ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Տարիներէ ի վեր եւ յատկապէս այս օրերուն, ի տես մեր հայրենիքէն հասնող անթիւ «բանգէտներու» եւ իրենք զիրենք «քաղաքագէտ» կարծող եւ վերլուծողներու հրամցուցած տուեալներուն եւ բացայայտումներուն, մեզի, սփիւռքահայերուս համար, հիմա հարց է, թէ որո՞ւ հաւատանք:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
-Աշխարհի ջուրը կը լմննայ:
Սա նախադասութիւնը օրը քանի մը անգամ կամացուկ կը շշնջամ Զաւէնիկի ականջին:
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Հնատիպ 22 գիրքերուս մէջ աչքառու է հնագոյնը՝ ԺԸ. դարու Ձեռաց Շարակնոցը իր ետին գտնուող Յիշատակարանով, ինչպէս նաեւ Շարակնոցին յաջորդ տպագրութիւնը 1850 թուին, երկուքն ալ տպագրուած Կ. Պոլիս։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Գիտեմ, որ առաջարկներս վերջ չունին: Ամէն անգամ նոր առաջարկ մը յառաջ կը քաշեմ: Բայց ի՞նչ ընեմ. ես չեմ կրնար թութակի պաշտօն ստանձնել ու կրկնել այն բոլոր խօսքերը, որոնք հազարումէկ անգամ ըսուած են ձեռնարկներու ատեն կամ թերթերու մէջ:
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Քսաներորդ դարու լման երկրորդ կիսուն Հայրենիքն ու Հայ Եկեղեցւոյ արշալոյսը Շարականի տողերով «արեգակնակերպ ճառագայթներու» վերածուեցան երջանկայիշատակ Տ.Տ. Վազգէն Ա. Մեծագործ Հայրապետի երկարատեւ եւ բացառապէս արդիւնալից գահակալութեամբ (1955-1994թթ.)։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Որոշումը՝ իրն էր: Այսպէս, այդ շաբաթ, մեր թոռնուհի Վանան, քիչ մը աւելի «երկար» մեզի պիտի մնար, ո՛չ թէ որովհետեւ Մայիս 28 էր, այլ «մեծ ֆայնըլներ», քննութիւններ ունէր եւ պատրաստուելու յարմարագոյն «վայրը», մեր տունը ընտրած էր:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Հրաշալի պատմական ֆիլմաշար մը, ուր նախապատուութիւնը կը տրուի հաւատքին ու հաւատքի զօրութեան: Ան Իզապելլա Քասթիյյեացի թագուհիի կեանքի մասին պատմող սպանական պատմական ֆիլմաշար մըն է:
Յ. ՊԱԼԵԱՆ
Մեր ժողովուրդի պատմութեան ճակատագրական եւ արագացած պահերէն մին կ՚ապրինք: Արեւելք-Արեւմուտք դասաւորումներու մեծ խաղին մէջ, ինչ որ մնացած է Հայաստանէն, կրնայ վերջնականօրէն փուլ գալ, որուն մենք ալ մասնակից-մեղսակից կ՚ըլլանք, եթէ շարունակենք մեր «փոքրիկ ածուն» զանազան ձեւերով եւ իրարու բախող բազմաթիւ խոփերով հերկել, դարձնել անմշակ, անպէտք:
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Անցնող ամսուան գրեթէ աւարտին բացառիկ առիթը ունեցայ այցելելու արխիւատունը Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան՝ պարզապէս աչքէ անցընելու յետեղեռնեան շրջանի սփիւռքահայ գրականութեան ամենակարկառուն ներկայացուցիչներէն մէկուն՝ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԾԱՌՈՒԿԵԱՆԻ արխիւային հարուստ նիւթերը, որոնց մէջէն զիս ամենաշատ հետաքրքրողը անոր նամակներն էին:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Եթէ մինչեւ հիմա, մօտիկ բարեկամներով մտերմիկ եւ անկեղծ մեր հանդիպումներուն, իբրեւ խօսակցութեան գլխաւոր նիւթ կամ վէճ եւ աւելին՝ կարծիքներու փոխանակումները կեդրոնացած կ՚ըլլային մեր հայրենիքի ներկայ խառնակ իրադարձութիւններու ու մանաւանդ անցեալ տարուան վերջերուն տեղի ունեցած Արցախի պատերազմի ու անոր աղէտալի արդիւնքներուն եւ հայրենի երկրի ներկայ իրավիճակին մասին, բայց այս անգամ, հոսքին հունը հիմնովին փոխուելով, ինքնաբերաբար տարբեր «գոյն-ձեւ» ստացաւ:
