Արխիւ

3 Դեկ­տեմ­բե­րին, Նիո­նի մէջ (Զուի­ցե­րիա) տե­ղի ու­նե­ցաւ Եւ­րո­պա­յի 19 տա­րե­կա­նէն վար 2016-2017-ի ա­խո­յե­նու­թեան զտու­մի Ա. հանգ­րուա­նի մրցում­նե­րուն վի­ճա­կաձ­գու­թիւ­նը:

«Ա­րե­ւել­ք» կայ­քէ­ջին վրայ կը կար­դանք.-
Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­կան կեան­քին մէջ  թե­լադ­րա­կան խօսք ու­նե­նա­լու կոչուած ընդ­դի­մա­դիր գոր­ծիչ­ներ ա­ռա­ջին ան­գա­մը չէ, որ ան­լուրջ  մօ­տե­ցում­նե­րով կը փոր­ձեն հան­դէս գալ մտա­ծե­լով, որ ի­րենց ա­րարք­նե­րը պի­տի շա­հին հան­րու­թեան ու­շադ­րու­թիւ­նը:

Ե­րե­ւա­նի մէջ Ա­մա­նո­րի խան­դա­վա­ռու­թիւ­նը հետզ­հե­տէ կը դառ­նայ զգա­լի։ Մայ­րա­քա­ղա­քի Հիւ­սի­սա­յին պո­ղո­տա­յին մէջ ար­դէն սկսած է Սուբր Ծննդեան տօ­նա­վա­ճա­ռը, որ այս տա­րի կազ­մա­կեր­պուած է չոր­րորդ ան­գամ։

Իրանէն եւ ԱՄՆ-էն վերջ Թուրքիա երրորդ երկիրը՝ Իրաքէ ներս զինուորական ներկայութեան առումով:
Տավուտօղլու ընթացիկ որակեց գործողութիւնները եւ նամակ մը ուղարկեց Պաղտատի վերապահութիւններուն դէմ:

Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան այ­սօր այ­ցե­լու­թիւն մը կու տայ Պրիւք­սէլ։ Սա շատ կա­րե­ւոր հանգ­րուան մըն է Հա­յաս­տան-Եւ­րո­միու­թիւն յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։ Ար­դա­րեւ, այ­սօր պաշ­տօ­նա­պէս կ՚ազ­դա­րա­րուի Հա­յաս­տա­նի եւ Եւ­րո­միու­թեան մի­ջեւ նոր ի­րա­ւա­կան փաս­տա­թուղ­թի շուրջ բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րուն սկիզ­բը։

Հար­պի­յէի Սէն թ՚Էսփ­րի ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ Շա­բաթ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ շա­հե­կան հա­մերգ մը, որ կո­չուած էր «Պա­րոք մարգ­րիտ­ներ»։ Այս առ­թիւ հան­դէս ե­կաւ «Քա­մե­րա­թա պա­րոք Իս­թան­պուլ» խում­բը, որ ներ­կայ ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րը հա­ղորդ դար­ձուց իս­կա­պէս բարձ­րո­րակ ա­րուես­տի մը։ Ե­րե­կոյ­թին ներ­կայ էր նաեւ Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան։

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ Սա­մա­թիոյ Ա­նա­րատ Յղու­թեան ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ նա­խա­գա­հեց ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն եւ խօ­սե­ցաւ քա­րոզ մը։

Պատ­րիար­քա­րա­նի աղ­բիւր­նե­րը հա­մայն­քա­յին մա­մու­լի նկա­տառ­ման յանձ­նե­ցին Տի­րա­մայր Մա­րի Մու­թա­ֆեա­նի կող­մէ կա­տա­րուած ստի­պո­ղա­կան յայ­տա­րա­րու­թիւն մը, որ նիւ­թի բնոյ­թին բե­րու­մով գրի առ­նուած է թրքե­րէ­նով։ Վեր­ջին շրջա­նին տե­ղա­կան մա­մու­լը կը գրէ, որ մեր հա­մայն­քէն խումբ մը ան­հատ­ներ դի­մած են դա­տա­կան մար­մին­նե­րուն՝ որ­պէս­զի տի­րա­մայ­րը խնա­մա­տար նշա­նա­կուի Մու­թա­ֆեան Պատ­րիար­քին հա­մար։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ինք­զինք ար­դա­րաց­նե­լու՝ ան­ձին ար­դա­րու­թիւ­նը ա­մէն պա­րա­գա­յի ցոյց տա­լու հա­կա­մէտ են մար­դիկ։ Ո՛չ ոք ընդ­հան­րա­պէս չ՚ըն­դու­նիր, թէ «ա­նի­րաւ» է կամ «ա­նար­դար», եւ ան­պայ­մա՛ն ճամ­բայ մը կ՚ո­րո­նէ ար­դա­րաց­նե­լու հա­մար ինք­զինք։