Ընկերա-մշակութային

ՊՕՂՈՍ ՇԱՀՄԵԼԻՔԵԱՆ

Դեկ­տեմ­բեր ամ­սուան վեր­ջին շա­բաթն էր: Պէյ­րութ գտնուող բա­րե­կա­մու­հիէ մը ե-նա­մակ մը ստա­ցայ: «Այ­սօր ա­նուա­նա­կո­չու­թիւնդ է, ա­նու­նովդ ապ­րիս», ո­րուն կը յա­ջոր­դէ ա­ռատ բա­րե­մաղ­թու­թիւն­նե­րու շարք մը:

ՏՔԹ. ՆՈՒՊԱՐ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Վեր­ջերս սփիւռ­քա­հայ մա­մու­լին մէջ կը հան­դի­պինք մի­ջազ­գա­յին քա­ղա­քա­կան վեր­լու­ծում­նե­րու, ո­րոնք ա­ռա­ւել կամ նուազ ուժգ­նու­թեամբ մեր ներ­կայ Հա­յաս­տա­նի ցա­մա­քա­մա­սա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թեան պահ­պա­նու­մին անհ­րա­ժեշ­տու­թիւ­նը գրե­թէ անհ­նա­րին կը նկա­տեն։

ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի Ե­րե­ւա­նի թղթա­կից Ա­նուշ Թրուանց եւ աշ­խա­տա­կից Սա­գօ Ա­րեան վեր­ջին օ­րե­րուն կարճ այ­ցե­լու­թիւն մը տուին Իս­թան­պուլ։ Ա­նուշ Թրուանց-Սա­գօ Ա­րեան ա­մո­լը, որ ան­ցեալ շա­բա­թա­վեր­ջին Լոն­տո­նի մէջ մաս­նակ­ցե­ցաւ «Ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նը 21-րդ դա­րուն» հա­մա­ժո­ղո­վին, Ե­րե­ւան վե­րա­դար­ձի ճա­նա­պար­հին ան­ցաւ Իս­թան­պու­լէն։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Տպաւորութիւններ՝ Օքսֆորտ համալսարանէն ներս կազմակերպուած գիտական հաւաքէն, որու օրակարգը յագեցած էր սփիւռքեան իրականութեան հրատապ հարցերով:
Ռազմիկ Փանոսեան մատնանշեց, որ լեզուի խնդիրը ներկայիս համատարած մտահոգութեան առարկայ կը դառնայ բոլոր համայնքներուն մօտ:

Հա­յաս­տա­նի Պե­տա­կան ե­րի­տա­սար­դա­կան նուա­գա­խում­բի հիմ­նադ­րու­թեան 10-ա­մեայ յո­բե­լեա­նին շրջագ­ծով ե­րէկ ե­րե­կո­յեան յատ­կան­շա­կան հա­մերգ մը տե­ղի ու­նե­ցաւ Ե­րե­ւա­նի Օ­փե­րա­յի եր­դի­քին տակ։ Գե­ղա­րուես­տա­կան ղե­կա­վար Սէր­կէյ Սմբա­տեա­նի մա­կա­նին ներ­քեւ հան­դէս ե­կաւ նուա­գա­խում­բը, ո­րուն միա­ցած էին նաեւ եր­կու աշ­խար­հահռ­չակ ա­րուես­տա­գէտ­ներ։

Աշ­խար­հահռ­չակ ջու­թա­կա­հար Սէր­կէյ Խա­չատ­րեան յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն հա­մերգ­նե­րով հան­դէս պի­տի գայ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու եւ Սպա­նիոյ մէջ։ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րէ ներս ան պի­տի նուա­գէ Պալ­թի­մո­րի մէջ։ Իր ե­րեք հա­մերգ­նե­րը նա­խա­տե­սուած են Պալ­թի­մո­րի սիմ­ֆո­նիք նուա­գա­խում­բին հետ։

ՆԱ­ԶԱ­ՐԷԹ ՊԷՐ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

Յու­նո­ւա­րի 7-ին հայ ժո­ղո­վուր­դը կ­­՚ո­գե­կո­չէ ան­մեռ յի­շա­տա­կը իր հան­ճա­րեղ բա­նաս­տեղծ­նե­րէն ­Վա­հան ­Տէ­րեա­նի (Տէր-Գրիգորեան, 1885-1920)։ 96 տա­րի ա­ռաջ, 7 ­Յու­նո­ւար 1920-ին, վա­ղա­ժամ իր վեր­ջին շուն­չը փ­չեց Հայաստանի Ջա­ւախ­քի ար­ժա­նա­ւոր այս զա­ւա­կը, ո­րուն ­Պատ­գա­մը մին­չեւ այ­սօր կ­­՚ար­ձա­գան­գէ հա­յոց սե­րունդ­նե­րու մտ­քին եւ սրտին մէջ։

Աշ­խար­հահռ­չակ ե­րա­ժիշտ Քրիս­տոֆ Պեն­տե­րեց­քի, որ այս օ­րե­րուն կը գտնուի Ե­րե­ւա­նի մէջ, ե­րէկ այ­ցե­լեց Կո­մի­տա­սի թան­գա­րա­նը։ Ծա­նօթ է, որ Պեն­տե­րեց­քի մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րաւ Հա­յաս­տա­նի Պե­տա­կան ե­րի­տա­սար­դա­կան նուա­գա­խում­բի հիմ­նադ­րու­թեան 10-ա­մեա­կին ձօ­նուած յո­բե­լե­նա­կան շքեղ հա­մեր­գին։

Յու­նուա­րի 24-ին, օրհ­նու­թեամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Ա­մե­նայն Հա­յոց Կա­թո­ղի­կո­սին, Գէոր­գեան հո­գե­ւոր ճե­մա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի միա­բան, Քա­հա­նա­յից պատ­րաս­տու­թեան լսա­րա­նի պա­տաս­խա­նա­տու Տ. Ներ­սեհ Վար­դա­պետ Խա­լա­թեա­նի՝ գե­ղան­կա­րի եւ կրա­ֆի­քի ան­հա­տա­կան ցու­ցա­հան­դէ­սի բաց­ման ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը, ո­րուն ծի­րէն ներս ներ­կա­յա­ցուած են քա­ռա­սուն­հինգ նկար­ներ: Այս մա­սին կը հա­ղոր­դէ Մայր Ա­թո­ռի տե­ղե­կա­տուա­կա­նը։

Մոս­կուա­յի Թրե­թեա­կո­վեան պե­տա­կան պատ­կե­րաս­րա­հը 2016 թուա­կա­նի Յու­լիս-Նո­յեմ­բեր ա­միս­նե­րուն Լոն­տո­նի Դի­ման­կար­նե­րու ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հին եւ Վա­տի­կա­նի թան­գա­րան­նե­րուն հետ պի­տի կազ­մա­կեր­պԷ Յով­հան­նէս Այ­վա­զովս­կիի 200-ա­մեա­կին նուի­րուած ցու­ցա­հան­դէս մը, ուր պի­տի ներ­կա­յա­ցուին նկա­րի­չի ա­ռա­ւել նշա­նա­կա­լի կտաւ­նե­րը, նե­րա­ռեալ՝ «Ծիա­ծա­նը» եւ «Սեւ ծո­վը»՝ Թրե­թեա­կո­վեան պատ­կե­րաս­րա­հէն, ինչ­պէս նաեւ «Ին­նե­րորդ ա­լի­քը» եւ «Ա­լե­կո­ծու­թիւ­նը»՝ ռու­սա­կան թան­գա­րա­նէն: