ԱՆՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹԻՒՆ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդիկ, ընդհանրապէս անհնազանդութիւնը, անհաւատարմութիւնը՝ անիշխանական եւ ինքնագլուխ ապրուած կեանքը նախապատիւ կը սեպեն։
Ասիկա կու գայ այն սկզբնական անհնազանդութենէն՝ որ իր ճիրաններուն մէջ առաւ Ադամը, եւ ան ենթարկուեցաւ իրերայաջորդ մեղքերու հոսանքին, եւ մարդկային բնութիւնը հետզհետէ՝ սերունդէ՜ սերունդ վարակուեցաւ այդ ախտէն։