Ընկերա-մշակութային

Խորէն Արք. Գալֆայեան (Նարպէյ, 1832-1892). Հայ Հոգեւորականի Արժէքաւոր, Այլեւ Վիճայարոյց Դէմք Մը

​ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Նո­յեմ­բեր 4-ին, 123 տա­րի ա­ռաջ, վաթ­սուն տա­րե­կան հա­սա­կին, Պոլ­սոյ ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րո­նի մը մէջ՝ վախ­ճա­նե­ցաւ հայ հո­գե­ւո­րա­կա­նու­թեան իւ­րա­յա­տուկ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ մը, որ ինչ­պէս իր ժա­մա­նա­կա­կից­նե­րուն, նոյն­պէս եւ հե­տա­գայ սե­րունդ­նե­րու յի­շո­ղու­թեան մէջ, Խո­րէն Նար­պէյ գրչա­նունով, մնա­յուն տեղ գրա­ւեց իբ­րեւ հայ ժո­ղո­վուր­դի ար­ժէ­քա­ւոր, այ­լեւ վի­ճա­յա­րոյց դէմ­քե­րէն մէ­կը։

ԶԱՀՐԱՏԻՆ 90-ԱՄԵԱԿԸ

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ նշուե­ցաւ ան­մահ բա­նաս­տեղծ Զահ­րա­տի 90-ա­մեայ յո­բե­լեա­նը։ Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան եւ Գրող­նե­րու միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած հան­դի­սու­թեան ներ­կայ գտնուե­ցաւ նաեւ Զահ­րա­տի այ­րին՝ Ա­նա­յիս Եալ­տըզ­ճեան։

ԿԻԹԱՌԻ ՆՈՒԱԳԱՀԱՆԴԷՍ

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, Հար­պիէի Նոթ­րը Տամ Տը Սիոն ֆրան­սա­կան լի­սէի դահ­լի­ճին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ դա­սա­կան կի­թա­ռի հա­մերգ մը։ Ե­րաժշ­տա­հան­դէ­սի ըն­թաց­քին կի­թա­ռա­հար Հա­լուք Օ­նաթ Աք­պու­լութ ունկն­դիր­նե­րուն վրայ խոր տպա­ւո­րու­թիւն գոր­ծեց իր յա­ջող կա­տա­րում­նե­րով։

«ԱՐԱՍ» ՀՐԱՏԱՐԱԿՉՈՒԹԻՒՆԸ ԱՅՍ ՏԱՐԻ ԵՒՍ ԿԸ ՄԱՍՆԱԿՑԻ TÜYAP-Ի ԳՐՔԻ ՏՕՆԱՎԱՃԱՌԻՆ

Պէյ­լիք­տիւ­զիի մէջ վա­ղը պի­տի սկսի TÜYAP-ի 34-րդ գր­քի տօ­նա­վա­ճա­ռը, որ պի­տի շա­րու­նա­կուի մին­չեւ Նո­յեմ­բե­րի 15-ը։ Կը տե­ղե­կա­նանք, որ «Ա­րաս» հրա­տա­րակ­չա­տու­նը այս տա­րի եւս պի­տի մաս­նակ­ցի այս տօ­նա­վա­ճա­ռին, ո­րու հա­մա­լի­րէն ներս ար­դէն ա­պա­հո­ված է իր տա­ղա­ւա­րը։

Կաթողիկոսներ տուած վիրահայոց թեմը

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ​

Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Ուղ­ղա­փառ Սուրբ Ե­կե­ղեց­ւոյ Վի­րա­հա­յոց Թե­մը ան­բա­ժան մասն է Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Սուրբ Ե­կե­ղեց­ւոյ:
Կ՚են­թադ­րուի, որ թե­մը հիմ­նուած է 12-րդ դա­րուն։ Ա­ռաջ­նոր­դա­նիս­տը ե­ղած է Տփղիս (Թիֆ­լիզ) քա­ղա­քի Ս. Գէորգ ե­կե­ղե­ցին (13-րդ դա­րէն)։ Թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ­նե­րու մա­սին ա­մե­նէն հին յի­շա­տա­կու­թիւ­նը կը վե­րա­բե­րի 12-րդ դա­րու 70-ա­կան թուա­կան­նե­րուն:

