Արխիւ

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ հան­դի­սա­ւոր պայ­ման­նե­րու ներ­քեւ յանձ­նուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հի 2015 թուա­կա­նի տե­ղե­կա­տուու­թեան փոր­ձա­գի­տու­թիւն­նե­րու բնա­գա­ւա­ռի մրցա­նա­կը։ Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի ձե­ռամբ այս տա­րուան մրցա­նա­կը յանձ­նուե­ցաւ աշ­խար­հահռ­չակ մաս­նա­գէ­տի մը՝ Եւ­կե­նի Քաս­փերս­քիին, որ հե­ղի­նա­կու­թիւն մը կը նկա­տուի սի­պէր անվ­տան­գու­թեան բնա­գա­ւա­ռէն ներս։

Ֆրանսուա Օլանտ մինչեւ ամսավերջ պիտի տեսակցի Պարաք Օպամայի եւ Վլատիմիր Փութինի հետ:
Ահաբեկչութեան դէմ պայքարի շրջագծով Փարիզ կ՚ակնկալէ Եւրոմիութեան զօրակցութիւնը:

26-րդ գումարման Թուրքիոյ Ազգային մեծ ժողովի աշխատաքը պաշտօնապէս սկսաւ՝ երեսփոխաններու երէկուան երդման հանդիսաւոր արարողութեամբ:
Խորհրդարանի ամպիոնին մօտ իրենց երդումը կատարեցին նաեւ թրքահայ երեք պատգամաւորները՝ Մարգար Էսաեան, Սելինա Տողան եւ Կարապետ Փայլան:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ Գում­գա­բուի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց Պա­քըր­գիւ­ղի Ծնունդ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Մե­սուտ Էօզ­տե­միրն ու իր ըն­կեր­նե­րը։ Թա­ղա­կան­նե­րուն հետ էր նաեւ թա­ղի հո­գե­ւոր հո­վի­ւը՝ Տ. Յու­սիկ Քհնյ. Հէր­կէ­լեան։

ՀՐԱՅՐ ԵՍԱՅԵԱՆ

​Տասն­չորս տա­րի ա­ռաջ` 9-11-ի ա­տեն ըն­կե­րա­յին ցան­ցե­րու աշ­խարհ չկար: Օ­րին աշ­խար­հը ա­հա­ւոր ո­ճի­րէ մը ցնցուե­ցաւ, եւ կա­րեկ­ցա­կան մթնո­լորտ կը տի­րէր ա­մէն տեղ, ա­մէն մարդ կը դա­տա­պար­տէր այդ հա­կա­մարդ­կա­յին բռնա­րար­քը:

ՍԵՒԱԿ  ՅԱԿՈԲԵԱՆ

​​Շատ մը լիբանանցիներու համակրանքը վայելող եւ անոնց միտքերուն վրայ ազդեցութիւն ունեցող լիբանանցի երաժիշտ Զիատ Ռահպանի, Պըրժ Պարաժնէի պայթումին վերաբերող գրառում մը ըրած էր վերջերս ընկերային համացանցի իր էջին վրայ՝ ըսելով, թէ ի՞նչ էր ակնկալուածը այդ պայթումէն՝ բացի նահատակներ խլելէ: Վա՞խ: Փախո՞ւստ: Զէնքերէ հրաժարո՞ւմ:

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Սփիւռքահայ փորձառու ազգային-հասարակական գործիչը դէպի Հայաստան վերջին այցելութեան օրերուն հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
Երուանդ Ազատեան. «Խօսելու շատ հարցեր կան, սակայն այսօր ամենակարեւորն է արտագաղթը, որ մեծ համեմատութիւններու հասած է։ Երկիրը լքելու գլխաւոր պատճառն է՝ հեռանկարի պակասը։ Հայրենալքումը մեծապէս ցաւալի երեւոյթ մըն է:

Ե­րէկ, ե­րե­կո­յեան ժա­մե­րուն Մար­մա­րա ծո­վուն մէջ տե­ղի ու­նե­ցան եր­կու ի­րե­րա­յա­ջորդ երկ­րա­շարժ­ներ։ Վար­չա­պե­տա­րա­նի Ա­ղէտ­նե­րու եւ ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճակ­նե­րու կա­ռա­վար­ման վար­չու­թեան հա­մա­պա­տաս­խան բա­ժան­մուն­քէն տե­ղե­կա­ցու­ցին, թէ երկ­րա­շար­ժին է­փի­կեդ­րո­նը շուրջ 20 քի­լօ­մեթր հե­ռա­ւո­րու­թեան վրայ կը գտնուէր Ավ­ճը­լա­րի, Պահ­չե­լիէվ­լէ­րի, Զէյ­թին­պուր­նուի, Քիւ­չիւք­չեք­մե­ճէի եւ Պիւ­յիւք­չեք­մե­ճէի նման բնա­կու­թեան կեդ­րոն­նե­րէն։

Թեհ­րա­նի մէջ վեր­ջերս կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ Հա­յաս­տան-Ի­րան գոր­ծա­րար հա­մա­ժո­ղով մը, ո­րու ըն­թաց­քին շեշ­տուե­ցաւ, թէ եր­կու եր­կիր­նե­րու ա­ռեւտ­րաշր­ջա­նա­ռու­թեան ծա­ւա­լը կա­րե­լի է հասց­նել 1 մի­լիառ ա­մե­րի­կեան տո­լա­րի։ Այս գոր­ծա­րար հա­մա­ժո­ղո­վը կազ­մա­կեր­պուած էր Թեհ­րա­նի մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պա­նու­թեան եւ Ի­րա­նի Ա­ռեւ­տու­րի, ար­դիւ­նա­բե­րու­թեան հան­քե­րու եւ գիւ­ղատն­տե­սու­թեան պա­լա­տին կող­մէ։