Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կ՚անդ­րա­դառ­նանք կեան­քի ան­հա­ճոյ կող­մին եւ կը յայտ­նենք մեր մտա­հո­գու­թիւն­նե­րը այդ մա­սին։ Բայց ա­սի­կա եր­բեք յո­ռե­տե­սու­թիւն պէտք չէ՛ նկա­տուի, այլ՝ ի­րա­տե­սու­թիւն, քա­նի որ կեան­քը ու­նի նաեւ ան­հա­ճոյ կողմ մը՝ ո­րուն պէտք է են­թար­կուի մարդ, որ կ՚ապ­րի կեան­քը այս աշ­խար­հի վրայ։

Հա­յաս­տա­նի մէջ հա­գուս­տի ար­տադ­րու­թիւնն ու նո­րաձ­ե­ւու­թիւ­նը այ­լեւս ի­րա­րմէ ան­ջատ չեն զար­գա­նար: Ստեղծ­ուած է «5900 BC» հայ­կա­կան վա­ճա­ռա­նի­շը, ո­ր կը միա­ւո­րէ ո­լոր­տի յա­ռա­ջա­տար ըն­կե­րու­թիւն­նե­րն ու նո­րաձ­ե­ւու­թեան տու­նե­րը:

Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Կա­րէն Միր­զո­յեան յայ­տա­րա­րեց, որ յա­ջո­ղու­թեան հաս­նիլ կա­րե­լի չէ՝ հայ­կա­կան կող­մին հետ զէն­քի լե­զուով խօ­սե­լով։

Հայաստան-ԵՄ Խորհրդարանական համագործակցութեան յանձնաժողովի 15-րդ նիստը՝ Երեւանի մէջ:
Նախագահ Սերժ Սարգսեան կարեւորեց կարծիքներու անկաշկանդ փոխանակումն ու անկեղծ երկխօսութիւնը:

Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռի տնօ­րի­նու­թեամբ, վա­ղը Պոլ­սոյ զա­նա­զան ե­կե­ղե­ցի­նե­րէն ներս տե­ղի պի­տի ու­նե­նան մաս­նա­ւոր հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն­ներ, ո­րոնց կա­պակ­ցու­թեամբ թա­ղա­յին խոր­հուրդ­նե­րուն կող­մէ պաշ­տօ­նա­պէս ո­չինչ հրա­պա­րա­կուած է։

Ֆէ­րի­գիւ­ղի «Նազար Շի­րի­նօղ­լու» սրա­հին մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան կա­յա­ցաւ մշա­կոյ­թին ձեռ­նարկ մը, զոր պատ­րաս­տած էին թա­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նին ու­սուց­չաց կազմն ու ա­շա­կեր­տու­թիւ­նը:

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ հա­սա­րա­կու­թեան վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ հիւ­րըն­կա­լեց Վա­գըֆ­նե­րու խոր­հուր­դի մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Տոց. Թո­րոս Ալ­ճա­նը։ Սա­գը­զա­ղա­ճի ար­քե­պիս­կո­պո­սա­րա­նի յար­կէն ներս տե­ղի ու­նե­ցած զրոյ­ցը ան­ցաւ ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ։

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գար­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ե­րէկ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց «Ա­րա­րա­տի ստո­րո­տին» խո­րագ­րեալ մի­ջազ­գա­յին մե­տիա­յի հա­մա­ժո­ղո­վի մաս­նա­կից­նե­րը։

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աս­տուած բո­լոր մար­դի­կը թան­կա­գին շնորհ­նե­րով օժ­տած ու զար­դա­րած է։ Շա­տեր ի­րենց կեան­քի ըն­թաց­քին զա­նա­զան ա­ռիթ­նե­րէ ու հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րէ օգ­տուե­լով, կա­րո­ղա­ցած են հաս­նիլ բարձր դիր­քե­րու եւ կա­րե­ւոր պաշ­տօն­նե­րու, ինչ­պէս նաեւ ա­ռա­ւել կամ նուազ չա­փով տի­րա­նալ նիւ­թա­կան բա­րիք­նե­րու։