ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ Եկեղեցւոյ գլխաւոր ծիսական արարողութիւնը Ս. Պատարագն է։ Ս. Պատարագը Եկեղեցւոյ կատարուած արարողութիւններէն մէկը չէ պարզապէս։ Եկեղեցւոյ հաւատքին եւ ինքնութեան ամենակարեւոր արտայայտութիւնն է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս կազմակերպուած հանդիսութեան մը ժամանակ, բեմ հրաւիրուող հանրայայտ անձ մը նախքան իր ճառը անդրադարձաւ անտուն ու անտէր շուներու եւ կատուներու իրաւունքներուն. իր խօսքին մէջ մաղթեց տեսնել աշխարհ մը, ուր շունն ու մարդը, կատուն ու մարդը քով քովի, խաղաղ պայմաններու մէջ ապրին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ամենէն ցաւալի մինակութիւնը՝ քեզ չհասկցող մարդոց բազմութեան մէջ գտնուիլն է», կ՚ըսէ Մեւլանա։ Եւ իրապէս, մարդ երբեմն մինակ կը զգայ բազմութեան մէջ եւ օտար՝ ծանօթներու մէջ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տարօրինակ հակասութիւն մը չէ՞ որ ամբողջ մարդկութիւնը նիւթականի համար կը պայքարի, կը տառապի, կը տանջուի, սակայն համաձայն կը գտնուի այն խօսքին, որ կ՚ըսէ. «Դրամով կարելի չէ երջանկութիւն գնել»: Այս դարաւոր խօսքը շատերու համար պարզապէս լոզունգ է ստեղծուած ունեւոր ու դրամատէր մարդկանց կողմէ, որովհետեւ մարդկութեան մեծամասնութիւնը կը հաւատայ, որ դրամը ունի ուժն ու կարողութիւնը երջանկութիւն եւ երանութիւն տալու մարդու կեանքին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ճգնութիւնը, մանաւանդ արդի ժամանակներու կեանքի՝ «տարօրինա՜կ վիճակ» կը նկատուի։ Արդարեւ, անիկա, որպէս կենցաղ, անբնականութեան եւ անկարելիութեան սահմաններուն կը մօտենայ արդի մարդուն հայեցակէտով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Արդէն աւելի քան երկու տարի, գրեթէ ամէ՛ն օր Երեւանի Ամիրեան փողոցի վրայ կը տեսնեմ տարեց կին մը, որ ամէ՛ն անցորդի ձեռքը երկարելով «մի պուճուր կ՚օգնէ՞ք» մը կը փսփսայ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային կեանքին մէջ բնազդական երկու զօրութիւն կայ՝ որոնք թէեւ ըստ երեւոյթին բարոյական էակին համար երկրորդական կարեւորութիւն ունենալ կը թուին եւ սակայն կեանքին պաշտպանութեան եւ տեւականութեան համար անհրաժեշտ պայմաններ են։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր գրութիւններուն մէջ յաճախ յիշեցինք, որ ժամանակը իր հետ կը փոխէ եւ պիտի շարունակէ՛ փոխել շատ մը արժէքներ եւ գուցէ այս դժբախտ իրականութեան վերջին փաստը Կաթոլիկ եկեղեցւոյ պետին վերջին որոշումն էր, որով քահանաներուն թոյլ կու տար օրհնել միասեռ զոյգերը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքին շրջանները կը բաժնուին երեք գլխաւոր ժամանակամիջոցներու՝ որոնց բոլորին մէջ կը գտնուի Աստուծոյ հզօր կամքը։ Առաջին շրջանն է «անցեալ»ը։ Ուստի, յաճախ պէտք է նայիլ անցեալին՝ ուր կը գտնուին սխալներ, թերացումներ եւ հոգեկան տկարութիւններ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայաստանի մէջ եւ այլուր վերջին ժամանակները կատարուած շատ մը դատավարութիւններ պատճառ եղան, որպէսզի դարձեալ մտածենք մարդոց մէջ գոյութիւն ունեցող անհաւասարութեան մասին, ինչ որ մարդկութեան մեծագոյն ցաւերէն մէկը կը շարունակէ ըլլալ:
