Հարթակ

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Աշ­խար­հա­կալ Եւ­րո­պան այ­սօր կը տառա­պի իր կե­ցու­թեան պայ­քա­րով: Եւ­րո­պան՝ Յու­նա­կան եւ Հռո­մէա­կան կայս­րու­թիւն­նե­րուն մի­ջո­ցաւ եւ այդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նին էր որ ա­սիա­կան եւ ափ­րի­կեան աշ­խար­հի ա­ռաջ ճա­նա­չում ստա­ցաւ, ուր տա­կա­ւին մնա­ցեալ Եւ­րո­պան կ՚ապ­րէր խոր մթու­թեան մէջ: Խա­չա­կիր­նե­րու ար­շա­ւանք­նե­րով Եւ­րո­պան մտաւ զար­թօն­քի դա­րաշր­ջան, սա­կայն իս­կա­կան զար­թօն­քը հա­սաւ մի­ջին դա­րե­րու ժա­մա­նա­կաշր­ջան­նե­րուն, անգ­լիա­կան, ֆրան­սա­կան, գեր­մա­նա­կան եւ եւ­րո­պա­կան այլ պե­տու­թիւն­նե­րու յե­ղա­փո­խու­թիւն­նե­րով:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

22 Նո­յերմ­բեր 1943 թուա­կա­նին Լի­բա­նան կը հռչա­կէր իր ան­կա­խու­թիւ­նը: Եր­կի­րը, որ մինչ այդ յայտ­նուած էր Ֆրան­սա­յի «հո­գա­տա­րու­թեան» տակ, կը ստեղ­ծէր հա­մա­կե­ցու­թեան հիմ­քով պատ­րաս­տուած ազ­գա­յին սահ­մա­նադ­րու­թիւն մը, ո­րուն ա­մե­նէն նշա­նա­կա­լի կէ­տը իս­լամ-քրիս­տո­նեայ հա­մա­խառն իշ­խա­նու­թիւն մը կեր­տելն էր:

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Վեր­ջերս մամ­լոյ եւ տե­ղե­կա­տուա­կան այ­լա­զան աղ­բիւր­նե­րէ կ՚ի­մա­նանք այն ին­չին տե­ղեակ չէինք ան­ցեալ տա­րի­նե­րուն: Օ­րի­նակ՝ եր­կու ա­նօ­րէն կե­ցու­թեամբ ամ­բաս­տա­նուած ե­րի­տա­սարդ­ներ՝ մին տասնեօթ տա­րե­կան, միւ­սը՝ տասնութ, հա­րա­ւ-ա­մե­րի­կեան եր­կիր­նե­րու բնա­կիչ­ներ, ո­րոնք Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ կը գտնուին ու­սա­նո­ղա­կան պատ­ճա­ռա­բա­նու­թեամբ, կը բռնա­բա­րեն 14-ա­մեայ աղ­ջիկ մը Մե­րի­լենտ նա­հան­գի վար­ժա­րան­նե­րէն մէ­կուն մէջ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Լի­բա­նա­նի Նա­խա­գահ զօ­րա­վար Մի­շէլ Աուն, վեր­ջերս պատ­կե­րասփ­ռուած խօսք մը ար­տա­սա­նե­լով՝ երկ­րի խորհրդա­րա­նէն պա­հան­ջեց մէկ ամ­սուան հա­մար սա­ռեց­նել իր աշ­խա­տանք­նե­րը: Նախ­քան նա­խա­գա­հին կա­տա­րած «մի­ջամ­տու­թիւ­ն­»ը, երկ­րին մէջ կը տի­րէր բա­ւա­կան լա­րուած մթնո­լորտ:

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Ար­մա­տա­ցած սո­վո­րու­թիւն­ներ կան մեր կեան­քի խաչ­մե­րուկ­նե­րուն մէջ, ո­րոնք վա­րա­կիչ ախ­տի նման բոյն դրած են մեր ներ­սի­դին։ Ախ­տեր, ո­րոնք փո­խան­ցուած են յա­ջոր­դող սե­րունդ­նե­րուն դա­րե­րու ըն­թաց­քին, բայց ձա­խա­ւեր ազ­դե­ցու­թիւն ու­նե­ցած են ներ­կայ ե­րի­տա­սար­դին մօտ։

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Ըն­տա­նե­կան ա­ւան­դա­կան հաս­կա­ցո­ղու­թիւ­նը՝ հայր, մայր եւ զա­ւակ­ներ, գրե­թէ գո­յու­թիւն ու­նե­նա­լէ դադ­րած է Ամերիկայի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու տա­րած­քին։ Հի­մա միա­սե­ռա­կան (gay) եր­կու այ­րեր կամ միա­սե­ռա­կան (lesbian) եր­կու կի­ներ՝ կրնան զա­ւակ որ­դեգ­րել եւ ըն­տա­նիք կազ­մել…

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Բարձ­րա­ցած են ջա­հե­րը, մո­մե­րը եւս, ու կը քա­լեն ա­նոնք, ար­շաւ մը կազ­մած կ­­՚ուղ­ղուին դէ­պի կան­չը բնազ­դին: Ա­յո, բնազդ դար­ձած կանչն է զի­րենք մղո­ղը, կան­չը ար­դա­րու­թեան, փաս­տը գո­յու­թեան հին ազ­գի մը, որ ու­նի հա­զա­րա­մեակ­նե­րու պատ­մու­թիւն եւ դա­րու մը պա­հանջք:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

22 Մարտ 2017. Ո­ւի­թըն­պերկ՝ այս­պէս ը­սած նախ­կին ա­րե­ւե­լեան Գեր­մա­նիոյ գե­ղե­ցիկ քա­ղաք­նե­րէն մէ­կը: Հոն, ուր Մար­թին Լու­տեր ապ­րե­ցաւ եւ ստեղ­ծա­գոր­ծեց, հի­մը դնե­լով նաեւ ե­կե­ղեց­ւոյ ու ընդ­հան­րա­կան կեան­քի բա­րե­կար­գու­մի գոր­ծըն­թա­ցին:

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

«Բանալի» հարցադրում մը. բայց այդ «բանալի»ն երկսայրի սուրի նման երկու ծայրեր ունի։ Այդ երկու ծայրերու անուններն են դաւաճանութիւն եւ վստահութիւն, որոնք ընկերութեան մը երկու ներհակ «բանալի»ներն են։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Տէր Զօ­րը այ­սօր Ի­ՇԻՊ-ի երկ­րորդ մայ­րա­քա­ղաքն է: Նաւ­թով հա­րուստ այդ քա­ղա­քին մա­սին դժուար է տե­ղե­կու­թիւն­ներ հա­ւա­քե­լը: Ճիշդ է, որ Սու­րիոյ կա­ռա­վա­րա­կան ու­ժե­րը կը շա­րու­նա­կեն տի­րա­պե­տել քա­ղա­քի մէկ հա­տուա­ծին վրայ, բայց եւ այն­պէս Տէր Զօր քա­ղա­քի կեդ­րո­նա­կան մա­սե­րը եւ յատ­կա­պէս այդ նա­հան­գի գիւ­ղա­կան հա­մայնք­նե­րը դար­ձած են այս­պէս կո­չուած՝ Ի­ՇԻՊ-ի բոյն: