Արխիւ

Երեւանի Նկարիչներու տունը ներկայ տարեվերջին գեղարուեստասէրներու ժամադրավայրը հանդիսացած է։ Այսպէս, Հայաստանի Նկարիչներու միութեան նախաձեռնութեամբ կազմակերպուած է ցուցահանդէս մը՝ «Սալոն 2021» անուանումով։

Հայաստան-Ատրպէյճան սահմանի լարուածութիւնը կը շարունակուի։ Կը հաղորդուի, որ երէկ դէպքեր պատահած են այս անգամ սահմանի Գեղարքունիքի մարզի հատուածէն ներս։

Հանրապետութեան նախագահ Ռեճեփ Թայյիպ Էրտողան երէկ հեռախօսազրոյց մը ունեցաւ Իրանի նախագահ Իպարհիմ Ռայիսիի հետ։ Թեհրանի աղբիւրներու հաղորդումներով, երկու ղեկավարները առաջնահերթօրէն քննարկեցին ահաբեկչութեան դէմ պայքարի վերաբերեալ հարցերը։

Հաղորդակցութիւններու ապաշրջափակումն ու սահմանազատում-սահմանագծումը փոխկապակցուած չեն:
Ըստ Գրիգորեանի, Երասխ-Հորատիզ երկաթուղիի բացումը երաշխիք մը պիտի ըլլայ տարածաշրջանային խաղաղութեան համար:

Երէկ, Երեւանի մէջ տեղի ունեցաւ պատմաբան ու դիւանագէտ Ժիրայր Լիպարիտեանի կողմէ հեղինակուած «Հայաստան-Թուրքիա. պետականութիւն, պատմութիւն, քաղաքականութիւն» գիրքին շնորհանդէսը։ Այս հետաքրքրական գործը վերջերս «Անտարես» հրատարակչութենէն լոյս տեսած էր։

ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Շատեր կան, որոնց առանց թաս մը արաղի չեն կրնար հացի նստիլ։ Երբ բանը ուղղակի այդ մէկ թասով վերջանար, մենք ըսելու ոչինչ կ՚ունենայինք։ Տէ՛, ի՞նչ ընենք, սովորութիւն է, կ՚ըսէինք, թող խմէ՛, ախորժակը բացուի։

«Բոլորս ալ կը հաւատանք, որ այս օրաթերթը տակաւին մեծ դեր ունի խաղալիք՝ իր գաղութի այժմեան ինքնութեան պահպանման կողքին։ Ինքզինք «մահամերձ» կարծող մեր այս օրաթերթին շուրջ ուժն ու տաղանդը չէ, որ պակսած են, այլ իրեն մօտենալու եւ զինք լաւապէս հասկնալու հայ մտքի հասունութիւնը կարծես կորսուած է»:
Գէորգ Պետիկեանի յօդուածը լայն շրջանառութիւն գտած. «Սատանայի ականջը խուլ՝ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի բացակայութիւնը տխուր, շա՜տ տխուր պիտի ըլլայ ո՛չ միայն «մերին» Պոլիսին համար, այլ՝ բոլորիս»:

Վատիկանի ձայնասփիւռի հայկական բաժինը եւս միացաւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի ի նպաստ սկսած հրապարակումներու արշաւին։ Համապատասխան պաշտօնական կայքէջին վրայ զետեղուեցաւ յատուկ նիւթ մը, որուն համար խորապէս շնորհակալութիւն կը յայտնենք Վատիկանի ձայնասփիւռի հայկական բաժնի գլխաւոր խմբագրին՝ մեր սիրելի պաշտօնակից-բարեկամ Ռոպէր Աթթարեանին։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Աշխարհի վրայ գոյութիւն ունեցող մարդկային մեծագոյն արժէքներէն մէկն է նախանձախնդրութիւնը՝ պատուի եւ սրբազան արժէքներու հանդէպ բծախնդրութիւնն ու գիտակցութիւնը, որ մարդուն կու տայ պատկանելիութիւն՝ բնորոշելու համար զինք ուրիշէն: Այդ նախանձախնդրութիւնը պատճառ կ՚ըլլայ արժէքներու գոյատեւման եւ առանց առարկութեան անցեալէն մեզի հասնող ամէ՛ն բան՝ մշակոյթ, լեզու, արուեստ թէ՛ գրականութիւն արգասիքն են նախանձախնդրութեան: