ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ժամանակէ մը ի վեր սկսած եմ ատել ա՛յն «հայրենասէր»ները, որոնք Հայաստանէն դուրս՝ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներուն կամ Եւրոպայի այս կամ այն երկիրը գտնուելով Հայաստանի ներկայ վիճակի գովքը կը հիւսեն, հաւատարիմ մնալով «թմբուկին ձայնը հեռուէն անուշ կը լսուի» ճշմարտութեան:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս ձայնասփիւռի ալիք մը իր ունկընիրներուն հարց կու տար, թէ ի՞նչ կարծիք ունին վիճաբանութեան մասին: Մասնակիցներուն մեծամասնութիւնը որպէս սխալ եւ ժխտական երեւոյթ մեկնաբանեց վիճիլը, նախընտրելով լռութիւնը՝ քան վէճը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յաճախ մեր շրջանակին մէջ, նոյնիսկ դրամը անձէն ու կեանքէն առաջ դասողներուն կողմէ կը լսենք, թէ «առողջութիւնը կարեւոր է» եւ այս վարժութիւն դարձած տողը յանկարծ կը վերածուի ճշմարտութեան, երբ մարդ ինքզինք դէմ յանդիման կը գտնէ մահուան եւ կը սկսի տատանիլ կեանքէն դէպի մահ տանող շա՜տ կարճ ճամբուն վրայ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան նիստերուն հետեւելով համոզուեցայ, որ Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութիւնը կարեւորը անկարեւորէն, պիտանին անպէտքէն զանազանելու եւ զատորոշելու ախտէն կը տառապի, այդ իսկ պատճառով կ՚ուզեմ օգտակար դառնալ, այն յոյսով որ Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան նիստերուն անկարեւոր նիւթերը մէկ կողմ դնելով քաղաքացիներուն կեանքը դիւրացնող եւ անոնց առօրեան բարելաւող նիւթերու մասին բան մը մտածուի՝ անգործութենէ դուրս գալու եւ բան մը ըրած ըլլալու երազանքով:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այնքա՜ն իրաւացի են սփիւռքահայ բանաստեղծ Նիկողոս Սարաֆեանի «Հոգիս վառեց իր լոյսը թախիծին» բանաստեղծութեան մէջ գրած հետեւեալ տողերը.-
«Նենգ ու անարդար՝ մի՛շտ աշխարհն է հին...»:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր սփիւռքը ե՞րբ պիտի հասկնայ, որ Եւրոպա եւ Հայաստան այցելելու միջեւ կայ տարբերութիւն մը՝ յստակ ու որոշ. ե՞րբ պիտի հասկնանք, որ վարձու պանդոկը ինչքա՜ն ալ հանգիստ ու անդորր տայ մարդուն, սեփական տան տեղը չի՛ կրնար գրաւել:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Եթէ գրեմ «բազմաթիւ ամերիկացիներ ո՛չ օրինական միջոցներով նոր կեանք մը սկսելու յոյսով Ափրիկէ կ՚ապաստանին», կը հաւատա՞ք:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Պատկերացուցէք, որ լոյս աշխարհ եկած էք որպէս իգական սեռի ներկայացուցիչ եւ հին «աւանդական» օրէնքին համաձայն ձեր ծնողքը 13 տարեկան հասակին ձեզ տարած է շուկայ... ո՛չ թէ միրգ կամ բանջարեղէն գնելու, այլ ձեզ ծախու դնելու, որպէսզի աշխարհի օրէնքին համաձայն բարձրագոյն գումար վճարողը դառնայ ձեր ապագայ «սպասուած» ամուսինը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այնպէս ինչպէս հազարաւոր տարիներ առաջ, նոյնպէս այսօր մարդոցմէ դրամ շորթելու լաւագոյն ձեւը հաւատքն ու կրօնքն է, որովհետեւ մարդիկ մի՛շտ ալ պատրաստ եղած են իրենց ինչքէն բաժին հանել՝ երբ պահանջքը կրօնական է
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի օրեր առաջ հանդիպեցայ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներէն արձակուրդի համար Հայաստան ժամանած բարեկամի մը հետ. երկար տարիներ չէինք տեսնուած:
Առաջին հարցումը հետեւեալը եղաւ. «ուրա՞խ ես հոս, կրցա՞ր յարմարիլ Հայաստանի պայմաններուն». ընդհանրապէս սփիւռքի մէջ ապրողները նման հարցումներ նողկանքի շեշտով մը կ՚ընեն, կարծես ըսել ուզելով «ինչպէ՞ս կ՚ապրիս այստեղ... հոս ալ ապրելիք տե՞ղ է»:
