Արխիւ

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան Ս. Զատ­կի ե­րէ­կուան ըն­դու­նե­լու­թեան ըն­թաց­քին հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րուն տե­ղե­կա­ցուց, թէ Պէյ­քո­զի Ս. Նի­կո­ղա­յոս ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հոր­դը ո­րո­շած է Պատ­րիար­քա­րա­նին յանձ­նել եր­բեմ­նի գե­րեզ­մա­նա­տան տա­րած­քի մա­կե­րե­սի գոր­ծա­ծու­թեան ի­րա­ւուն­քը։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան Ս. Զատ­կի ե­րէ­կուան ըն­դու­նե­լու­թեան ըն­թաց­քին հա­մայն­քա­յին վա­րիչ­նե­րու ներ­կա­յու­թեամբ ամ­փոփ տե­ղե­կու­թիւն­ներ հա­ղոր­դեց ազ­գա­պատ­կան կարգ մը կա­րե­ւոր կա­լուած­նե­րու ընդ­հա­նուր վի­ճա­կին շուրջ։

Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի Ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան այ­սօր կը մեկ­նի Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միա­ծին, ուր պի­տի մնայ շուրջ շա­բաթ մը։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը պի­տի ներ­կա­յաց­նէ Ազ­գա­յին-ե­կե­ղե­ցա­կան ժո­ղո­վի նա­խա­պատ­րաս­տա­կան յանձ­նա­խում­բի նիս­տին ըն­թաց­քին։

​Թրքահայութիւնը այս տարի եւս աւանդական խանդավառութեամբ նշեց Սուրբ Զատիկը, ինչ որ առիթ հանդիսացաւ եղբայրական սիրոյ վերանորոգման:
Գումգաբուի մէջ Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան ընդունեց համայնքային շրջանակներու շնորհաւորութիւնները:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէ­կուան Ս. Զատ­կի ըն­դու­նե­լու­թեան ըն­թաց­քին տե­ղե­կա­ցուց, թէ յա­ռա­ջի­կայ կրթա­կան շրջա­նէն սկսեալ Գում­գա­բուի Դրսի եր­բեմ­նի Պօ­ղո­սեան-Վառ­վա­ռեան վար­ժա­րա­նի շէն­քը պի­տի տրա­մադ­րուի Հա­յաս­տա­նէն ար­տա­գաղ­թե­լով Իս­թան­պուլ հաս­տա­տուած ըն­տա­նիք­նե­րու զա­ւակ­նե­րու կրթու­թեան։

Լաս Վե­կա­սի մէջ պի­տի բա­ցուի գա­նա­տա­հայ մե­ծա­նուն նկա­րիչ Եու­սուֆ Քար­շի գոր­ծե­րուն ցու­ցա­հան­դէ­սը։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Լոս Ան­ճե­լը­սի «Աս­պա­րէզ» օ­րա­թեր­թը գրեց, թէ տեղ­ւոյն «Պե­լա­ճիօ» ցու­ցադ­րաս­րա­հին մէջ պի­տի բա­ցուի ան­մո­ռա­նա­լի լու­սան­կա­րիչ Եու­սուֆ Քար­շի ցու­ցա­հան­դէ­սը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

​Եզ­նի­կի «Եղծ Ա­ղան­դոց»էն հա­տուած­ներ կ՚ու­զենք ներ­կա­յաց­նել մեր սի­րե­լի՜ ըն­թեր­ցող բա­րե­կամ­նե­րուն, քա­նի որ ա­նոնք կար­ծես «մեր օ­րե­րու հա­մար գրուած» են։ Այս կը նշա­նա­կէ, որ մարդս բնու­թեամբ միշտ նո՛յնն է, որ­քան ալ փո­խուին շրջան­նե­րը, թե­րեւս միայն ար­տա­քին ե­րե­ւոյ­թով փո­փո­խու­թիւն­ներ կ՚ըլ­լան, բայց ըստ էու­թեան մար­դը մի՛շտ նոյն «մարդ»ն է եւ շրջան­նե՜ր, դա­րե՜ր ալ փո­խուին՝ ան չի փո­խուիր իր էա­կան թե­րու­թիւն­նե­րով եւ մարդ­կա­յին տկա­րու­թիւն­նե­րով

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

​Յի­սուս սոսկ պատ­մա­կան դէմք մը չէ, այլ ան­ժա­մա­նակ յա­ւի­տե­նա­կա­նու­թեան մէջ յա­րա­կեն­դան եւ գոր­ծօն անձ­նա­ւո­րու­թիւն մը։ Ան «կեն­դա­նի Աս­տու­ծոյ Որ­դին»՝ Ինք կեն­դա­նի Աս­տուած է։ Յի­սուս հաս­տա­տեց այս ճշմար­տու­թիւ­նը.

Ստորեւ կը ներկայացնենք Ամենայն Հայոց Տ.Տ. Գարեգին Բ. Կաթողիկոսին պատգամը՝ Ս. Յա-րութեան տօնին առթիւ։ 

Յա­նուն Հօր եւ Որդ­ւոյ եւ Հոգ­ւոյն Սրբոյ. ա­մէն։ 
«Յա­րեար ի մե­ռե­լոց Քրիս­տոս,
Այ­սօր զդոժխս ա­ւե­րեալ,
Եւ կեն­դա­նու­թիւն պար­գե­ւե­ցեր
Ա­րա­րա­ծոց քո­յով յա­րու­թեամբդ»
(Շա­րա­կան)։