ԵԶԱԿԻ ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Փրոֆ. Ալպերթ Խառատեան լոյս ընծայեց «Արեւմտահայ մամուլն իր պատմութեան աւարտին» խորագրեալ գիտական գործ մը:
Աշխատասիրութեան մէջ վերարտադրուած են նաեւ Պոլսոյ եւ Զմիւռնիոյ հայկական անկուսակցական պարբերականներուն ազգային ու հասարակական բովանդկութեան հիմնական կողմերը:

ԱՆԹԻԼԻԱՍԻ ՄԷՋ ԳՆԱՀԱՏԱՆՔ

ԳՈ­ՀԱՐ սիմ­ֆո­նիք նուա­գա­խումբ-երգ­չա­խում­բի Պէյ­րու­թի մէջ ու­նե­ցած վեր­ջին հա­մեր­գա­շա­րին ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։ Այս մթնո­լոր­տին մէջ, ե­րէկ, ԳՈ­ՀԱՐ-ի շուրջ եր­կու­հա­րիւր ան­դամ-ան­դա­մու­հի­նե­րը այ­ցե­լե­ցին Ան­թի­լիաս, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցան Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Տ.Տ. Ա­րամ Ա. Կա­թո­ղի­կո­սին կող­մէ։

ԱՆԶՈՒԳԱԿԱՆ ԳՈՀԱՐ-Ը

ՍԵ­ՒԱԿ  ՅԱ­ԿՈ­ԲԵԱՆ

ԳՈ­ՀԱՐ-ի ա­ւան­դա­վէ­պը սկսաւ հիւ­սուիլ թուա­կա­նէս շուրջ քսան տա­րի­ներ ա­ռաջ, երբ 1996 թուա­կա­նին Տի­կին Գո­հար Խա­չա­տու­րեան այ­ցե­լեց Հա­յաս­տա­նի հիւ­սի­սա­յին շրջան­նե­րը, ո­րոնք 1988 թուա­կա­նի ա­ւե­րիչ երկ­րա­շար­ժին պատ­ճա­ռով են­թար­կուած էին քան­դու­մի: Տես­նե­լով շրջա­նի ժո­ղո­վուր­դին ա­հա­ւոր թշուառ վի­ճա­կը, ազ­նուա­սիրտ հա­յու­հին ո­րո­շեց աշ­խա­տան­քի նոր ա­ռիթ­ներ և ե­կա­մու­տի աղ­բիւր­ներ ստեղ­ծել ա­նոնց հա­մար:

ԼԵՌՆԱ ՊԱԼՕՂԼՈՒ ԱՔՊՈՒԼՈՒԹ ՄԵԿՆԱԲԱՆԵՑ ՖՐԱՆՍԱՑԻ ՅՕՐԻՆՈՂՆԵՐՈՒ ԳՈՐԾԵՐԸ

Գա­տը­գիւ­ղի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան Եէլ­տէ­յիր­մե­նիի մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ ֆրան­սա­ցի յօ­րի­նող­նե­րու ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րու ձօ­նուած հա­մերգ մը, որ ար­ժա­նա­ցաւ ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան հե­տաքրք­րու­թեան։ Այս հա­մեր­գին ըն­թաց­քին հան­դէս ե­կաւ մեց­ցօ-սոփ­րա­նօ Լեռ­նա Պա­լօղ­լու­-Աք­պու­լութ, որ կա­տա­րո­ղա­կան ըն­դու­նա­կու­թիւն­նե­րով ար­ձա­նագ­րեց փայ­լուն յա­ջո­ղու­թիւն մը։

Էջեր