Հոգե-մտաւոր

ՀԱՅԵՐԷՆ ԿԸ ՀԱՍԿՆԱՅ, ԲԱՅՑ՝ ՉԻ՛ ԽՕՍԻՐ…

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂ­ԼԵԱՆ

Հայերէն կը հասկնայ, բայց՝ չի՛ խօսիր...
Այս խօսքը աղերս չունի Եւրոպա կամ Ամերիկա ապրող ձուլումի յաւակնորդ հայորդիներուն, այլ այս մէկը չքմեղանք է մեր ազգին մէջ բոյն դրած օտար ամուսնութեանց, ինքնարդարացման տարբերակ մը՝ այլասերման:

ՍԻԿԱՌԱ, ՋՈՒՐ, ԽԱԽՎԷ, ԸՆԹԵՐՑՈՒՄ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Չորեքշաբթի, 30 յուլիս 1908 թուականին, գրիչ մը հայ ազգի ղեկը ստանձնած անձանց ընթացքէն վրդոված, «Զիկ-Զակ» պատկերազարդ ծաղրաթերթի երկրորդ էջին մէջ անոնց տարած գործունէութիւնը կը բնութագրէ հետեւեալ տողերով.-

ԶԳԱՆՋԵԼԻ ՍԷՌՈՒՆԹ ՄԸ…

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂ­ԼԵԱՆ

Երէկ առիթը ունեցայ դիտելու Ապրիլ 24-ի նուիրուած ձեռնարկի մը բացման խօսքի բաժինը, ուր պարմանուհի մը ջինջ ու զուլալ հայերէնով կը խօսէր յետցեղասպանութեան հայ ժողովուրդի վերածնունդի ոգիին մասին: Ուշադրութիւնս գրաւեց հետեւեալ տողը՝ որուն երբեք ալ համաձայն պիտի չըլլայի. «Թշնամին չհասա՛ւ իր նպատակին»:

ԺՈՂՈՎ ԸՐԻ՜ՆՔ…

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ես ըսեմ տա՛սն... դուն ըսէ՛ հարի՜ւր...
Ես ըսեմ հարի՛ւր... դուն ըսէ՛ հազա՜ր...
Եւ զարմանալի չէ՛ որ հազարը դառնայ հարի՜ւր հազարներ. գուցէ հիմա, այս յօդուածը կարդացած պահուդ արդէն աշխարհի վրայ նուազագոյնը 10-20 ժողովներ տեղի կ՚ունենան հայկական գաղութներուն մէջ, որովհետեւ մեր մէջ բոյն դրած է ժողով գումարելու ախտը:

ՅՈՒՍԱԿՏՈՒՐ ՆԱՄԱԿ ՄԸ…

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այսօր երբ մարդիկ Ամերիկա երթալու «անփոխարինելի» երանութեան մասին կը մտածեն, կը կարդամ մեր թուականէն 71 տարիներ առաջ՝ 1950 թուականին Ամերիկա մեկնած ուսանող երիտասարդի մը մորմոքած նամակը.
«Եկայ Ամերիկա եւ ահա քանի տարի է ընկած եմ մի խուլ անկիւն, հայերից հեռու:

ԱՅՍՕՐ ԵՐԲ…

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Անցնող օրերուն համացանցի վրայ տարածուեցաւ Արցախի վերջին պատերազմի ռազմագերիներէն մէկուն տեսերիզը, ուր գերինէն մին յուզուած ու արտասուաթոր, դատաւորին կը դիմէր հետեւեալ խօսքերով. «Պարոն դատաւոր, տունը հիւանդ մայր ունիմ՝ որուն խնամակալը ես եմ...»:

ՎԱՍՆ ԱՂՔԱՏՈՒԹԵԱՆ - Գ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Արար երրորդ. Պայքար աղքատութեան դէմ:
Հակառակ «Աստուածատուր» ու «առաքինասէր» ՄԱԿ-ի անխախտ ներկայութեան, հակառակ անոր աւելի քան 75 տարիներու «կենդանութեան», այսօր աշխարհի վրայ ինչքա՜ն մարդիկ կան, որ ցայսօր անօթի կը պառկին ամէ՛ն գիշեր եւ գուցէ սովահար մայթի մը անկիւնը աննշմար ձեւով կ՚անհետին:

ՎԱՍՆ ՄԱՐԴՈՒ ԵՒ ՄԱՆՈՒԿՆԵՐՈՒ ԻՐԱՒՈՒՆՔՆԵՐՈՒ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹԵԱՆ - Բ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂ­ԼԵԱՆ

Մեր թուականէն 40 տարիներ առաջ՝ 1981-ին գրող, գրականագէտ, բանաստեղծ եւ արձակագիր Պէպօ Սիմոնեան կ՚ըսէր. «Ի՜նչ ՄԱԿ, ի՜նչ ապահովութիւն, ի՜նչ մարդկային իրաւունք՝ երբ մարդկային իրաւանց օր հաստատող աշխարհի մեծերը կը հրահրեն պատերազմի վառօդը...»:

Էջեր