Հոգե-մտաւոր

ՊԱՅՔԱՐՆ ՈՒ ՄԵՆՔ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեծ եղեռնէն երեք տարիներ առաջ՝ 1912 թուականին տքթ. Պօղոսեան Ազգային ժողովին մէջ կը բարձրաձայնէր. «հայերը պէտք է Ալպանացուց նման «պէսա» ընէ եւ իր եղբայրը սպաննողին եղբայրն սպաննէ՝ ակն ընդ ական եւ ատամն ընդ ատաման». այս յայտարարութիւնը լսելով ժողովասրահի մուտքն ու նրբանցքները գտնուողները բարձրաձայն ծափահարել կը սկսին:

ՊԱՀՈՒԱԾ ԳԱՆՁԵՐ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդիկ, ընդհանրապէս, իրենց գանձերը կը պահեն ամենէն ապահով եւ արդիական միջոցներով օժտուած դրամարկղերու մէջ։ Աստուած Իր սրբազան Խօսքը կը պահէ բնութեան բացօթեայ այս քարայրին մէջ անվթար, 2000 տարիներէ աւելի։

ԺՈՂՈՎԱԿԱՆՆԵՐՈՒ ԱՆՇԱՐԺՈՒԹԻՒՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր թուականէն 96 տարիներ առաջ՝ 1927 թուականին Շիքակոյի մէջ լոյս կը տեսնէ տարօրինակ անունով հայկական ամսագիր մը՝ «Ծօ՛վառ» անուամբ, որ ըստ երեւոյթին հին հայկական շրջաններէն մէկուն անունն է, որովհետեւ պատմութեան մէջ հանդիպած ենք «վերին Ծօ՛վառ» շրջանին:

ՀԱՅԸ ԿԱՊԻԿ ՄԸՆ Է

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այս վերջին հարիւրամեակը մարդկութեան եւ մա՛նաւանդ հայութեան մէջ առաջ բերաւ մոռացութեան հիւանդութիւնը եւ այդ հիւանդութիւնը մեր մօտ մարմնական կամ ուղեղային ըլլալէ աւելի հոգեբանական է, որովհետեւ մենք ո՛չ թէ սկսանք մոռնալ, այլ մեզի սորվեցուցին եւ վարժեցուցի՛ն մոռնալ, ինչ որ յաջողութեամբ մինչեւ օրս կը շարունակենք:

ՔՐԻՍՏՈՍ՝ ԸՆՏԱՆԻՔԻ ԿԵԴՐՈՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Հոն՝ ուր ճշմարիտ ընտանիք կը գտնուի, հոն կայ երջանիկ եւ խաղաղ կեանք, որ կ՚ենթադրէ բարգաւաճ կեանք։ Մաքուր սրտով ընտանիք եթէ չկայ, հոն բարոյական, քաղաքական եւ հոգեւոր անկում կը տիրէ, որ թշուառութեան պատճառ կ՚ըլլայ։

ԲԱՐՈՅԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆՆ ՈՒ ԿՐԹՈՒԹԻՒՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ներկայ օրերուն ծնողներ իրարու հետ կը մրցին, որպէսզի իրենց զաւակները ուսում ստանան, սակայն այդ ուսումի «սէր»ը անոնց «գիտակից» ու «խելացի» ըլլալուն հետ կապ չունի, որովհետեւ անոնք կը հաւատան, թէ «մեծ մարդ» դառնալու լաւագոյն ճամբաներէն մէկը ուսումն է:

Էջեր