Արխիւ

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

Ա­մէն տա­րիք իր վարդն ու­նի, ը­սենք. թէեւ եր­բեմն ա­նոր փու­շե­րը ա՛յն­քան հա­տու կրնան ըլ­լալ... փշա­տե­նի կո­չուե­լու չափ:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Ան­շուշտ բո­լոր տե­սա­կի նո­րա­րա­րու­թիւն­նե­րու խճան­կա­րին եւ քաո­սին մէջ շատ ու­րա­խա­լի է, որ Հա­յաս­տա­նի մէջ կ՚ա­ճին ու կը տա­րա­ծուին տե­ղե­կա­տուա­կան ար­հես­տա­գի­տու­թիւն­նե­րը, ո­րոնց լաւ եւ տե­ղին օգ­տա­գոր­ծու­մը բնա­կա­նա­բար մեր յա­րա­տեւ պայ­քա­րին նոր եւ ազ­դու թափ կու տայ:

ՏՔԹ. ՃՈՐՃ ԲԱՐՍԵՂԵԱՆ

Ձայն բազ­մաց ձայն Աս­տու­ծոյ...
Դե­ռեւս դա­րե­րու խոր­քէն հնչած այս նա­խա­դա­սու­թիւ­նը, լա­ւա­գոյն վկա­նե­րէն մէ­կը կրնայ հան­դի­սա­նալ այն ճշմար­տու­թեան, որ Հայ մար­դը ու­նե­ցած է Ռամ­կա­վար «Դեմ­ոկ­րատ» մտած­ե­լա­կերպ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն Ո­ւա­շինկ­թը­նի մէջ պի­տի ստո­րագ­րուի ա­մե­րի­կա-իս­րա­յէ­լեան հեր­թա­կան հա­մա­ձայ­նա­գիր մը, ո­րուն հի­մամբ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Պե­տա­կան քար­տու­ղա­րու­թիւ­նը Իս­րա­յէ­լին պի­տի տրա­մադ­րէ տասն տա­րուան վրայ եր­կա­րող տնտե­սա­կան իր յատ­կա­ցու­մը:

Էրտողան-Փութին հանդիպման լոյսին տակ կ՚ակնկալուին տարածքաշրջանային վերադասաւորումներ:
Թուրքիա-Ռուսաստան յարաբերութիւններու բնականոնացումը ինչպէ՞ս կրնայ անդրադառնալ Հայաստանի վրայ:

Ար­ցա­խի մայ­րա­քա­ղա­քի Վե­րած­նուն­դի հրա­պա­րա­կին վրայ կազ­մա­կեր­պուած «Ե­րե­ւան տա­րազ­ֆէստ 2016» փա­ռա­տօ­նին ծի­րէն ներս՝ ուշ ե­րե­կո­յեան ներ­կա­յա­ցուած են ձե­ւա­ւո­րող­ներ Լի­լիթ Մե­լի­քեա­նի, Ա­րամ Նի­կո­լեա­նի ու Վա­հան Խա­չատ­րեա­նի տա­րա­զա­յին եւ ման­րան­կար­չու­թեան բա­ղադ­րիչ պա­րու­նա­կող հա­գուստ­նե­րու հա­ւա­քա­ծոնե­րու ան­հա­տա­կան ցու­ցադ­րու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք ու­ղեկ­ցուած են «Մի­քա­յէլ Ոս­կա­նեան եւ ըն­կեր­ներ» ե­րաժշ­տա­կան խում­բի կեն­դա­նի կա­տա­րում­նե­րով:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Մտե­րիմ խօ­սակ­ցու­թիւն­ներ»ը մեր մեծ­հօր Ար­տա­շէս Գալ­փաք­ճեա­նի 1937-ա­կան թուա­կան­նե­րուն, «ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ»ի մէջ հրա­տա­րա­կուած յօ­դուա­ծա­շար­քին վեր­տա­ռու­թիւնն է, ուր «Հօր մը իր զաւ­կին հետ» մտե­րիմ խօ­սակ­ցու­թիւն­նե­րը կը ներ­կա­յա­ցուի։ Այս շար­քէն է ա­հա­ւա­սիկ 25 Սեպ­տեմ­բեր 1937-ին հրա­տա­րա­կուած յօ­դուա­ծը:

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ­կա­յին կեան­քը կը դի­մա­ւո­րուի յա­ճախ ան­կիւ­նա­դար­ձե­րով՝ ո­րոնք կ՚ո­րո­շեն մար­դուս ըն­թաց­քը։ Ար­դա­րեւ, ան­կիւ­նա­դար­ձի առ­ջեւ ըլ­լալ, կը նշա­նա­կէ ո­րո­շում տալ՝ թէ ո՛ր ուղ­ղու­թեամբ պէտք է շա­րու­նա­կել կեան­քի ու­ղին։

«Նպա­տակս է ապ­րիլ եւ գոր­ծել Ջա­ւախ­քի մէջ, նպաս­տել Ջա­ւախ­քի մշա­կու­թա­յին կեան­քի զար­գաց­ման», կ՚ը­սէ Կար­ծախ գիւ­ղի բնա­կիչ, 21-ա­մեայ Սու­սան­նա Կա­րա­պե­տեան, որ մաս­նա­գի­տու­թեամբ դեր­ձակ-ձե­ւա­ւո­րող է: