Հոգե-մտաւոր

ՄԱՐԴՈՑ ՉԱՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՒՆ ԴԱՐՄԱՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Բժիշկ մը, որուն յանձնուած է բժշկել մահացու հիւանդութիւն մը, ունի իր առջեւ երկու ճամբայ. հիւանդութեան արտաքին նշաններուն նայիլ, եւ կամ, բուն իսկ հիւանդութեան դարման ընել։ Եթէ ընտրէ առաջին ճամբան, զոր օրինակ, տենդի մէջ՝ եթէ ջանայ հիւանդին միայն ծարաւը մարել, կամ կաթուածի մէջ՝ հիւանդին ջղային դրութիւնը ոգեւորել, կրնայ ըսուիլ, թէ դարմանը յարմարցուած է հիւանդին կարօտութիւններուն. քանի որ վերցուց կամ թեթեւցուց հիւանդութենէն յառաջ եկած քանի մը ցաւերը, բայց հաւանական չէ որ այնպիսի դարման մը կարենայ առողջացնել հիւանդը։

ԲՈԶ ԵՒ… ԱՍՏՈՒԱԾ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

​Տակաւին տասնչորս տարեկան էի, երբ առաջին անգամ կարդացի Շահան Շահնուրի «Նահանջը առանց երգի» վէպի առաջին տողերը. «հասունցած տղայ մըն էր սակայն, ապացոյց որ չկրցաւ բոզ ու Աստուած բառերուն սահմանում մը տալ»:

«ՉԱՐԻՆ ԾԱԳՈՒՄԸ» -Բ-

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ստորեւ կը շարունակենք Եզնիկի «Եղծ աղանդոց»էն ներկայացնել «Չարին ծագումը» հատուածը՝ Գարեգին Եպսկ. Խաչատուրեանի թարգմանութեամբ։
- Իսկ եթէ երբեք հիւլէն անզարդ եւ անարդ եւ անկերպարան, եւ անձեւ էր երբեմն, եւ Աստուած զարդարեց զայն, անոր յոռութիւններէն լաւի դարձնել կամենալով,- ապա ուրեմն կար ժամանակ մը, երբ Աստուած ալ անզարդ էր, անձեւ ու անկերպարան եւ հարկ էր որ հիւլէին նման ինքն ալ խառն ի խուռն շարժէր։

ԽՈՍՏԱՆԱԼԸ ՁՐԻ Է

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Եթէ ստախօսութիւնը գեհենի կրակի արժանացող մեղք մըն է, ապա կրնանք վստահ ըլլալ, որ քաղաքականութեամբ զբաղուող ամէ՛ն մարդ՝ ըլլայ նախարար կամ երեսփոխան, անտարակոյս այդ բոցը պիտի ըմբոշխնեն:

«ՉԱՐԻՆ ԾԱԳՈՒՄԸ» -Ա-

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Եզնիկի «Եղծ աղանդոց»էն՝ Գարեգին Եպսկ. Խաչատուրեանի (Տրապիզոնի) թարգմանութեամբ կը ներկայացնենք «Չարին ծագումը» հատուածը։
Գիտնական Եզնիկ Ե. դարու մէջ ամենէն ինքնատիպ եւ ուշագրաւ մատենագիրներէն մէկն է։

ՀԱՅ ԲԱՅՑ, Ո՛Չ ՀԱՅԱԽՕՍ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Յետ ցեղասպանութեան շրջանին, մանաւանդ 1930 թուականներուն ծնունդ առաւ հարց մը՝ որ մինչեւ օրս պատասխանը կը փնտռէ: Ծնունդ առաւ խումբ մը, որ պնդեց ու հաւատաց, թէ հայ ըլլալու համար հայերէն խօսիլը անհրաժեշտ չէ, որովհետեւ հայ ըլլալը լեզուէն աւելի հոգեկան ապրում ու ինքնութեան գիտակցութիւն է, որ ըստ իրենց պայմանաւորուած չէ լեզուով եւ բնականաբար անոնց դիմաց դուրս եկան անոնք, որոնք ազգի մը փրկութեան, հայապահպանութեան ու գիտակից հայեր ունենալու համար առաջնահերթութիւններէն մին նկատեցին մայրենի լեզուի գիտութիւնը:

ՃՇՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՆԱԽԱՊԱՇԱՐՈՒՄ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ճշմարտութիւնը գտնելու համար՝ պարտաւոր ենք մեր սրտէն եւ մտքէն դուրս հանել ամէն տեսակ կրօնական նախապաշարումները։ Արդարեւ, նախապաշարումները կը խափանեն հաւատքը եւ կը հակադրեն կրօնքի տրամադրութիւններուն եւ սահմանումներուն։

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ Չ«ԱՐՏԱԴՐՈՒԹԵԱՆ» ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹԻՒՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Անոր գոյութիւնը զգանք թէ ոչ, Հայաստանի Հանրապետութիւնը ունի «Արտադրութեան նախարարութիւն» մը, որուն մերօրեայ նախարարն է տիար Գրիգոր Մինասեանը: Հայաստանին արտադրութիւն չունենալը երբեք արգելք չէ նախարարութեան գոյութեան, որովհետեւ մինչեւ անցնող տարի Լիբանանը եւս աւելի քան երեսուն տարի երկաթուղի չունենալով հանդերձ ունէր եւ ունի երկաթուղիներու նախարարութիւն մը՝ տասնեակ մը պաշտօնեաներով, որոնք գիշեր-ցերեկ կ՚ապահովեն անգոյ երկաթուղիներուն անվտանգութիւնը:

ԳԱԼՍՏԵԱՆ ԿԻՐԱԿԻ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մեծ պահքի վեցերորդ կիրակին նուիրուած է Յիսուս Քրիստոսի Գալստեան խորհուրդին։
Արդարեւ Յիսուսի Գալստեան խորհուրդը սերտօրէն կապուած է Յիսուսի դարձին սպասումի եւ Յոյսին կատարման խորհուրդներուն հետ։

ՍԽԱԼՆԵՐ ԵՒ ՃԻՇԴԵՐ՝ ՄԱՅՐԵՆԻԻ ՄԱՍԻՆ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր առօրեայ խօսակցութեան ընթացքին, ինչպէս նաեւ եկեղեցւոյ խորաններէն տրուող քարոզներուն, բեմերէն հնչող ճառերուն, ինչու չէ նաեւ յաճախ մամուլի էջերուն մէջ կը հանդիպինք մայրենի լեզուի սխալներու, որոնք սովորութիւն դառնալով կը շարունակեն սխալ ձեւով գործածուիլ:

Էջեր