ՉԱՓԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային կեանքը կ՚ընթանայ ընդհանրապէս հակոտնեայ սկզբունքներու, գաղափարներու եւ ըմբռնումներու մէջ, եւ հակադիր երեւոյթներու միջեւ նախընտրութիւններ ընելով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային կեանքը կ՚ընթանայ ընդհանրապէս հակոտնեայ սկզբունքներու, գաղափարներու եւ ըմբռնումներու մէջ, եւ հակադիր երեւոյթներու միջեւ նախընտրութիւններ ընելով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցւոյ մէջ սրբանկարներու առջեւ աղօթել, երկրպագութիւն ընել եւ մինչեւ իսկ համբուրել՝ սովորութիւն է եղած։
Սովորութիւն մը, որ շատ անգամ կը գերադասուի՝ իսկական պաշտամունքի, երկրպագութեան եւ աղօթքի եւ յարգանքի արժանի սրբութիւններուն, եւ պահերուն։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ազգի մը, ժողովուրդի մը լեզուն իր ինքնութի՛ւնն է՝ անբաժան իր էութենէն։ Արդարեւ, լեզուն որքան հասարակական, նո՛յնքան կարեւոր է անհատներու համար, քանի որ անոնց ալ ինքնութեան որոշիչ տարրերէն մէկն է լեզուն, յատկապէս «մայրենի լեզուն»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կան մարդիկ, որոնք իրենց գործունէութիւններուն մէջ երբեք նկատի չեն առներ իրենց նիւթական, մարմնական, բարոյական կամ իմացական կարողութիւնները եւ տարողութիւնը եւ իրենց ուժէն, տարողութենէն աւելի ծանրութիւն վերցնելու կը յանդգնին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պօղոս Առաքեալ, համայն աշխարհի հանդէպ կը յայտարարէ, թէ իր միա՛կ ու միակ պարծանքը Յիսուս Քրիստոսի խա՛չն է։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աղօթքը, հաւատքի կեանքի, հոգեւոր կեանքի առա՛նցքն է։ Ուստի աղօթքը անբաժան է հոգեւոր կեանքէն, քանի որ անոր միջոցով է որ մարդ կրնայ հաղորդակցիլ Աստուծոյ հետ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Դատարանը գերազանցապէս շահեկան եւ հրահանգիչ վայր մըն է։ Հո՛ն է ընկերային աշխարհը իր բոլոր հարցերով եւ ցաւերով, իր արկածներով եւ բազմատեսակ երեւոյթներով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հասարակութիւններու բարեփոխման եւ զարգացման աստիճանը կարելի է միշտ չափել զիրենք ընդհանրապէս զբաղեցնող խնդիրներու տեսակէն եւ այդ խնդիրներու շուրջ յարուցուած գործունէութեան կերպերէն։ Որոշ ճաշակով մը եւ որոշ ըմբռնումով ամէն հասարակութիւն կը կառչի այն տեսակ հարցերու, որոնք հետզհետէ կը դառնան իր աւանդական ցաւերը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Համբոյրը՝ մարդուս ծնելէն վերջ ստացած միջոցն է զգացումները արտայայտելու համար։ Ուստի ստացական այս արտայայտութիւնը չի՛ ժառանգուիր սերունդէ սերունդ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բնութեան մէջ ամէն բան յարատեւ փոփոխութեան մը ենթարկուած է, բայց այս փոփոխումը ջնջումի կամ անէացումի հանգամանք չունի երբեք, այլ մշտնջենական ձեւափոխումը՝ բարեփոխումը կը ներկայացնէ այդ փոփոխութիւնը՝ որ կը նշանակէ բնութիւնը կազմող սկզբնական եւ էական տարրերուն հետզհետէ կատարելագործո՛ւմը։