ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Իր կեանքին մէջ ո՞վ գէթ մէկ անգամ անուանի եւ երեւելի դէմք մը ըլլալու ցնորքով չէ տարուած. ո՞վ չէ ուզած դառնալ հանրահռչակ՝ անգամ կարճ ժամանակուան մը համար: Այդ համբաւին ու ցնորքին համար յաճախ մարդ պատրաստ է զոհել ամէ՛ն բան, որովհետեւ հանրահռչակ ըլլալու բուռն փափաքը կը սնի անմահ ու մշտագոյ ըլլալու սաստիկ փափաքէն:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
-Ի՞նչ պիտի ընենք այս տղան. վերամուտի օրերը մօտեցան...
-Բան մը կ՚ընենք...
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անվիճելի ճշմարտութիւն է, որ պատմութեան ընթացքին օտար ազգութիւններէ, հզօր զօրքերէ եւ հակառակորդ ոսոխէն աւելի հայն է հայուն վնաս պատճառողը։ Հայու մեծագոյն թշնամին հայը ի՛նքն է, որ շատ անգամ թէպէտեւ անարիւն՝ ճակատամարտէ մը աւելի վշտալի հետքեր կը ձգէ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այսօր ձեզի պիտի պատմեմ դէպքի մը մասին, որուն դիմաց «անզօր» է Սիամանթոյի «Յետոյ ջահով մը բռնկեցուցին մերկ մարմինները հարսներուն. Եւ ածխացած դիակները պարին մէջէն դէպի մահը գլորեցան…» խօսքերը: Դէպք՝ որ գուցէ շա՜տ աւելի կարեւոր է, քան ներկայիս անարդարօրէն զոհուող մանուկներն ու անօթութեամբ տառապող մարդկութեան հոծ բազմութիւն մը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ամերիկայի Սաութ Տաքոթա նահանգի Փարքըր աւանին մէջ գաղթական հայ մը կ՚երթայ վաթսունի սեմին հասած միջահասակ սափրիչի մը մօտ՝ ածիլուելու համար:
Բազկաթոռին յենած կը սպասէ, որ իր կարգը հասնի:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Գրական ճանապարհորդութեան ընթացքին որոշած եմ ընդհանրապէս քաղաքական նիւթեր չշօշափել, ժամանակաւոր ու անցաւոր գտնելով այդ մէկը, որովհետեւ քաղաքականութիւնը ուրի՛շ բան չէ, եթէ ոչ ազգերու, կուսակցութիւններու եւ տարբեր տարբեր խմբաւորումներու մէջ գոյութիւն ունեցող ընթացքին հաշիւներ, որոնք ցանկացած պահու ատակ են փոփոխութեան եւ յեղաշրջման ենթարկուելու՝ ի խնդիր այս կամ այն կողմի անյայտ շահերուն:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Քաղաքականութենէ հեռու մարդ եմ, սակայն վերջերս կը նայէի մեր հայ մեծաւորներուն օտար երկիրներու եւ ժողովներու ընթացքին ունեցած ելոյթները: Միեւնոյն ժամանակ աչքէ կ՚անցընէի միւս պետութիւններու մեծաւորներունը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ներկայիս, հաւանաբար անցեալին եւս, մեծահարուստներու բերնէն կը լսենք մի՛շտ նոյն յանկերգը «ԴՐԱՄԸ ՈՒՐԱԽՈՒԹԻՒՆ ՉԻ՜ ԲԵՐԵՐ»: Եւ ի՜նչ զուգադիպութիւն, որ այդ խօսքը մի՜շտ ալ հարուստներու բերնէն դուրս կու գայ, որոնք գտած ըլլալով դրամը՝ չեն կրցած գտնել երջանկութիւնն ու ուրախութիւնը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ժամանակի փոփոխման հետ մարդ, կամայ թէ ակամայ, ի՛նք եւս կը փոխուի՝ բանիւ եւ գործով, որդեգրելով նոր բարքեր, սովորութիւններ ու ապրելակերպ: Անցեալին մարդկային ընկերութիւն մը կ՚ունենար հասարակաց գիծեր ընդգրկող ապրելակերպ մը, հաստատուած գաղափարական մը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
ԺԱՄԱՆԱԿ թերթի ուրբաթ, 6 օգոստոս 2021-ի թիւին մէջ գրեցինք «Ծայրայեղութենէ ծայրայեղութիւն» խորագրեալ յօդուածը, որուն մէջ ըսինք, «Ծայրայեղութիւն կը մաղթեմ բոլորի՛դ, որովհետեւ աւելի՛ պատուաբեր է ծայրայեղ հայը, քան յեղյեղուկ օտարամոլը»:
