Հոգե-մտաւոր

ԽԵԼԱՊՏՈՅՏ ՊԱՏՃԱՌՈՂ ՅԱՌԱՋԴԻՄՈՒԹԵԱՆ ԸՆԹԱՑՔԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

21-րդ դարը մանաւանդ խելապտոյտ պատճառող մարդկային յառաջդիմութեան մը կը վկայէ։ Սա անուրանալի իրողութիւն մըն է, որ մարդկութիւնը, մանաւանդ վերջին շրջաններուն, շատ մեծ ոստումներ ըրաւ։

ՀԱՒԱՏԱԼ ԵՒ ՎՍՏԱՀԻԼ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ միշտ ունի վախեր, կասկածներ եւ մտահոգութիւններ։ Արդարեւ, վախը ներկայ վտանգի մը պատճառած հոգեվիճակն է, իսկ մտահոգութիւնը՝ հաւանական վտանգի մը, կասկածի մը պատճառած հոգեվիճակը։

ԶՈՒԱՐՃՈՒԹԵԱՆ ԶՍՊԱՆԱԿԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Զուարճութեան եւ հաճոյքի փափաքը մարդուն բնական եւ անհրաժեշտ պահանջներէն է։ Այս մասին ո՛չ մէկ տարակոյս։ Արդարեւ, զուարճութիւնը կեանքին համեմն է. աւելի դեռահասներուն համար մանաւանդ անոնց սնունդին մէկ մա՛սն է։

ՆԿԱՐԱԳԻՐԸ՝ ԴԷՄՔԻՆ ՎՐԱՅ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Մարդուս դէմքը իր այցետոմսն է», կ՚ըսէ առածը։
Արդարեւ, զօրաւոր անհատականութիւններ, կամ հոգեկան անտեսանելի այլ ազնիւ գործունէութիւններ, ինչպէս նաեւ ինկած հոգիներու անսաձ մոլութիւնները անխուսափելիօրէն կը դրոշմուին դէմքերուն վրայ, բնորոշ գիծերով, խորշոմներով եւ աչքի ցոլքերով, եւ այնպէս դէմքը կ՚ընեն կորովի, կամ զմայլելի, սիրուն եւ գեղեցիկ, եւ կամ դժնէ եւ ահաւոր։

ԱՆԿԵՂԾ ՍԷՐԸ՝ ԽԱԹԱՐՈՒԱԾ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Այսօր իրական սէր, անկեղծ սէր գտնել գրեթէ անկարելի է դարձած։ Մինչդեռ սէրը կեանքին ակնաղբիւրն է. սիրոյ արդիւնք է ամէն բարութիւն, ամէն գեղեցկութիւն, եւ եթէ չըլլայ սէր, կեանք ալ գոյութիւն չունենար։

ՆԵՐՔԻՆ ԱԶԱՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Ազատութիւն»ը շատ կերպեր եւ շատ աստիճաններ ունի, բայց եթէ ուշի ուշով անոր հիմը քննելու ըլլանք, պիտի տեսնենք որ միակ եւ սքանչելի՜ իրողութեան մը վրայ հաստատուած է այն. այս իրողութիւնն է մարդուս «ազատ կամք»ը։

ՀԱՐՑԵՐ ԼՈՒԾԵԼՈՒ ԿԵՐՊԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սա անուրանալի ճշմարտութիւն մըն է որ աշխարհի վրայ՝ մարդուս կեանքին մէջ երբեք չեն վերջանար հարցեր. երբ մէկը վերջանայ, անմիջապէս ուրիշ հարց մը արդէն պատրաստ՝ կը սկսի յուզել եւ զբաղեցնել մարդը։ Հարցերը զանազան են՝ անհատական, ընտանեկան, ընկերային, համաշխարհային։

ՀՕՐ ՄԻԱԾԻՆ ՈՐԴԻՆ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ, որպէս բանաւոր էակ, մտքին մէջ ունի շարք մը «ինչո՞ւ»ներ։ Զոր օրինակ, այս «ինչո՞ւ»ներէն մէկն է. «Յիսուս՝ Հայր Աստուծոյ Որդին ինչո՞ւ աշխարհ ղրկուեցաւ, ինչո՞ւ մարմնացաւ եւ մարդացաւ»։

Էջեր