Հոգե-մտաւոր

ՔԻՉՈՎ՝ ՇԱՏԵՐ ԿԵՐԱԿՐԵԼ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Քիչով, զոր օրինակ՝ մէկ հացով շատեր կշտացնել, միայն հաց մը բաժնելով եւ բաշխելով շատեր կերակրել եւ յագեցնել՝ իրապէս խորհուրդ մըն է, իր ամենալայն եւ ընդարձակ առումով։ Արդարեւ ընտանիքը՝ ուր հացը կը բաժնուի եւ կը բաշխուի, նոյն հացով ընտանիքի բոլոր անդամները կը կշտանան, եւ այն ճաշասեղանը՝ որուն շուրջ կը հաւաքուին ընտանիքի անդամները, ինքնին խորհուրդ մը ունի իր մէջ, այդ իսկ պատճառով է, որ ընտանիքը «առտնին եկեղեցի» մը կ՚անուանուի։

ՃՇՄԱՐԻՏԻՆ ԱՆԴՐԱԴԱՌՆԱԼ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդուս համար որքա՜ն դժուար է ճշմարիտին անդրադառնալ, երբ սուտերու եւ պատրանքներու մէջ թաղուած՝ անոնք «ճշմարիտ» կը կարծէ։ Նո՛յնն է պարագան լոյսի համար. երբ մարդ խաւարի մէջ կը գտնուի, եւ երբեք չէ՛ ճանչցած լոյսը, կը նախընտրէ մնալ միշտ խաւարին մէջ եւ կը մերժէ լոյսին բարիքները։

ՃԱՐՊԻԿ ԵՒ ԱՇԽԱՏԱՍԷՐ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ընկերային կեանքի մէջ, ընդհանրապէս գնահատելի կը նկատուի ճարպիկութիւնը, աշխատասիրութիւնը եւ ջանադրութիւնը։ Այս յատկութիւններն են որ մարդս օգտակար անդամ մը կ՚ընեն ընկերութեան եւ զինքն ալ յաջողութեան կ՚առաջնորդեն։

ՈՒՍՈՒՑԻ՛ՉՆ Է ՈՐ ԿԸ ԿԵՐՏԷ ԱՊԱԳԱՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ժ. Ժ. Ռու­սօ, իր «Է­միլ» գիր­քին մէջ կ՚ը­սէ, թէ՝ կրթու­թիւ­նը կը սկսի մօր գրկին մէջ, ա­պա կը կա­տա­րե­լա­գոր­ծուի դաս­տիա­րա­կու­թեամբ՝ դպրո­ցը՝ ու­սու­ցի­չին հսկո­ղու­թեա­նը տակ եւ կ՚ամ­բող­ջա­նայ ըն­կե­րա­յին մի­ջա­վայ­րի մէջ՝ ու­ղիղ եւ շի­տակ քայ­լեր առ­նե­լով։
Ա­մէն աս­պա­րէզ, ա­մէն նա­խա­սի­րուած աշ­խա­տու­թեան տե­սակ, ա­մէն ծա­ռա­յու­թիւն նուի­րա­կա՛ն է, երբ ան նպա­տակ եւ դի­տա­ւո­րու­թիւն ու­նի «մա՛րդ»ը՝ նուի­րուած է մարդ­կու­թեան բա­րօ­րու­թեան, յա­ռա­ջաց­ման եւ կա­տա­րե­լա­գոր­ծու­թեան։

ԹԱՐԳՄԱՆՉԱՑ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ - Բ -

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ կա­րե­ւոր տօ­նե­րէն է Թարգ­-մա­նիչ­նե­րու յի­շա­տա­կու­թեան տօ­նախմ­բու­թիւ­նը։ Ուս­տի թարգ­մա­նիչ­նե­րու ա­ռաջ­նոր­դը ե­ղաւ Սուրբ Մես­րոպ Մաշ­տոց՝ ան­մի­ջա­կան ա­ջակ­ցու­թեամ­բը Սուրբ Սա­հակ Ա. Պար­թեւ Հայ­րա­պե­տի։
Սուրբ Սա­հակ Հայ­րա­պե­տի վախ­ճա­նու­մէն յե­տոյ, Սուրբ Մես­րոպ Մաշ­տոց կ՚ապ­րի միայն վեց ա­միս, ո­րոնց շրջա­նին ի՛նքն է, որ կը հո­վուէ Հա­յոց Ե­կե­ղե­ցին։

ԹԱՐԳՄԱՆՉԱՑ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ - Ա -

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին, Հոգեգալուստէն յետոյ, 33-րդ օրը, որ հինգշաբթի է, կը նշէ «Սրբոց Թարգմանչաց մերոց Սահակայ եւ Մեսրովբայ» տօնը, որ այս տարի կը հանդիպի 21 յունիս հինգշաբթի օրուան։ Արդարեւ, այս տօնին աւանդութիւն է դարձած, ուխտագնացութեամբ երթալ դէպի Օշական եւ այցելել Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի գերեզմանը։

ՄԱՐԴ ՀԱՍՑՆԵԼՈՒ ԱՐՈՒԵՍՏԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ՝ որպէս բնութեան մէկ մասը, տեւական բարեփոխման ենթակայ է։ Եւ որովհետեւ մարդ միայն «մարմին»է չէ կազմուած, այլ ունի նաեւ հոգի եւ միտք, ուրեմն իր բարեփոխութիւնը կը կատարուի թէ՛ մարմնով, թէ՛ հոգիով եւ թէ՛ միտքով, եւ այս երեք արժէքներու միանգամայն բարեփոխութեամբն է որ մարդ կը կատարելագործուի։

ՅՈՎՆԱՆ ՄԱՐԳԱՐԷԻ ՕՐԻՆԱԿԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հոգեգալուստէ ետք 4-րդ Կիրակի օրուան, որ այս տարի կը հանդիպի 17 Յունիսի, Ս. Պատարագի ընթացքին կարդացուած Ճաշու Աւետարանը՝ (ՄԱՏԹ. ԺԲ 38-45) կը խօսի, Յիսուսի տուած պատասխանին վրայ, երբ իրմէ հրաշք մը խնդրողներուն կու տայ Յովնան մարգարէի օրինակը։

ԿՐԹՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Միշտ մտածած եմ մարդկութեան բարեփոխման մասին, ի՛նչ որ կարելի է՝ երիտասարդներու կրթութեան բարեփոխմանը շնորհիւ», կ՚ըսէ  Leibnitz։ Արդարեւ, ժողովուրդի մը նպատակն է յառաջդիմել, բարեփոխուիլ եւ եթէ պահանջքը զգացուի՝ վերածնի՛լ։

Էջեր