Արխիւ

Գուզ­կուն­ճու­քի Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ Ս. Պա­տա­րագ մա­տոյց Տ. Շա­հէն Քհնյ. Օ­հա­նեան։ Ինչ­պէս ա­մէն Չո­րեք­շաբ­թի, այս ան­գամ եւս Վոս­փո­րի Ա­սիա­կան ա­փի մեր այս գողտ­րիկ ե­կե­ղե­ցին լե­ցուած էր հոծ թի­ւով հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րով, ո­րոնք եր­կիւ­ղա­ծու­թեամբ հե­տե­ւե­ցան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն։

​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Աղ­բի թե­ման կը շա­րու­նա­կէ մնալ ար­դիա­կան: Պայ­ման չէ, որ աղ­բը ան­պայ­ման գար­շա­հոտ ըլ­լայ: Այ­սօր, աշ­խար­հը ա­ւե­լի «քա­ղա­քա­կիր­թ» աղ­բի մէջ խոր­տա­կուե­լու վտան­գին դէմ յան­դի­ման կանգ­նած է: Այդ մէ­կը ե­լեկտ­րո­նա­յին աղբն է, ո­րուն ծա­ւա­լը նոյն­քան խե­լա­յե­ղօ­րէն կ­­՚ա­ճի, որ­քան՝ կեն­ցա­ղա­յին ու խո­հա­նո­ցա­յին աղ­բին ծա­ւա­լը:

Հա­մա­հայ­կա­կան կրթա­կան 7-րդ խորհր­դա­ժո­ղո­վը ա­ւար­տած է իր աշ­խա­տանք­նե­րը՝ որ­դեգ­րե­լով բա­նա­ձեւ մը, որ ուղ­ղոր­դիչ պի­տի ըլ­լայ Հա­յաս­տա­նի Կրթու­թեան եւ գի­տու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան հա­մար՝ յա­ռա­ջի­կայ եր­կու տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին:

Լրագ­րող-հրա­պա­րա­կա­գիր Հայ­քօ Պաղ­տատ ետ ստա­ցաւ իր ան­ցա­գի­րը։

​Վերապատուելի Յարութիւն Սելիմեանի ուշագրաւ յայտարարութիւնները՝ «Արեւելք» կայքէջին:
«Հակառակ ծանրակշիռ շրջափակումին, հալէպահայութիւնը կը շարունակէ մնալ պատնէշի վրայ»:

Սեն Փեթերսպուրկի մէջ երէկ տեղի ունեցած Էրտողան-Փութին տեսակցութեան արդիւնքը կը համարուի գերազանց:
Անգարա-Մոսկուա առանցքին վրայ նոր էջ մը բացուեցաւ: Աքքույուի մէջ կառուցուելիք հիւլէակայանին համար սահմանուեցաւ ռազմավարական ներդրումի կարգավիճակ:
Թուրքիա-Ռուսաստան համագործակցութիւնը պիտի նպաստէ նաեւ տարածքաշրջանային բազմաթիւ խնդիրներու լուծման:

Գալ­ֆաեան Տան տնօ­րէ­նու­հի Այ­տա Քա­յաէր ար­դէն իր պաշ­տօ­նը փո­խան­ցած է Թա­մար Ներ­կի­զին։ Ան Գալ­ֆաեա­նի ըն­տա­նի­քէն հրա­ժեշտ կ՚առ­նէ յու­զում­նա­խառն զգա­ցում­նե­րով։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Ա­մուս­նու­թիւ­նը, եւ ա­մուս­նու­թեամբ կազ­մուած ըն­տա­նի­քը՝ մարդ­կա­յին ան­հա­տա­կան եւ հա­ւա­քա­կան կեան­քին հի՛մն է։ Ուս­տի ա­մուս­նու­թիւ­նը, մարդ­կա­յին ա­մե­նա­հին եւ էա­կան միու­թիւնն է, քա­նի որ մարդ­կու­թիւ­նը կը գո­յա­տե­ւէ որ­դեծ­նու­թեան շնոր­հիւ եւ կը շա­րու­նա­կէ սե­րուն­դէ՜ սե­րունդ՝ ըն­տա­նիք­նե­րու բազ­մաց­ման հե­տե­ւան­քով։

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

Մարդ ա­րա­րա­ծը իբր մտա­ծող էակ յայտ­նուե­լէն ետք, ինչ­քա՜ն աշ­խա­տած է իր նմա­նը գե­րե­վա­րե­լու, եւ ա­նոր հա­կա­դիր՝ ա­զա­տուե­լու հա­մար ան­կէ. եր­կու գլխա­ւոր հա­տուած.- իշ­խող ու են­թար­կուող եւ եր­թը կը շա­րու­նա­կուի: