Արխիւ

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան ե­րէկ վա­ւե­րա­ցուց՝ Սահ­մա­նադ­րու­թեան փո­փո­խու­թեան վե­րա­բե­րեալ օ­րէն­քը։ Ծա­նօթ է, որ վեր­ջին օ­րե­րուն հան­րա­յին կար­ծի­քը ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեամբ կը հե­տե­ւէր Պեշ­թե­փէի վա­ւե­րաց­ման եւ այս­պէ­սով Էր­տո­ղան ար­դէն վերջ­նա­կան հա­ւա­նու­թիւ­նը տուաւ Սահ­մա­նադ­րու­թեան փո­փո­խու­թեան։

Թուր­քիոյ Կա­թո­ղի­կէ Հա­յոց Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեա­նի օրհ­նու­թեամբ, ա­ռաջ­նոր­դու­թիւ­նը այս տա­րի հրա­տա­րա­կած է պա­տի օ­րա­ցոյց մը։ Ե­րէկ, Հայ կա­թո­ղի­կէից ար­քե­պիս­կո­պո­սա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ մաս­նա­ւոր հա­ւա­քոյթ մը, ո­րու նպա­տակն էր այս պաշ­տօ­նա­կան օ­րա­ցոյ­ցին ծա­նօ­թա­ցու­մը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ռամ­կա­վար ա­զա­տա­կան կուս­կա­ցու­թեան (ՌԱԿ) սփիւռ­քի Կեդ­րո­նա­կան վար­չու­թեան ան­դամ Ա­լեք­սան Գա­րա­տա­նա­յեա­նին կար­ծի­քով՝ սփիւռ­քը եր­բեք պէտք չէ մի­ջամ­տէ Հա­յաս­տա­նի ներ­քին գոր­ծե­րուն: Գա­րա­տա­նա­յեան, որ այս մա­սին խօ­սած է «Ա­ռա­ւօ­տ» օ­րա­թեր­թի խմբա­գիր Ա­րամ Աբ­րա­հա­մեա­նի «Շան­թ» ա­լի­քէն սփռուող «Հա­մայ­նա­պատ­կե­ր» յայ­տագ­րին ըն­թաց­քին, նոյն­պէս վստա­հե­ցու­ցած է, թէ ի­րենք խնդիր չու­նին ե­թէ Յա­կոբ Ա­ւե­տի­քեա­նի ղե­կա­վա­րած Հա­յաս­տա­նի ՌԱԿ-ը (ան­ցեա­լին՝ Հ­­ՌԱԿ) մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րէ յա­ռա­ջի­կայ Ապ­րի­լին տե­ղի ու­նե­նա­լիք Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ընտ­րու­թիւն­նե­րուն:

ՇՈՒ­ՇԻԿ ՄԱ­ՒԻ­ՍԱ­ԳԱ­ԼԵԱՆ

Ս. Սար­գի­սը շար­ժա­կան տօն է. այս տօ­նով կը սկսի Բա­րե­կեն­դա­նը, ո­րուն ան­մի­ջա­պէս յա­ջոր­դող 49 օ­րեայ Մեծ պահ­քը կ՚ա­ւար­տի Զա­տի­կով: Այս­պէ­սով, ա­նուղ­ղա­կիօ­րէն կա­պուե­լով 35 օ­րուան շար­ժա­կա­նու­թիւն ու­նե­ցող Զատ­կուան հետ, Ս. Սար­գի­սի տօ­նը նոյն­պէս կը շար­ժի 35 օ­րե­րու ըն­թաց­քին, նշուե­լով Յու­նուար 18-էն մին­չեւ Փետ­րուար 23-ը եր­կա­րող այն Շա­բաթ օ­րը, որ տուեալ տա­րուան Զատ­կուան տօ­նէն ճիշդ 63 օր ա­ռաջ կու գայ:

Փա­րի­զի 5-րդ թա­ղա­մա­սի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի «Ռը­նէ Քա­փի­թան» սրա­հին մէջ, 24 Յու­նուար-4 Փետ­րուար թուա­կան­նե­րուն մի­ջեւ, տե­ղի ու­նե­ցաւ գե­ղան­կա­րիչ Ի­զա­պէլ Մա­նու­կեա­նի «Լը փար­քէ տը Լուվր» թե­մա­յով ցու­ցա­հան­դէ­սը: Ցու­ցադրուած պաս­տառ­նե­րուն մէջ ար­ծար­ծուած է կրօ­նա­կան թե­ման՝ զանց առ­նե­լով տա­րա­ծու­թիւն­նե­րու եւ ժա­մա­նա­կի ըն­դու­նուած չա­փա­նիշ­նե­րը:

Սուրիոյ իրադարձութիւնները մտահոգ մեկնաբանութիւններով կ՚ընկալուին միջազգային հարթութեան վրայ:
Անգարա, Ուաշինկթըն, Մոսկուա, Թեհրան եւ այլ դերակատարներ յառաջ կ՚ընթանան մեծ զգուշաւորութեամբ:

Պա­քուի ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը կը շա­րու­նա­կէ սադ­րանք­նե­րով հան­դէս գալ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հիմ­նախնդ­րին շուրջ։ Մինչ Ար­ցա­խի ճա­կա­տին վրայ Ատր­պէյ­ճա­նի զօր­քե­րը հրա­դա­դա­րի խախ­տում­նե­րը հետզ­հե­տէ կը խտաց­նեն, այդ երկ­րի ղե­կա­վա­րը՝ Իլ­համ Ա­լիեւն ալ հան­դէս կու գայ սադ­րիչ յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րով։

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թեան խոր­հուր­դին նիս­տը՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի։

ՄԱԿ-ի ընդ­հա­նուր քար­տու­ղար Ան­թո­նիօ Կու­թե­րէս եր­կօ­րեայ աշ­խա­տան­քա­յին այ­ցե­լու­թեան մը հա­մար այ­սօր կը ժա­մա­նէ Թուր­քիա։ Տա­րե­մու­տի դրու­թեամբ պաշ­տօ­նի կո­չուած ընդ­հա­նուր քար­տու­ղա­րը ա­ռա­ջին ան­գամ կը հիւ­րըն­կա­լուի Ան­գա­րա­յի ղե­կա­վա­րու­թեան կող­մէ։