ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպիսի՞ն է անօրէն մարդը:
Պատասխան. Անօրէն ու չար մարդը ծուռ բերանով կը շարժի. անիկա իր աչքերովը ակնարկութիւն կ՚ընէ, ոտքերովը կը խօսի ու մատներովը բան կը սորվեցնէ: Անոր սիրտին մէջ ծռութիւն կայ, միշտ չարութիւն կը հնարէ ու կռիւներ կը հանէ: Ասոր համար անոր կորուստը յանկարծ պիտի գայ: Անիկա յանկարծ պիտի կոտրուի ու անոր դարման պիտի չգտնուի (Առ 6.12-15):
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
2019-ին Երեւանի մէջ արեւելահայերէնով լոյս տեսած է մեծատաղանդ հայորդի՝ Շարլ Ազնաւուրի «Մեղմ շշուկով» գիրքը, որ ֆրանսերէնէ թարգամանած է Սամուէլ Գասպարեան: Մեր սիրելի ընթերցողներուն այդ գիրքէն հատուածներ կը ներկայացնենք արեւմտահայերէնի վերածուած:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Պետութիւններու անկախութիւնը պատմական կամային կամ պատահական իրադարձութիւններու արդիւնքը ըլլալու կողքին, առաւելաբար երկար ու բարդ իրագործուող գործընթացներու ալ հետեւանք է:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Այն ինչ, որ տեղի ունեցաւ օրեր առաջ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի կամարներուն ներքեւ, տակաւին յստակ չէ։ Հանդիպում, որուն հաւանաբար կը սպասէր իւրաքանչիւր հայ մարդ, որ այսօր ալ սրտցաւօրէն կը հետեւի Հայաստան-Ատրպէյճան ընդհանուր լարուածութեան։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ընկերաբան Կէորկի Տերլուկեան ծաւալուն հարցազրոյցով մը խորհրդածութիւններ ըրած է հայաշխարհի օրակարգի հրատապ եւ առանցքային հարցերու շուրջ:
«Արդեօք սփիւռքը պիտի շարունակէ՞ գոյատեւել 100 տարի անց». առ երեւոյթ հեռահար խնդիրներ, որոնց լուծման համար արդէն հայութիւնը կը յապաղի տագնապելու եւ աշխատելու:
ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԷՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Ծառը ծառին քոյրն է
Կամ անոր բարի դրացին:
Մեծը կը գորգուրայ փոքրին
Եւ կու տայ իր ստուերէն
Անոր պէտք ունեցածը:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1904)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ամենէն հին ժամանակներուն յայտնի էր, որ ծաղիկը չի՛ կրկնուիր եւ ով որ անգամ մը հիւանդացած է, ան այլեւս չի՛ վարակուիր, կամ եթէ ուղղակի վարակուի ալ, հիւանդութիւնը թեթեւ կ՚անցնի:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Խորքին մէջ չեմ ալ գիտեր, ոչ ալ կ՚ուզեմ իմանալ այս «ժեխ» բառին արմատները։ Գիտեմ միայն, քաջ գիտեմ, որ քստմնելի բառ մըն է, որ շրջանառութեան մէջ դրուեցաւ այն պահերուն, երբ քաղաքական հարթակի վրայ Հայաստանի գործող իշխանութիւններուն անճարակութեան եւ կամ վերատադրուելու ամբողջ պատասխանատուութիւնը դրուիլ փորձուեցաւ Հայաստանի ժողովուրդի ուսերուն։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Հետաքրքրական առած մը լսած եմ աշխատասիրութեան մասին, որ կ՚ըսէ. «Ո՛վ ծոյլ, մրջիւնին գնայ, անոր ճամբաները տես ու իմաստուն եղիր»: Առակացին մէջ աշխատասիրութեան մասին արդեօք որեւէ մէկ բան կա՞յ գրուած:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
1997-ին էր, երբ առաջին անգամ ոտքս դրի Հայաստան ու անկէ ի վեր այս կտոր մը երկիրը, որ շատերուն համար պզտիկ կէտ մըն է աշխարհի քարտէսին վրայ, մնաց ու գոյացաւ, արմատ նետեց ու նոր երանգներով գետի նման վարարեցաւ, կայմուեցաւ եւ դարձաւ ապրելու ոճ։
