Հարթակ

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

Բա­ռե­րու սէ­րը... բա­ռեր կան, ո­րոնք սի­րե­լի են ե­ղած. բայց պէտք է ը­սել, որ գրե­թէ ա­մէն բառ սի­րե­լի է, նա­յած ե՞րբ, ո՞ւր, ինչ­պէ՞ս, ին­չո՞ւ, ո­րո՞ւն եւ ո՞ւր կը գոր­ծա­ծենք զայն:

Պատ­րաս­տեց՝ ՄԱ­ՐԻԱ Ա­ՐԱ­ՊԱԹ­ԼԵԱՆ

Աշ­խար­հի վրայ մօտ 385 մի­լիոն մա­նուկ­ներ ստի­պուած են ապ­րե­լու ծայ­րա­յեղ աղ­քա­տու­թեան պայ­ման­նե­րու մէջ: Ինչ­պէս կը տե­ղե­կաց­նէ «Ար­մէնփ­րէս», այդ մա­սին նշուած է ՄԱԿ-ի Ման­կա­կան հիմ­նադ­րա­մի (ԻՒ­ՆԻ­ՍԷՖ) եւ Հա­մաշ­խար­հա­յին դրա­մա­տան կող­մէ պատ­րաս­տուած զե­կու­ցու­մին մէջ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Այսօր տե­ղի պի­տի ու­նե­նան Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րը: Ա­մե­րի­կա­ցիք պի­տի ընտ­րեն երկ­րի 45-րդ նա­խա­գա­հը:

ԽԱ­ՉԻԿ ԵԸԼ­ՄԱ­ԶԵԱՆ

Հայ գրա­կա­նու­թեան հսկա­նե­րու՝ Դա­նիէլ Վա­րու­ժան­նե­րու, Սիա­ման­թօ­նե­րու, Ռու­բէն Զար­դա­րեան­նե­րու կող­քին՝ իր ա­ռանձ­նաշնոր­հեալ տե­ղը գրա­ւած մտքի մշա­կի, խի­զախ եւ ան­վե­հեր կե­ցուած­քով, պող­պա­տեայ նկա­րա­գի­րով կազ­մուած, հա­մա­մարդ­կա­յին տա­րած­քի վրայ ու­նե­ցած ազ­գա­յին ե­զա­կի ջի­ղով շա­ղա­խուած եւ գա­ղա­փա­րա­պաշ­տու­թեան վեհ հա­մո­զում­նե­րով տո­գո­րուած, ա­մե­նա­սեւ օ­րե­րուն իր ժո­ղո­վուր­դի ցա­ւե­րու եւ յոյ­սե­րու ար­տա­յայ­տի­չը դար­ձած, ինք­նա­կամ եւ գի­տակ­ցուած նա­հա­տա­կու­թիւ­նը ընտ­րած հե­րո­սի, լիա­կա­տար ար­ժա­նիք­նե­րով օժ­տուած բա­նաս­տեղծ-գրա­գէտ, բժիշկ Ռու­բէն Սե­ւա­կի աղջ­կան՝ Շա­մի­րամ Սե­ւա­կի մա­հը խոր ցաւ յա­ռա­ջա­ցուց մեր բո­լո­րին սրտե­րուն մէջ։

Գ­ԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Ա­ճուրդ­նե­րը ընդ­հան­րա­պէս տե­ղի կ՚ու­նե­նան վա­ճա­ռե­լու հա­մար թան­կար­ժէք նկար­ներ, հռչակ ա­ռած ֆիլ­մե­րու մէջ գոր­ծա­ծուած պի­տոյք­ներ եւ կամ ա­նոնց դե­րա­սան­նե­րուն հա­գած հա­գուստ­նե­րը ու վեր­ջա­պէս հնա­դա­րեան հա­զուա­գիւտ ի­րեր, ո­րոնք կը զե­տե­ղուին թան­գա­րան­նե­րու մէջ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ի՞նչ ճա­կա­տա­գիր կը սպա­սէ Մու­սու­լին: Յատ­կա­պէ՛ս երբ Ի­ՇԻՊ («Ի­րաք-Շա­մի իս­լա­մա­կան պե­տու­թիւն») ա­հա­բեկ­չա­կան խմբա­ւո­րու­մը պար­տու­թեան մատ­նուե­լէ եւ ցի­րու­ցան ըլ­լա­լէ ետք հե­ռա­նայ այդ հա­տուած­նե­րէն:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

«Վա­ղը ա­մու­սի­նիս տա­րե­դարձն է, ի­րի­կու­նը մեր բո­լոր հա­րա­զատ­ներն ու բա­րե­կամ­նե­րը պի­տի գան. պէտք է ա­մէն ինչ իր ու­զա­ծին պէս պատ­րաս­տեմ, մա­նա­ւանդ ի­րեն ա­մե­նա­սի­րե­լի քաղց­րե­ղէ­նին՝ Նա­փո­լիո­նին հա­մը պէտք է իր քիմ­քին գո­հա­ցում տայ: Ու­րիշ ի՞նչ պատ­րաս­տեմ, կ՚ու­զեմ որ ա­մէն ինչ ձեռ­քիս գոր­ծը ըլ­լայ, դուր­սէն պատ­րաստ բան մը պի­տի չապսպ­րե­մ»:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Նո­յեմ­բեր 1-ին կը նշենք ծննդեան 146-րդ ­տա­րե­դար­ձը հայ դա­սա­կան ե­րաժշ­տու­թեան մե­ծա­տա­ղանդ վար­պե­տին՝ Ա­լեք­սանդր Ս­­պեն­դիա­րեա­նի (1871-1928)։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ա­մե­րի­կեան ծեռակոյտին կող­մէ վա­ւե­րա­ցուած ՃԱՍ­ԹԱ (Justice Against Spon­sors of Terrorism Act) օ­րէն­քը յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու նոր ըն­թա­ցա­կարգ մը կրնայ գծել Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րուն եւ սիւն­նի աշ­խար­հի յա­ռա­ջա­տար եր­կիր հա­մա­րուող Սէու­տա­կան Ա­րա­բիոյ մի­ջեւ:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Կը ժպտան, կը ժպտիս, կը սոր­վիս ծա­փիկ-ծա­փիկ, յե­տոյ կը քա­լես, կը վա­զես, կ՚իյ­նաս, կ՚ել­լես... ա­պա՝ պա­յու­սակ մը կու տան ձեռքդ.- Դպրո՛ց...