ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անցնող մի քանի տարիներուն երիտասարդութիւնը, ինչու չէ նաեւ շատ մը մեծահասակները հետաքրքրող նիւթը միեւնոյնն է. «ինչպէ՞ս հարստանալ». օրական դրութեամբ բազմահազարներ, աղջի՛կ թէ տղայ համացանցի էջերուն մէջ կը փնտռեն հարստանալու կարճ եւ դիւրին հնարքներուն մասին:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երէկ անդրադարձայ, որ մենք սկսած ենք մեր մէջէն կորսնցնել մարդկային ամենէն պարզ արժէքները, որոնց տեղը այսօր եկած են գրաւելու ուրիշներ՝ որոնք խոտոր են թէ՛ մարդկութեան եւ թէ՛ մեր ինքնութեան:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ինչքա՜ն ցաւալի է դարեր ետք մենք մեզ տեսնել հոն՝ ուր էինք դար մը առաջ, ուր ո՛չ Ապրիլը ապրելու կը նմանէր եւ ո՛չ ալ յարութիւնը՝ յարութեան: Քրիստոնէական բարեպաշտութենէ աւելի այդ յարութեան ծարաւն է հաւանաբար, որ Յարութեան այս տօնը սիրելի դարձած է մեր ժողովուրդին համար, ըսել ուզելու որ օր մը դուն ալ, ո՛վ ազգ, կրնաս քու մեռելութենէդ յարութիւն առնել ու վերադառնալ կեանքին՝ որմէ անջատուած ես այսօր:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հակառակ «Մի՛ առնէր քեզ կուռս ձեռագործս» Աստուածային յորդորներուն, մարդը ժամանակուան ընթացքին սկսաւ գերին դառնալ ու կուռքերու վերածել իր իսկ ստեղծածն ու ձեռագործը, որոնցմէ մէկն է դրամը, որ ստեղծուած է մարդու կողմէ, սակայն իշխած ու գնած է մարդ արարածը՝ բառին ամբողջական իմաստով:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Արդի համաշխարհայնացման ախտը իր հետ բերաւ այլ ախտ մը՝ որ կը կոչուի ամենագիտութիւն. ախտ մը՝ որ խաւերու միջեւ եղած տարբերութիւնը փշրել փորձելով ուզեց վերացնել տարբերութիւնները հրահանգողին եւ հպատակին, քաղաքացիին եւ գիւղացիին:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Նայելով այս մարդուն խոնարհ ու անշուք նայուածքներուն ի՞նչ կը տեսնէք. անշնչացած այս պատկերը ի՞նչ կ՚ըսէ ձեզի:
Շա՜տ բաներ պէտք է որ ըսէ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հաւանաբար շատերու զարմանք պատճառեց երէկուան՝ երկուշաբթի, 11 ապրիլ 2022-ի թիւին մէջ մեր հրատարակած «Ծիծիկներ» խորագրեալ գրութիւնը. հաւանաբար շատեր «անբարոյ» ածականով պիտակաւորեցին թերթի խմբագրութիւնը, մասնաւորաբար ինձ՝ որ յանդգնած էի նման խորագրով մը հրապարակ դուրս գալ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերոյիշեալ վերնագիրին դիմաց մեր տարեց ընթերցողները յաւիտենական կրակին չարժանանալու համար կրնան անմիջապէս «Մեղայ Ամենասուրբ» մը արտասանել, ինչու չէ, նաեւ անցնիլ Նարեկի ընթերցանութեան, իրենց մասին պատրաստուած դատաստանի գիրքէն ջնջելու համար այն գայթակղութիւնը, որ ես պիտի պատճառեմ այսօր իրենց:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տարիներ առաջ բարեկամի մը հետ ունեցայ հետեւեալ բանավէճը. ինք պնդեց, թէ երգերու մէջ բառերէն աւելի երաժշտութիւնն է կարեւորը, որովհետեւ այդ մէկն է, որ հաճոյք կը պատճառէ մարդուն, մինչ իր կարծիքին հակառակ ես պնդեցի, թէ բառերն են, որ ապրումն ու զգացումը կը փոխանցեն. այս նիւթին շուրջ մինչեւ օրս չկրցանք հասարակաց եզրակացութիւն մը կազմել. ինք մնաց երաժշտութեան, իսկ ես մնացի բառերու կողմնակից:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անձնապէս քաղաքականութենէն շատ բան չեմ հասկնար, սակայն կը սիրեմ ընդդիմութիւնը, որովհետեւ ընդդիմութեան եւ իշխանութեան միջեւ եղող բախումն է, որ կողմերը կը մղէ աշխատանքի եւ կը կարծեմ դժբա՛խտ է այն երկիրը, որ ընդդիմութիւն չունի, որովհետեւ այդտեղ մի-իշխանութիւն տիրելով ամէն բան «պապի անսխալականութեան» նման պէտք է ընդունի ուզեն կամ չուզեն:
