Արխիւ

Թուրքիա եւ Իրան կողմնակից՝ Սուրիոյ տարածքային ամբողջականութեան պահպանման:
Անգարա եւ Թեհրան, հակառակ որոշ տարակարծութիւններու, կը խրախուսեն տարածքաշրջանի խաղաղութիւնը:

ԵԱՀԿ-ի շրջա­նա­յին նա­խա­գա­հի յա­տուկ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ դես­պան Ան­ճէյ Կասպր­չիկ ան­ցեալ շաբթուան կէ­սին իր լիա­զօ­րու­թիւն­նե­րուն հի­ման վրայ դի­տար­կում մը ի­րա­կա­նա­ցուց Հա­յաս­տան-Ատր­պէյ­ճան սահ­մա­նին։ «Ար­մէնփրէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, այդ դի­տար­կու­մէն յե­տոյ ան մեկ­նե­ցաւ Թիֆ­լիզ, ուր յայտ­նեց, թէ եր­կու կող­մե­րէն տե­ղե­կու­թիւն­ներ ստա­ցած է սահ­մա­նի վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րուն շուրջ, տե­ղե­կա­ցած է ա­նոնց ան­հանգս­տու­թիւն­նե­րուն։

Ահաբեկչական իրերայաջորդ յարձակումներու մթնոլորտին մէջ Թուրքիա կը ջանայ ամուր կանգնիլ վտանգներուն դէմ ու կը դիմադրէ ամրապնդելով միասնականութիւնը:
Պէյօղլուի մէջ շաբաթավերջին պատահած դէպքին ընթացքին վիրաւորուած Օքսէն Խաչանեանի դարմանումը կը շարունակուի Շիշլիի «­Էթֆալ» հիւանդանոցէն ներս:

«Քրիս­տին Սա­լե­րի» հիմ­նար­կին կող­մէ կազ­մա­կերպուած միջ­վար­ժա­րա­նա­յին հին­գե­րորդ նկար­չու­թեան մրցոյ­թին ծրա­գի­րը շա­բա­թա­վեր­ջին գոր­ծադ­րուե­ցաւ մա­սամբ։

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Օ­րիորդ մը փո­ղո­ցէն քա­լած ա­տեն ե­րի­տա­սարդ մը կը հարց­նէ.
-Ուր­կէ՞ կու գաս, քոյ­րի՛կ:
Օ­րիոր­դը կը պա­տաս­խա­նէ.
-Գե­ղեց­կու­թեան տու­նէն:
-Ան­պայ­ման փակ էր, հա՞, կ՚ը­սէ ե­րի­տա­սար­դը:
Պարզ է, որ  գե­ղեց­կու­թեան հան­դէպ մար­դոց ապ­րում­նե­րը, ձգտում­նե­րը, ըմբռ­նում­ներն ու տե­սա­կէտ­նե­րը այ­լա­զան են, ո­մանք՝ մա­կե­րե­սա­յին, ո­մանք՝ խո­րունկ:

«Ա­րա­մէ» ցու­ցադ­րաս­րա­հի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու մաս­նա­ճիւ­ղին եւ «Սիլ­վա­նա» ցու­ցադ­րաս­րա­հին հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ, «Ժա­մա­նա­կա­կից ա­րուես­տի հայ վար­պետ­ներ» խո­րագ­րեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը տե­ղի կ՚ու­նե­նայ Մար­տի 12-26 թուա­կան­նե­րուն, «Սիլ­վա­նա» ցու­ցադ­րաս­րա­հին մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Ինչ­պէս ա­ւե­լի ա­ռաջ անդ­րա­դար­ձած էինք, Մեծ պա­հոց եօ­թը կի­րա­կի­նե­րը նուի­րուած են զա­նա­զան յի­շա­տակ­նե­րու՝ ո­րոնք թէ՛ որ­պէս Սուրբ գրա­յին ի­րա­դար­ձու­թիւն­ներ եւ թէ որ­պէս խրա­տա­կան ա­ռակ­ներ խօ­սուած են մեր Տէր Յի­սուս Քրիս­տո­սի կող­մէ։

Յ. ՀԵԼ­ՎԱ­ՃԵԱՆ

Այն­ճար, 1990: Դեկ­տեմ­բե­րի ցուրտ գի­շեր մը, պա­ղէն պաշտ­պա­նուե­լու հա­մար մենք ալ ա­մէ­նուն պէս վա­րած էինք սո­պան:

ՇՈՒ­ՇԻԿ ՄԱ­ՒԻ­ՍԱ­ԳԱ­ԼԵԱՆ

Ծաղ­կա­զար­դը գար­նան սկիզ­բը ա­ւե­տող ե­կե­ղե­ցա­կան եւ ժո­ղովր­դա­կան տօն է: Ա­նի­կա կը նշուի Զա­տի­կէն մէկ շա­բաթ ա­ռաջ՝ Մեծ պահ­քի նա­խա­վեր­ջին Կի­րա­կին: