Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Սփիւռքը տասնամեակներ շարունակ երգեց «Թռէ՜ք հայեր, թռէ՜ք դէպի Հայաստան»ը, սակայն հակառակ իր ունեցած կարելիութիւններուն երբեք թռելու փորձ մը չկատարեց, որովհետեւ անոր համար հայրենիքն ու հայրենասիրութիւնը շօշափելի հող ու ջուր ըլլալէ աւելի մնաց վերացական զգացողութիւն մը՝ որ անոնց տուաւ այն համոզումը, որ հայրենիքը «բան» մըն է, որ պէտք է կարօտնաս, անսահման սէր զգաս անոր հանդէպ՝ սակայն գործնական գետնի վրայ բան մը չընես...

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Գիրքը եւ գիրը բաւարար չէին Հայ Թարգմանիչ վարդապետներուն համար։ Աստուածաշունչ եւ այբուբենը անհրաժեշտ էին, կենսակա՛ն, բայց ո՛չ բաւարար։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Այսօրուան արագ զարգացող եւ անընդհատ աղմկոտ աշխարհին մէջ, մարդոց մեծամասնութիւնը կը դիմէ շարունակական կապերու եւ մշտական զբաղումներու։ Սակայն երբեմն անհրաժեշտ է ժամանակ մը առանձնանալ ու վերադառնալ սեփական ներաշխարհին։

Եկեղեցւոյ դէմ Հայաստանի Հանրապետութեան իշխանութիւններու կողմէ չընդհատուող հալածանքները վերջին օրերուն արտայայտուեցան անօրինակ նոր դրսեւորումներով։

Երեւանի նորաձեւութեան շաբաթէն կը ցոլանան ուշագրաւ դրուագներ։ Գեղարուեստի, մշակոյթի եւ ընկերային նոր հոսանքներու խաչաձեւման կէտին վրայ կը բիւրեղանան արդի կենցաղի դրսեւորումներ։

«Թուրքիա-Հայաստան յարաբերութիւններու բնականոնացումը ժամանակի հարց է եւ այդ պահը կը մօտենայ»: Նիկոլ փաշինեան եւ Էմմանիւէլ Մաքրոն վերահաստատեցին Երեւան-Փարիզ գործակցութեան ռազմավարական բնոյթը:

Երէկ, Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան ընդունեց Իսթանպուլի երեսփոխան Սիւլէյման Սոյլուն, որ փութացած էր ցաւակցութիւն յայտնելու տիրահայր Յակոբճան Մաշալեանի մահուան առթիւ։ Սիւլէյման Սոյլու, որ նախկին ներքին գործոց նախարարներէն է, Ամեն. Ս. Պատրիարք Հօր վշտակցեցաւ եւ շեշտեց, որ փափաքած էր անձամբ արտայայտել բարոյական զօրակցութիւնը։ 

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Իւրաքանչիւր ծառ իր պտուղէն պիտի ճանչցուի». (ՂՈՒԿ. Զ 44)։ Ծառը իր տեսակին համեմատ պտուղ կ՚արտադրէ. բնական իրողութիւն մըն է ասիկա։ Ուստի, եւ ծառին տեսակը եթէ լաւ է՝ լա՛ւ պտուղ կ՚արտադրէ, եթէ գէշ է, արտադրութիւնն ալ բնականաբար անոր համեմատ կ՚ըլլայ։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Ամէն անգամ, որ փողոցներու մէջ ցուցարարներ տեսնեմ, կամ հանդիպիմ, կամ այդ մասին կարդամ եւ լսեմ, անպայման ողորմած հօրս այս մասին իր օրինակելի պատումները կը վերյիշեմ: Հայրս, մեզի զանազան առիթներով եւ հպարտօրէն պատմած էր, թէ «Ֆրանսան, երբ Իսքէնտէրունը Թուրքիոյ յանձնեց...»: