած օ­րագ­րու­թիւնն է այս մէ­կը, ո­րու հե­ղի­նակն է Ա­ւե­տիս Ճէ­պէ­ճեան։

Շու­շիի մէջ տե­ղի ու­նե­ցա­ւ Ա­լիո­նա Ստեր­լի­կո­վա­յի ստեղ­ծած նո­րա­ձեւ հա­գուս­նե­րու ցու­ցադ­րու­թիւ­նը։
Նո­րա­ձե­ւու­թեան ցու­ցադ­րու­թեան մտայ­ղաց­ման հե­ղի­նակ, հա­գուս­տի ձե­ւա­ւո­րող Ա­լիո­նա Ստեր­լի­կո­վա­յի հա­մա­ձայն,  ձեռ­նար­կին նպա­տա­կն­ է ներ­կա­յաց­նել Ար­ցա­խի գրաւ­չու­թիւնն ու ա­նոր ա­նա­ղարտ բնու­թիւ­նը, ազ­գա­յին, ա­ւան­դա­կան, մշա­կու­թա­յին ար­ժէք­նե­րը:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ան­ցեալ շա­բաթ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ օ­րա­թեր­թը Հա­յաս­տա­նի սահ­մա­նա­մերձ Բերդ քա­ղա­քին մէջ մաս­նա­կից ե­ղաւ Հա­յաս­տա­նի ա­ւան­դա­կան փա­ռա­տօ­նե­րէն մէ­կուն՝ Մեղ­րի եւ հա­տապ­տուղ­նե­րու փա­ռա­տօ­նին:

ԺԻ­ՐԱՅՐ ՉՈ­ԼԱ­ՔԵԱՆ

Երկ­րորդ խօսք առ­նո­ղը ե­ղաւ սու­րիա­հայ լե­զուա­բան, ման­կա­վարժ, ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նի դա­սա­գիր­քե­րու հե­ղի­նակ, եւ այժմ Ե­րե­ւա­նի Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի դա­սա­խօս Յա­կոբ Չո­լա­քեան: Ան հան­դէս ե­կաւ «Գրա­կան հա­յե­րէ­նի եր­կու ճիւ­ղե­րու մեր­ձեց­ման խնդիր­նե­րը սփիւռ­քա­հայ դպրո­ցի հա­մա­պա­տաս­խան փոր­ձի լոյ­սին տակ» զե­կու­ցու­մով: