ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Օրէ օր կ՚աւելնան մեր կեանքի մէջ թիւը ժողովականներուն եւ նորաբաց ժողովներուն, որոնք այս կամ այն ձեւով հայութեան ու հայկականութեան համար բան մը ընել կը փորձեն, սակայն կայ արտասովոր երեւոյթ մը: Ժողովները կը գումարուին հայութեան համար, հայկական գաղութ մը եւ կամ կազմակերպութիւն մը աւելի առողջ ու գործունեայ ընթացքի մը մէջ դնելու համար, բայց ի՜նչ առեղծուած... հայութեան համար գումարուած ժողով մը՝ հայերէն լեզուի բացակայութեամբ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յայտնի երեւոյթ է, թէ վերջին տասնամեակներուն մի՛շտ կը խօսուի այն էական հարցին մասին, որ մեր մէջ կամաց կամաց կը սկսի նուազիլ լեզուի մշակները, գրականութեան ու ուսուցչութեան նուիրեալները:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս բարեկամի մը հետ գացինք Հայաստանի հիւսիսը գտնուող Դսեղ գիւղ, ուր ծնած եւ իր մանկութիւնը ապրած է բանաստեղծ, արձակագիր եւ ազգային գործիչ Յովհաննէս Թումանեան:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Շատ անգամ մարդիկ կ՚ընդվզին, որ յաճախ ժխտական երեւոյթներու դէմ յօդուածներ կը խմբագրենք եւ այդ մէկը անախորժ կը թուի շատերու համար, որոնց համար գուցէ ազգի խնդիրներն ու հարցերը լուծուած ըլլան:
Ցաւ ի սիրտ, մեր իրականութեան մէջ շատ անգամ մարդիկ չեն կրնար զանազանութիւն դնել քննադատութեան եւ ատելութեան միջեւ, որոնք էութեամբ ամբողջովին տարբեր իրականութիւններ են:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 99 տարիներ առաջ՝ 3 դեկտեմբեր 1922-ին բանաստեղծ Մատթէոս Զարիֆեան Մեծ կղզիէն (Büyükada) նամակ կը գրէ իր քրոջ Պերճուհիին. «Երթանք, Պերճուհի, երթա՜նք Լիբանանի շոճիներուն տակ, որպէսզի կեանքին դառնամ. ես պէտք է որ ապրի՜մ»:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Որոշած էի էշ չձեւանալ...
Բ.- ԵՐԳՉԱԽՈՒՄԲ: Գաղութը ունէր պատարագի երգեցողութեան մասնակցող մօտաւոր տասն անհատներ, որոնց խմբավարը Հայաստանէն գաղթած կին մըն էր:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս ակներեւ է, որ մեր շրջանակներուն մէջ տեղի-անտեղի սկսած են ծնունդ առնել նոր Պօղոս առաքեալներ, որոնք մամուլի մէջ գրուած իւրաքանչիւր յօդուածի դիմաց իրենց բերնին մէջ ունին նոյն յանկերգը. «ո՛չ բանիւ, այլ գործով»:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երէկ գիշեր երազ մը տեսայ. Իբրեւէ թէ Մեսրոպ Մաշտոց կ՚ապրէր ներկայ դարաշրջանը՝ շրջապատուած այժմու ազգի ղեկավարներով եւ կը փորձէր գիրերու գիւտը կատարել... կը տեսնէի հին Մաշտոցը՝ նոր օրերուն...:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայերէն կը հասկնայ, բայց՝ չի՛ խօսիր...
Այս խօսքը աղերս չունի Եւրոպա կամ Ամերիկա ապրող ձուլումի յաւակնորդ հայորդիներուն, այլ այս մէկը չքմեղանք է մեր ազգին մէջ բոյն դրած օտար ամուսնութեանց, ինքնարդարացման տարբերակ մը՝ այլասերման:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ողորմածը կ՚ըսէր «մեր վրայ շիտակ պատ չի՛ փլիր»: ... Մեռա՜ւ, գնա՜ց, ու տակաւին այդ պատերը աննկուն կամքով կը շարունակին փլիլ մեր վրայ:
