Արխիւ

Պէզ­ճեան Մայր վար­ժա­րա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րու տա­րե­կան հա­ւա­քոյ­թը ե­րէկ ար­տա­սո­վոր օր մը պար­գե­ւեց Գում­գա­բուի ըն­տա­նի­քին։ Տ. Անդ­րէաս Ա. Քհնյ. Յա­կո­բեա­նի ձե­ռամբ, ա­ռա­ւօ­տուն Ս. Աս­տուա­ծա­ծին Ա­թո­ռա­նիստ Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ մա­տու­ցուե­ցաւ Ս. Պա­տա­րագ, ո­րու ա­ւար­տին հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօ­նով ո­գե­կո­չուե­ցան դպրո­ցի հիմ­նա­դիր­նե­րը, հին տնօ­րէն­նե­րը, կրթա­կան մշակ­նե­րը, սա­տա­րող­ներն ու սա­նե­րը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ­կա­յին բո­լոր յա­րա­բե­րու­թիւն­ներ, որ­պէս­զի ա­ռողջ ըն­թացք մը ու­նե­նան, անհ­րա­ժեշտ է սրտի մաք­րու­թիւ­նը։
Սրտի մաք­րու­թիւ­նը, ա­ռա­քի­նու­թեան եւ ազ­նուու­թեան հիմն է, ո­րով կա­րե­լի է բա­րե­բեր յա­րա­բե­րու­թիւն­ներ մշա­կել, խա­ղա­ղու­թիւն հաս­տա­տել եւ մարդ­կա­յին ար­ժա­նա­պա­տուու­թիւ­նը միշտ վե՛ր պա­հել։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մար­տի կէ­սէ­րուն Սէուա­տա­կան Ա­րա­բիոյ փոխ-գա­հա­ժա­ռանգ Մուհ­ա­մմէտ Պըն Սըլ­ման իշ­խա­նը Ո­ւա­շինկ­թըն կ­­՚այ­ցե­լէր եւ հան­դի­պում կ­­՚ու­նե­նար Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Նա­խա­գահ Տա­նըլտ Թրամ­փի հետ:

Հայաստանի եւ Ռուսաստանի շրջաններուն միջեւ համագործակցութիւնը կը զարգանայ ամբողջ թափով:
Նահանգապետ Կէորկի Փոլթաւչենքօ երէկ ամենաբարձր մակարդակի վրայ հիւրընկալուեցաւ Երեւանի մէջ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յի­նանց Դ. Կի­րա­կին սո­վո­րա­բար կը կո­չուի «Կար­միր Կի­րա­կի»։ Այս կը հա­մա­պա­տաս­խա­նէ նաեւ Յի­նանց 22-րդ օ­րուան։
«Եւ այն զի՞ կո­չի
«Կար­միր Կի­րա­կի
«Եւ յոյժ պատ­շա­ճի,
«Զի ա­րեամբ ծաղ­կի»։

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ մեր ե­րաժշ­տա­կան աշ­խար­հի սի­րուած մե­ներ­գիչ Պար­թեւ Կա­րեան յա­ռա­ջի­կայ շաբթուան սկիզ­բին հան­դէս պի­տի գայ հա­մեր­գով մը։ Պար­թե­ւի հա­մեր­գը նա­խա­տե­սուած է «Լէյ­լա Կեն­ճէր» գե­ղա­րուեստի կեդ­րո­նին մէջ։

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

​Գրա­գի­տու­թիւ­նը միայն ուս­ման եւ վկա­յա­կան­ներ ստա­նա­լուն չի՛ վե­րա­բե­րիր, ոչ ալ պաշ­տօն­նե­րու հաս­նե­լու զէն­քե­րէն մին կը հան­դի­սա­նայ, այլ ան ա­ղեր­սուած է կեան­քի բազ­մաբ­նոյթ շեր­տե­րուն եւ ե­րե­ւոյթ­նե­րուն հետ։ Անգ­րա­գի­տու­թեան ու ան­պա­տաս­խա­նա­տուու­թեան իբ­րեւ ար­դիւնք՝ այ­սօր, դժբախ­տա­բար, ա­կա­նա­տես­նե­րը կը դառ­նանք կա­մա­կա­յան հա­ճոյ­քի մը պատ­ճա­ռաւ մա­նուկ­նե­րու ար­հես­տա­կան ընդ­հատ­ման խնդրին՝ վիժ­ման ու ա­պա մա­հուան։

Ա­խալ­քա­լա­քի շրջա­նի Դի­լիս­կա գիւ­ղին մէջ ի­րա­կա­նա­ցուե­ցաւ ճատ­րա­կի բաց ա­ռաջ­նու­թիւն, որ նուի­րուած էր Հա­յոց ե­ղեռ­նի 102-րդ տա­րե­լի­ցին: Մրցա­շար­քը ա­ռա­ջին ան­գամ ի­րա­կա­նա­ցուե­ցաւ 2015 թուա­կա­նին, օրհ­նու­թեամբ Սամց­խէ-Ջա­ւախ­քի եւ Ծալ­կա­յի ընդ­հա­նուր ա­ռաջ­նոր­դա­կան փո­խա­նորդ Տ. Բաբ­գէն Վրդ. Սալ­բիեա­նի եւ նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ Դի­լիս­կա­յի եւ յա­րա­կից գիւ­ղե­րու հո­գե­ւոր հո­վիւ Տ. Տիգ­րան Քհնյ. Մխի­թա­րեա­նի:

ԻՒՆԻՍԷՖ-ի եւ ՀԲԸՄ-ի Հայաստանի գրասենեակները պիտի համագործակցին յառաջիկայ շրջանին:
Մշակուած ծրագրի նպատակն է՝ երկրի համայնքներու զարգացման ուղղութեամբ խթանել սփիւռքի մասնակցութիւնը: