«ՈՒՍՈՒՄՆ ՊԱՐՏՈՒՑ»
Աշխատասիրեց՝ ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ,
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Բամբասողը եթէ Աստուծոյ տեսութենէն կ՚ուզէ չզրկուիլ, պարտաւոր է ջերմեռանդ զղջումով Աստուծոյ ողորմածութեան դիմել Յիսուսի անունով, ճշմարիտը խոստովանիլ այն մարդոց առջեւ, որոնք խաբուելով՝ անոր ստախօսութիւններուն եւ բամբասանքներուն հաւատք ընծայած են, մերժել անմիտ հպարտութիւնը եւ խոնարհիլ ստուգութիւնը վկայելու, որ երբեք անպատուութիւն չէ մարդուն համար, այլ՝ մեծ ամօթը ստախօսութիւնն ու բամբասանքն է, որ այլ կերպով հնարաւոր չէ, որ բնաջինջ ըլլայ, եթէ ոչ ստութեան փոխարէն՝ ճշմարտութիւնը հրապարակաւ խոստովանելով, ինչպէս քրիստոնէութեան առաջին դարերուն մէջ ապաշխարողը կը կանգնէր եկեղեցւոյ մէջ եւ ժողովուրդին առջեւ բարձր ձայնով իր մեղքը կը զղջար. այս հնաւանդ սովորութիւնը կամ հրապարակական զղջումը պահպանուած է մեր Հայաստանեայց Սուրբ Եկեղեցւոյ մէջ, որ է՝ մեղայն:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