ԱՍՏՈՒԱԾ ԿԸ ԽՕՍԻ ՄԱՐԴՈՒՆ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բնութեան եւ յայտնութեան միջոցով, Իր նախախնամութեամբը եւ Իր Սուրբ Հոգիին ազդեցութեամբը՝ Աստուած կը խօսի մարդուն։ Բայց ասիկա բաւական չէ, պէտք է նաեւ մա՛րդ բանայ իր սիրտը Աստուծոյ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բնութեան եւ յայտնութեան միջոցով, Իր նախախնամութեամբը եւ Իր Սուրբ Հոգիին ազդեցութեամբը՝ Աստուած կը խօսի մարդուն։ Բայց ասիկա բաւական չէ, պէտք է նաեւ մա՛րդ բանայ իր սիրտը Աստուծոյ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հաւանաբար չի գտնուիր անձ մը՝ որ իր պատանեկան շրջանին դպրոցական քննութիւններու երկունքը ապրած չըլլայ՝ երկար կամ կարճ ժամանակ մը։
Եւ այս երկունքը այնպէս է տպաւորուած որ տարինե՜ր վերջ իսկ ատեն-ատեն երազներու մէջ կը յայտնուի եւ վախ կը պատճառէ ենթակային։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աչքը՝ տեսողութեան գործարանն է ամէն կենդանի էակի, աչքով է, որ կը տեսնեն անոնք աշխարհը, թէեւ ամէն մէկը տարբեր կերպերով։
Ինչպէս որ տեսնելու համար էակ մը աչքի կը կարօտի, աչքն ալ իր պարտականութիւնը կարենալ կատարելու համար լոյսի կը կարօտի եւ հոն ուր լոյս չկայ, աչքը իր պարտականութիւնը չի կրնար կատարել՝ չի՛ տեսներ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աղօթքը, ընդհանրապէս, վարժութեամբ զարգացող եւ կատարեալին հասնող զգացում մըն է։ Այս իմաստով աղօթքը «արուե՛ստ» մըն է։ Ստացական ընդունակութի՛ւն մը։ Այսպէս եթէ չըլլար, Յիսուս իր աշակերտներուն աղօթել սորվեցնելու պահանջքը չէ՛ր զգար, եւ անոնք, որ կը կարծէին աղօթել, այդպէս կը շարունակէին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ես եմ դուռը։ Ով որ ինձմէ անցնելով ներս մտնէ՝ պիտի փրկուի, պիտի մտնէ եւ ելլէ եւ ճարակ պիտի գտնէ» (ՅՈՎՀ. Ժ 9)։ Այսպէս կ՚ըսէ Յիսուս երբ կ՚ուզէ ցոյց տալ մարդոց՝ փրկութեան ճամբան։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սուրբ Թովմաս Աքուինաս, 26 երկա՜ր տարիներ աշխատած է իր «Summa Theologiae» երկը գրելու համար եւ մեռած է զայն լրացնելէ առաջ։ Ուստի գրելը կը կարօտի ուսումնասիրութեան, լուրջ աշխատութեան եւ զոհողութեա՛ն։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Նոյեմբեր ամսոյն վերջին կամ Դեկտեմբերի սկիզբը Հայ Առաքելական Եկեղեցին կը նշէ Սրբոց Թադէոս եւ Բարթողոմէոս առաքեալներու տօնը։ Այս տարի տօնը կը հանդիպի 2 Դեկտեմբեր, Շաբաթ օրուան։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային Բնութիւնը միշտ կ՚ուզէ ունենալ, եւ միշտ աւելի՛ն ունենալ։ Բայց կարեւորը ունեցածին ո՛չ թէ քանակը, այլ՝ որա՛կն է։ Ուրիշ խօսքով՝ որեւէ վնասակար բանէ մը շատ ունենալէն աւելի երանելի՜ է քի՛չ ունենալ, բայց օգտակար բան մը ունենալ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աղեքսանդր Տիւմա հայր եւ որդի, յայտնի ֆրանսացի գրողներ, հետաքրքրական յիշատակ մը ունեցած են։ Աղեքսանդր Տիւմա որդիին հրատարակած մէկ գիրքին շնորհանդէսին՝ կին մը կը մօտենայ Աղեքսանդր Տիւմա հօր եւ կ՚ըսէ.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կ՚ըսուի, թէ պատմութիւնը դէպի ետ կը կարդացուի, բայց անիկա մի՛շտ դէպի յառաջ կը սուրայ։
Կեանքի ընդհանուր փորձառութիւնը ցոյց կու տայ, թէ որքան իրաւացի է այդ խօսքը, քանի որ մարդ երբ ուսումնասիրէ անցեալի դէպքերը՝ պատմութիւնը, հետզհետէ կը խորանայ եւ դէպի ետ կ՚երթայ մտապէս, բայց անցեալը՝ պատմութիւնը միշտ կը փոխուի՝ արագընթաց շարժումով ներկա՛յ կը հանդիսանայ եւ դէպի ապագայ կը շարունակէ իր ընթացքը։