Ընկերա-մշակութային

14 ՅՈՒԼԻՍ 1789. ՊԱՍԹԻՅԻ ԿՈՐԾԱՆՄԱՆ ՅԵՂԱՓՈԽԱԿԱՆ ԳԱՂԱՓԱՐԻՆ ՅԱՄԵՑՈՂ ՀՆՉԵՂՈՒԹԻՒՆԸ

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

14 ­Յու­լի­սը, աշ­խար­հով մէկ, ֆրան­սա­ցի­նե­րուն վե­րա­պա­հուած տօ­նա­կան օր է։
 14 Յու­լիս 1789-ին, ֆրան­սա­ցիք գրա­ւե­ցին եւ կոր­ծա­նե­ցին ի­րենց պե­տա­կա­նու­թեան բռնա­կա­լա­կան էու­թեան խորհր­դա­նի­շը՝ Պաս­թի­յի տխրահռ­չակ բերդբան­տը։

ՍԻՐԱՀԱՐՆԵՐՈՒ ԱՅԳԻ…

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի սրտին վրայ՝ բացօթեայ ցուցադրութիւններու հնարաւորութեամբ, ամառնային եզակի ու զով անկիւն մը:
Մայրաքաղաքի բնակիչները եւ զբօսաշրջիկները կը փնտռեն ուրոյն միջավայրով կէտեր, ուր մշակոյթը, բնութիւնն ու կենցաղը զիրար կը լրացնեն:

ԱՐՇԱԿ ՉՕՊԱՆԵԱՆ. ՀԱՅ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ՄՇԱԿՈՅԹԻ ՄԵԾԱՎԱՍՏԱԿ ՊԱՀԱՊԱՆԸ

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Յու­լիս 15-ին կը տօ­նենք ծննդեան տա­րե­դար­ձը հայ գրա­կա­նու­թեան եւ մշա­կոյ­թի ան­մահ դէմ­քե­րէն Ար­շակ Չօ­պա­նեա­նի։

ԳԵՂԱՐՈՒԵՍՏԻ ՆՈՒԻՐԵԱԼ ՄԸ

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Միջազգային համբաւի տիրացած գիտնականը բազմակողմանի գործունէութիւնը չի սահմանափակեր զուտ իր մասնագիտութեամբ:
Տքթ. Արմէն Տէր-Կիւրեղեանի Հայաստանի Ամերիկեան համալսարանի պատկերասրահին մէջ բացած ցուցահանդէսը արժանացած լուրջ հետաքրքրութեան:

ՀԱՅՐ ՂԵՒՈՆԴ ԱԼԻՇԱՆ. ՀԱՅԿԵԱՆ ՀԱՆՃԱՐԻՆ ՎԵՀԱՇՈՒՔ ՆԱՀԱՊԵՏԸ

​ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Յու­լիս 6-ին, 195 տա­րի ա­ռաջ, ­Պոլ­սոյ մէջ, հնա­հա­ւաք ու դրա­մա­գէտ ­Պետ­րոս-­Մար­գար Ա­լի­շա­նեա­նի ըն­տա­նե­կան յար­կին տակ ու­րա­խու­թիւն կը տի­րէր։

«ՈՍԿԷ ԾԻՐԱՆ»Ը ՍԿՍԱՒ

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ հան­դի­սա­ւոր պայ­ման­նե­րու ներ­քեւ սկսաւ «Ոս­կէ ծի­րան» շար­ժան­կա­րի մի­ջազ­գա­յին փա­ռա­տօ­նը, որ այս տա­րի կազ­մա­կերպուած է 12-րդ ան­գամ։ Ըստ ձե­ւա­ւո­րուած նա­խըն­թաց­նե­րուն, օ­րուան ա­ռա­ջին կէ­սին կա­տա­րուե­ցաւ Ծի­րա­նօրհ­նէ­քի ա­րա­րո­ղու­թիւն, ինչ որ բնո­րո­շեց փա­ռա­տօ­նին սկիզ­բը։

Հայաստանը «Համտեսելու» տասը Առիթ

Գու­նեղ, հա­մեղ, բազ­մա­թիւ խո­հա­նոց­նե­րու ազ­դե­ցութ­իւ­նը կրող, բայց իր ինք­նա­տպութ­իւ­նը պահ­պա­նած հայ­կա­կան խո­հա­նո­ցը ա­ռա­ջար­կե­լու շատ բան ու­նի նոյ­նիսկ ա­մե­նա­պա­հանջ­կոտ հա­մա­դա­մա­սէր­նե­րուն հա­մար։ Ա­հա­ւա­սիկ այդ խո­հա­նո­ցի ա­մե­նաա­խոր­ժա­լի եւ նրբա­ճա­շակ ու­տեստ­նե­րու ցանկ մը, զոր պէտք է ճա­շա­կէ Հա­յաս­տա­նի իս­կա­կան հա­մը զգալ ու­զող ա­մէն ոք։

ԵՐԵՒԱՆԻ «ԳԱՖԷՍՃԵԱՆ» ԱՐՈՒԵՍՏԻ ԿԵԴՐՈՆԻՆ ՄԷՋ «ԱՐԹՕ ՉԱՔՄԱՔՃԵԱՆ. ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ»

Ե­րե­ւա­նի մէջ նա­խըն­թաց օր յա­տուկ ե­րե­կոյթ մը կազ­մա­կերպուե­ցաւ հայ­կա­կան ժա­մա­նա­կա­կից գե­ղա­րուես­տի մե­ծա­նուն վար­պետ­նե­րէն քան­դա­կա­գործ ու նկա­րիչ Ար­թօ Չաք­մաք­ճեա­նի ի պա­տիւ։

ՄԻՍԱՔ ՄԵԾԱՐԵՆՑ. ԳԵՂԵՑԿՈՒԹԵԱՆ, ԲԱՐՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ՍԻՐՈՅ ՀԱՆՃԱՐԵՂ ԵՐԳԻՉԸ

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Յու­լիս 4-էն 5-ի լուս­ցող գի­շե­րը, 107 տարի ա­ռաջ, մեր աշ­խար­հէն առ­յա­ւէտ բաժ­նո­ւե­ցաւ հայ գրա­կա­նու­թեան ա­մե­նէն գե­ղա­պաշտ բա­նաս­տեղ­ծը՝ Մի­սաք Մե­ծարենց (Մեծատուրեան, 1886-1908)։

Էջեր