ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
-Գնա՛, գլխուդ ճարին նայիր...
Գարնանային հաճելի օր մը, երբ դուրսը ուրախ ու զուարթ են տղաքն ու կիները, հին օրերու հմայքը կորսնցուցած պառաւ մը յուղարկաւորութեան մասնակցողի տարտամ քայլերով կ՚երթար անսալո՛վ մարդոց «գնա՛»ին՝ դարձեալ գլխուն ճարին նայիլ փորձելու:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս բարեկամ մը խօսակցութեան ընթացքին յայտնեց, որ Հայաստանի կրթական համակարգին մէջ կամաց-կամաց կ՚ուզեն աւելցնել սեռային յարաբերութեան մասին դասընթացքներ (Sex Education), որպէսզի հասակ առնող մանուկ-պատանին աւելի տեղեկացուած ու գիտակից մօտեցում ունենայ սեռական կեանքին հանդէպ՝ ճանչնալով իր անձն ու իր մարմնի կազմութիւնը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Թէեւ Մարդու Որդին ըսաւ, թէ «Ոչ ոք գիտէ օրը կամ ժամը», սակայն յամառ ու պնդագլուխ մարդ արարածը դարեր շարունակ փնտռեց, կը փնտռէ եւ պիտի շարունակէ փնտռել այդ անյստակ թուականի որոնումը, գտնելով թուականներ, որոնք ամենեւին ալ իրենց սպասումին յագուրդ պիտի չտայ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տարիներ առաջ հրապարակախօս, արձակագիր եւ բանաստեղծ Դերենիկ Դեմիրճեան զարմանալով հայու ինչութեան մասին կը բարձրաձայնէ. «Արդեօք բան մը կը հասկնա՞ք հայէն... որքա՜ն տարօրինակ, հանելուկային արարած է. որքա՜ն խաբուսիկ»: Այս հանելուկային իրավիճակը մինչեւ օրս վերացած չէ, որովհետեւ աւելի քան կէս դար ետք հայը կը շարունակէ պահել իր տարօրինակութիւններն ու խաբուսիկութիւնը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Սփիւռքահայ գրող Վահրամ Մավեան իր «Անկապ օրագիր»ին մէջ կը յիշատակէ Լիզպոն գրած իր մէկ օրագրութիւնը, որ պատճառ կ՚ըլլայ մտածելու մեր ներկայ սերունդի հետաքրքրութիւններուն ու շահագրգռութեան մասին:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երուանդ Օտեան իր թերթօններէն մէկուն մէջ կը գրէ. «Արքայդ Արքայից Սարգիս, իցիւ չմոռնայիր տրուպս որ քու հրաշափայլ պալատիդ պատերուն կը քսուիմ ամէն օր» եւ Օտեան ուսումնասիրող Ա. Մակարեան կու գայ հիմնաւորելու թէ. «իրօք, նա ամէն օր այցելում էր «Ժամանակ»ի խմբագրութիւն, քսուելով խմբագրութեան պատերին» (Ա. Մակարեան, «Երուանդ Օտեան. Կեանքը եւ հրապարակախօսական գործունէութիւնը», Երեւան, 1977, էջ 249):
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայրենիքի մէջ բնակութիւն հաստատելուս եղաւ աւելի քան երկու տարի, սակայն մինչեւ օրս երբ փաստաթուղթերու կամ անձնական գործերու համար այս կամ այն կազմակերպութեան, մի՛նչեւ իսկ կառավարական գրասենեակներու հետ գործ ունենամ, մի՛շտ նոյն հարցումներուն դէմ հանդիման կը գտնեմ անձս.-
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ներկայիս կը հանդիպինք բազմաթիւ ծնողներու, որոնք իրենց մանուկը «հանդարտեցնելու» եւ որոշ չափով իրենք եւս հանգստանալու համար մանուկները կը նստեցնեն մանկական ժապաւէններու (cartoon) դիմաց. այս մէկը պատճառ կ՚ըլլայ, որ մայրեր մտածեն, որ այդ մէկը պարզապէս ժամանց մըն է մանուկին համար՝ առանց անդրադառնալու, որ այդ ժապաւէնը իր դերն ու մասը ունի մանուկի հոգեբանական զարգացման մէջ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երբեւիցէ տեսա՞ծ էք արցունքները կեանքի յաղթուածներուն, որոնց նկատմամբ կեանքը աւելիո՛վ անիրաւ գտնուած է. արցունքներ՝ որոնք հիւծախտի պէս ողջ ողջ մարդը դէպի վերջին հանգրուան, դէպի՛ գերեզման կ՚առաջնորդեն:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ի՞նչ մեղքս պահեմ... մինչեւ այսօր կը զարմանամ, եւ վստահ եմ ինձ նման շատե՜ր նոյն մտածումը կ՚ունենան, թէ ինչպէ՞ս գրուած նամակ մը վայրկեաններու մէջ կը հասնի ովկեաններէն անդին՝ հասցէատիրոջ:
