Արխիւ

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Թուր­քիա-Գեր­մա­նիա յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն մէջ ե­րէ­կուան դրու­թեամբ ծա­գե­ցաւ տագ­նապ մը։ Պուն­տես­թակ հա­ւա­նու­թիւն տուաւ հայ­կա­կան բա­նա­ձե­ւին։ Պեր­լին ե­կաւ հա­մալ­րել շար­քը այն մայ­րա­քա­ղաք­նե­րուն, ո­րոնք 1915 թուա­կա­նի դէպ­քե­րը կը բնու­թագ­րեն հա­յոց տե­սա­կէտ­նե­րուն կամ ո­րա­կում­նե­րուն հա­մա­հունչ՝ այ­սինքն որ­պէս ցե­ղաս­պա­նու­թիւն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սուրբ Գիր­քի մէջ յի­շուած ծա­ղիկ­նե­րու մա­սին ամ­փոփ տե­ղե­կու­թիւն­ներ տալ կը շա­րու­նա­կենք։ Սաղ­մո­սաց գիր­քին մէջ Սաղ­մո­սեր­գուն կ՚ը­սէ. «Ար­դա­րը ար­մա­ւե­նիի պէս պի­տի ծաղ­կի, Լի­բա­նա­նի ե­ղեւ­նիի պէս պի­տի մեծ­նայ». (Սաղ­մո­սաց ՂԲ 12)։ Կը տես­նուի, որ ծա­ռե­րու եւ ընդ­հան­րա­պէս բոյ­սե­րու յատ­կու­թիւն­նե­րը շատ գե­ղե­ցիկ օ­րի­նակ են ար­դա­րին, այ­սինքն՝ բա­րե­պաշտ մար­դուն, բնա­ւո­րու­թեան, նկա­րագ­րին եւ օգ­տա­կա­րու­թեան։

Թաք­սիմ մար­զա­կում­բի ֆութ­պո­լի պա­տա­նի­նե­րու կազ­մե­րը ներ­կայ ե­ղա­նա­կը եզ­րա­փա­կե­ցին ող­ջու­նե­լի յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րով։ Թաք­սի­մի մին­չեւ 11 տա­րե­կան­նե­րու ֆութ­պո­լի կազ­մը յաղ­թա­կան դուրս ե­կաւ այս ե­ղա­նա­կին ու­նե­ցած բո­լոր հան­դի­պում­նե­րէն ու դար­ձաւ ա­խո­յեան։

ԶԻ­ՊԷՉ-ի ըն­տա­նի­քը ե­րէկ ո­գե­ւոր օր մը ապ­րե­ցաւ՝ ներ­կայ կրթա­կան շրջա­նի եզ­րա­փակ­ման առ­թիւ։ Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան ա­ռըն­թեր գոր­ծող «Քենթ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նի եր­դի­քին տակ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ ԶԻ­ՊԷՉ-ի տա­րե­վեր­ջի հան­դէ­սը, ո­րու ըն­թաց­քին ստեղ­ծուե­ցաւ տօ­նա­կան մթնո­լորտ։

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԵ­ՐԵԱՆ

Լի­բա­նա­նա­հայ բե­մադ­րիչ Վա­չէ Պուլ­ղուր­ճեա­նի ա­ռա­ջին գե­ղա­րուես­տա­կան ժա­պա­ւէ­նը վեր­ջերս ներ­կա­յա­ցուե­ցաւ Քան­նի փա­ռա­տօ­նի «Քննա­դատ­նե­րու շաբ­թուան» բաց­ման հան­դի­սու­թեան ըն­թաց­քին: Նախ­քան այդ, լի­բա­նա­նեան «Տէյ­լի Սթար» թեր­թը 13 Մա­յի­սին տպած էր Ճիմ Քիլ­թիի հե­տե­ւեալ յօ­դուա­ծը:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

Ման­կու­թեանս օ­րե­րուն կը յի­շեմ, երբ մեր հա­յա­շատ թա­ղի բնա­կիչ­նե­րը հա­ւա­քուէին, ան­յա­պա­ղօ­րէն ա­նոնց մի­ջեւ կ­­՚ըն­թա­նար ին­ծի հա­մար մա­սամբ ան­հասկ­նա­լի զրոյց մը: Ա­նոնք կար­ծես ան­սա­լով ի­րենց ար­մատ­նե­րու կան­չին եւ զար­մա­նա­լիօ­րէն կրե­լով ի­րենց ար­մատ­նե­րու յատ­կու­թիւն­նե­րը, կը զրու­ցէին ու եր­բեմն նոյ­նիսկ կը վի­ճէին, իւ­րա­քան­չիւ­րը իր ո­ճով ու բար­բա­ռով:

Ատր­պէյ­ճա­նի Նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիեւ կը պատ­րաս­տուի այ­ցե­լել Պեր­լին։ Յա­ջորդ շաբ­թուան սկիզ­բին՝ Յու­նի­սի 7-ին պի­տի ի­րա­կա­նա­նայ իր այս ու­ղե­ւո­րու­թիւ­նը։ Իլ­համ Ա­լիեւ Պեր­լի­նի մէջ պի­տի տե­սակ­ցի Գեր­մա­նիոյ Վար­չա­պետ Ան­կե­լա Մեր­քէ­լի եւ այդ երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թե­նէն յա­ռա­ջա­տար դէմ­քե­րու հետ։

Իս­թան­պու­լա­հայ ե­րէց սե­րուն­դի մտա­ւո­րա­կան­նե­րէն Ա­րամ Գամ­պու­րեան ներ­կա­յիս մեր գրա­սէր­նե­րու տրա­մադ­րու­թեան տակ դրած է աշ­խար­հահռ­չակ Սէր­վան­դէ­սի «Պրու­նօ Ֆրանք» գոր­ծին հա­յե­րէն թարգ­մա­նու­թիւ­նը։ Սէր­վան­դէ­սի մա­հուան 400-րդ տա­րե­լի­ցի շրջա­նին զու­գա­դի­պած է այս գոր­ծին հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը։ Ա­րամ Գամ­պու­րեան գեր­մա­նե­րէ­նէ հա­յե­րէ­նի թարգ­մա­նած է Սէր­վան­դէ­սի գոր­ծը եւ այս աշ­խա­տու­թիւ­նը ձօ­նած է՝ Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նի իր գեր­մա­նե­րէ­նի ու­սուց­չին՝ հո­գե­լոյս Հայր Հմա­յեակ Ծ. Վրդ. Համ­բա­րեա­նի յի­շա­տա­կին։

Վար­չա­պետ Պի­նա­լի Եըլ­տը­րըմ կը պատ­րաս­տուի այ­ցե­լել Պա­քու։ Վեր­ջին տա­րի­նե­րուն ձե­ւա­ւո­րուած նա­խըն­թա­ցին զու­գա­հեռ՝ պե­տա­կան բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տօ­նա­տար­նե­րու փո­փո­խու­թիւն­նե­րու պա­րա­գա­յին նո­րան­շա­նակ դէմ­քե­րը ի­րենց ա­ռա­ջին ար­տա­սահ­մա­նեան ու­ղե­ւո­րու­թիւ­նը կ՚ի­րա­կա­նաց­նեն դէ­պի Ատր­պէյ­ճան։