Սրբազանին հետ
ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ
Մանուկ կամ պատանի հասակով, երբ դպրութեան շապիկ կը կրէինք՝ առանց խորաթափանց գիտակցելու անոր իմաստը, խորհուրդը, մեզի կը պատմէին, թէ եկեղեցին անժամանակ հաստատութիւն մըն է։ Ժամանակի եւ տարածութեան մասին մեր պատկերացումները տակաւին շատ սահմանափակ էին, երբ դպրոցի աւարտական դասարանի աշակերտը մե՛ծ էր մեր աչքին, իսկ կեանքի, ըսենք, հինգ տասնամեակը աւարտած անձ մը ծերութեան եզրին վաղուց հասած կը համարուէր։