ՀԵ՞ՏՔ ՄԸ ՁԳԱԾ ԵՍ ԿԵԱՆՔԻԴ ԺԱՄԱՆԱԿԻՆ ՄԷՋ
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
«Զբաղած եմ, գլուխս քերելու ժամանակ չունիմ», «Ծանրաբեռնուած եմ», «Ժամանակս ոսկի է»։ Նման յանկերգներով կրկնուող պատճառաբանութիւնները՝ խօսելու սովորութենականացած ձեւ մըն են այլեւս, որ ստէպ կը գործածուին որպէս պատրուակ՝ պատասխանատուութենէ փախուստի, յանձնառութենէ խուսափումի, կամ, թերացումի պարագային՝ ինքնարդարացման։