Հարթակ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

«Վա­ղը ա­մու­սի­նիս տա­րե­դարձն է, ի­րի­կու­նը մեր բո­լոր հա­րա­զատ­ներն ու բա­րե­կամ­նե­րը պի­տի գան. պէտք է ա­մէն ինչ իր ու­զա­ծին պէս պատ­րաս­տեմ, մա­նա­ւանդ ի­րեն ա­մե­նա­սի­րե­լի քաղց­րե­ղէ­նին՝ Նա­փո­լիո­նին հա­մը պէտք է իր քիմ­քին գո­հա­ցում տայ: Ու­րիշ ի՞նչ պատ­րաս­տեմ, կ՚ու­զեմ որ ա­մէն ինչ ձեռ­քիս գոր­ծը ըլ­լայ, դուր­սէն պատ­րաստ բան մը պի­տի չապսպ­րե­մ»:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Նո­յեմ­բեր 1-ին կը նշենք ծննդեան 146-րդ ­տա­րե­դար­ձը հայ դա­սա­կան ե­րաժշ­տու­թեան մե­ծա­տա­ղանդ վար­պե­տին՝ Ա­լեք­սանդր Ս­­պեն­դիա­րեա­նի (1871-1928)։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ա­մե­րի­կեան ծեռակոյտին կող­մէ վա­ւե­րա­ցուած ՃԱՍ­ԹԱ (Justice Against Spon­sors of Terrorism Act) օ­րէն­քը յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու նոր ըն­թա­ցա­կարգ մը կրնայ գծել Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րուն եւ սիւն­նի աշ­խար­հի յա­ռա­ջա­տար եր­կիր հա­մա­րուող Սէու­տա­կան Ա­րա­բիոյ մի­ջեւ:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Կը ժպտան, կը ժպտիս, կը սոր­վիս ծա­փիկ-ծա­փիկ, յե­տոյ կը քա­լես, կը վա­զես, կ՚իյ­նաս, կ՚ել­լես... ա­պա՝ պա­յու­սակ մը կու տան ձեռքդ.- Դպրո՛ց...

ՅԱԿՈԲ ԱՒԵՏԻՔԵԱՆ

Նա­խորդ գի­շեր Լաս Վե­կա­սի մէջ (Նե­ւա­տա­յի նա­հանգ) կա­յա­ցած Հի­լը­րի Քլին­թըն-Տա­նըլտ Թրամփ հրա­պա­րա­կա­յին 3-րդ վճ­ռա­կան ու վեր­ջին բա­նա­վէ­ճը (Debate) ա­մե­րի­կեան նա­խընտ­րա­կան «ձիար­շա­ւի» հա­ւա­նա­բար վեր­ջին ձո­ղա­պատ­նէշն էր, որ­մէ այն կողմ, մին­չեւ 8 Նո­յեմ­բեր ֆի­նի­շի գի­ծը, կը մնայ ըն­դա­մէ­նը 19 օր, ո­րուն ըն­թաց­քին շո­գե­պինդ կ՚աշ­խա­տին հիմ­նա­կա­նին մա­թե­մա­թի­կոս­նե­րը հա­շուել-ո­րո­շե­լու հա­մար յաղ­թող ձին:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Այ­սօր պի­տի կա­յա­նայ Լի­բա­նա­նի նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թիւ­նը, ո­րուն ի­րենց թեկ­նա­ծու­թիւ­նը դրած են ե­րես­փո­խան­ներ՝ զօ­րա­վար Մի­շէլ Աուն եւ Սլէյ­ման Ֆրան­ժի­է: Վեր­ջին օ­րե­րուն ե­ղած խմո­րում­նե­րուն եւ յատ­կա­պէս երկ­րի սիւ­ննի հա­մայն­քի ա­ռաջ­նորդ եւ նախ­կին վար­չա­պետ Սաատ Հա­րի­րիի Աու­նի թեկ­նա­ծու­թիւ­նը որ­դեգ­րե­լէն ետք՝ բա­նա­կի նախ­կին հրա­մա­տա­նա­տա­րին նա­խա­գահ դառ­նա­լու յոյ­սե­րը կը դառ­նան գե­րակ­շիռ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Եր­կու տա­րի եւ ութ ա­միս տե­ւած «խա­չե­լու­թիւն»էն ետք, յա­ռա­ջի­կայ Եր­կու­շաբ­թի օր, Լի­բա­նան պի­տի ու­նե­նայ նոր նա­խա­գահ մը: Ինչ­պէս յայտ­նի է եւ վեր­ջին տասն օ­րե­րուն ըն­թաց­քին ե­ղած «հա­մա­ձայ­նու­թիւն­նե­րու»ն ար­դիւն­քով լի­բա­նա­նեան բա­նա­կի նախ­կին հրա­մա­նա­տար զօրա­վար Մի­շէլ Աուն պի­տի ընտ­րուի երկ­րի 12-րդ նա­խա­գա­հը:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Մեր ամ­բողջ պատ­մու­թիւ­նը վեր­ջին հա­զա­րա­մեա­կին, ըլ­լա­լով ար­տա­քին փո­թոր­կոտ ու ան­հա­մե­մատ ու­ժե­րու են­թա­կայ, ողբ ու տա­ռա­պանք է ե­ղած, ու իբ­րեւ շնչա­ռու­թեան ա­ռիթ՝ ելք մը գտնե­լու, ձեր­բա­զա­տուե­լու առ­կայ ի­րա­վի­ճա­կէն, ո­րոնք ան­շուշտ դա­րե­րու ըն­թաց­քին ի­րենց դրոշ­մը ու­նե­ցած են մեր կեն­ցա­ղա­յին մտա­ծո­ղու­թեան, ա­րե­ւե­լում­նե­րուն եւ զա­նա­զան այ­լոց...

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱ­ԶԱ­ՐԵԱՆ

-Մա՛մ, գալ շա­բաթ չեմ ու­զեր եր­թալ այս գոր­ծու­նէու­թեան: Օ­տար մար­դիկ ե­կան այ­սօր, ա­նոնք բարձ­րա­խօ­սով ու քա­մե­րա­յով սկսան նկա­րել ու պա­տե­րազ­մի մա­սին հար­ցում­ներ հարց­նել. ես բան մը չը­սի, չու­զե­ցի յի­շել այդ օ­րե­րը, բայց ըն­կեր­ներս մէ­կիկ-մէ­կիկ սկսան պատ­մել ի­րենց ապ­րած պա­տե­րազ­մա­կան դէպ­քե­րուն մա­սին,- դո­ղա­լով կ՚ը­սէ Ա­րան մօր, ո­րու ձեռ­քը այն­քան ա­մուր կը սեղ­մէ, որ միայն սար­սա­փա­հար մէ­կը այդ­պէս կ­­՚ը­նէ:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Ա­մէն շար­ժում, որ տե­ղա­փո­խու­թիւն կ­­՚են­թադ­րէ ու­նի իր ճամ­բան, ծո­վու ձու­կը, ցա­մա­քա­յին ճամ­բոր­դու­թիւ­նը, ինչ­պէս ն­­աեւ՝ օ­դա­յի­նը: