ԿԱԹՈՂԻԿԷ Ս. ԷՋՄԻԱԾՆԻ ՏՕՆԸ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցւոյ տօն կատարել հայ ժողովուրդին յատուկ արարողութիւն մըն է։ Արդարեւ «Եկեղեցի»ն աստուածային հաստատութիւն մըն է եւ Քրիստոսի փրկագործութեան արդիւնք։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցւոյ տօն կատարել հայ ժողովուրդին յատուկ արարողութիւն մըն է։ Արդարեւ «Եկեղեցի»ն աստուածային հաստատութիւն մըն է եւ Քրիստոսի փրկագործութեան արդիւնք։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տար-ւայ մէջ երեք անգամ կը նշէ Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորչի յիշատակը. «Մուտն ի Վիրապ», «Ելն ի Վիրապէն», եւ «Նշխարաց գիւտը»։ 301 թուականին հայ ժողովուրդը ընդունեց քրիստոնէութիւնը որպէս «պետական կրօն» եւ այդ սրբանուէր գործին մէջ առաջնակարգ դեր կատարեց Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ եւ Տրդատ Գ. թագաւոր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Խօսիլը բնական է մարդուս համար, բնական է, քանի որ ան «բանաւոր էակ» մըն է։ Խօսիլը պահանջք մըն է նաեւ մարդուն համար, քանի որ ան «ընկերային էակ» մըն է, եւ պարտաւոր է յարաբերուիլ եւ հաղորդակցիլ իր նմաններուն հետ, որուն էական միջոցն է լեզուն, այսինքն խօսիլը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Երախտագիտութիւնը շնո՛րհք մըն է, եւ չափանիշ մը ազնուութեան, առաքինութեա՛ն։ Իրականին, երախտագիտութիւնը մարդուս բնական մէկ զգացումն է, բայց միշտ կը պակսի մարդկային յարաբերութիւններու ընթացքին, եւ դժբախտաբար ան կ՚ըլլայ բացառիկ վիճակ մը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային կեանքի ամենագեղեցիկ եզրն է արուեստը՝ որ բարոյական կեանքի ձգտումներուն, զգացումները արտայայտելու ամենէն ապահով միջոցն է։ Յաճախ կը յիշենք, թէ մարդ էակը միայն մարմին չէ, այլ նաեւ՝ հոգի եւ միտք, ի՛նչ որ կը նշանակէ, թէ ան ունի զգացական եւ իմացական կեանք մըն ալ, որոնցմով կը կազմէ ամբողջութիւն մը՝ մարմնաւոր եւ բարոյական ապրումներով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Երբ դպրոցի մը մասին պիտի խօսուի, խօսքը տալ խնդրոյ առարկայ դպրոցէն հասած, անոր բարոյապէս նուիրուած գրիչի մը, անկէ սնած եւ այն մթնոլորտին մէջ շնչած անձի մը աւելի յարմար պիտի ըլլար։ Արդարեւ, մեր համեստ գրիչը անզօր եւ անբաւարար պիտի ըլլար բացատրելու Էսաեան վարժարանը, քանի որ հո՛ս մեր սրտին մէջ ունինք «Էսաեանցի»ի մը եւ անոր 24 Մայիս 2003 թուակիր, մասամբ հին բայց մշտանորոգ տողերը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ըստ Եկեղեցական Օրացոյցի, Եղիա մարգարէի յիշատակի տօնը, այս տարի կը հանդիպի 27 Մայիս Կիրակի օրուան, որ է Հոգեգալուստէ ետք առաջին Կիրակին։ Սուրբ Եղիա Մարգարէ աստուածաշնչական մարգարէներու մէջ առանձնայատուկ տեղ մը կը գրաւէ իր անապատական եւ հրաշքներով լեցուն կեանքով, ինչպէս նաեւ կրակոտ նախանձախնդրութեամբ եւ իր անսովոր վախճանով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կը շարունակենք թղթատել «հի՜ն էջ»եր՝ ուր կը գտնենք հետաքրքրական տողեր, որոնք կ՚ուզենք ներկայացնել մեր սիրելի՜ ընթերցող բարեկամներուն, խորհելով, թէ շահեկան խորհրդածութիւններու առիթ պիտի ըլլան անոնք։
Ահաւասիկ, դարձեալ, մեր ձեռքին տակ ունինք՝ 10 Յուլիս 1904 թուակիր «ՄԱՍԻՍ»ը՝ ուր կը նկարագրուի վարժարաններու տարեվերջի հանդիսութիւնները։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդիկ կը խորհին, կը մտադրեն, յետոյ կ՚արտայայտեն իրենց խորհածները եւ մտադրածները, այսինքն՝ կը խօսին։ Մարդկային սովորական արարքներ են այս վիճակները՝ մասամբ դիւրին, քանի որ ընդհանրապէս մեծ աշխատութիւն մը չեն պահանջեր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Երկայնամիտ» կը նշանակէ՝ շատ համբերող, հեզ եւ բարեմիտ, նաեւ քաղցրաբարոյ։ Սէրը երկայնամիտ է, անոր յատկանշական ստորոգելիներէն մին է եւ կարեւորագո՛յնը։