Արխիւ

Կար­սե­ցի գրող Ի­սա Եըլ­մազ վեր­լու­ծեց Կար­սի պատ­մա­կան յու­շար­ձան­նե­րու այժ­մու կա­ցու­թիւ­նը։ Ան նշեց, թէ քա­ղա­քը իր պատ­մա­կան մի­ջա­վայ­րով անգտա­նե­լի գանձ մըն է շար­ժա­րուես­տի ու գրա­կա­նու­թեան տե­սա­կէ­տէ, սա­կայն դժբախ­տա­բար ա­նոնք բար­ձի­թո­ղի վի­ճա­կի մէջ կը գտնուին այժմ։

Ար­ցա­խի մէջ գտնուող Գան­ձա­սա­րի վան­քին կից պի­տի կա­ռու­ցուի մա­տե­նա­դա­րան մը, պե­տա­կան պիւտ­ճէով։ Շի­նու­թիւ­նը, ուր պի­տի պահ­պա­նուին հին հայ­կա­կան ձե­ռա­գիր­ներն ու մա­տեան­նե­րը, 2004 թուականին կա­ռու­ցուած էր որ­պէս հո­գե­ւոր դպրա­տուն։

Սփիւռ­քա­հայ յայտ­նի ե­րա­ժիշտ ու եր­գիչ Յա­րութ Փամ­պուք­ճեան, որ յայտնի է Ձախ Յարութ անունով ալ, իր ծննդեան 65-ա­մեա­կին առ­թիւ, ինչ­պէս նաեւ հայ ե­րաժշ­տա­կան ա­րուես­տը ներ­կա­յաց­նե­լու ի­մաս­տով ու­նե­ցած նշա­նա­կա­լից ա­ւան­դին հա­մար պար­գե­ւատրուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պե­տի յու­շա­մե­տայ­լով։

Յու­նիս 7-ի ե­րես­փո­խա­նա­կան ընտ­րու­թեանց ար­դիւն­քին ձե­ւա­ւո­րուած խորհր­դա­րա­նը այ­սօր կը ձեռ­նար­կէ իր աշ­խա­տանք­նե­րուն։ 550 ե­րես­փո­խան­ներ, ո­րոնց կար­գին նաեւ ե­րեք հայ ե­րես­փո­խան­ներ, երդ­ման ա­րա­րո­ղու­թեամբ պի­տի սկսին ի­րենց աշ­խա­տան­քին։ Ա­նոնց ա­ռա­ջին գոր­ծը պի­տի ըլ­լայ ընտ­րել խորհր­դա­րա­նի նա­խա­գա­հը։

Ռու­բէն Սէ­մէր­ճեա­նի յի­շա­տա­կին ձօ­նուած պաս­քէթ­պո­լի 26-րդ մրցա­շար­քը ե­րէկ հա­սաւ իր ա­ւար­տին։ Ա­ռաջ­նու­թեան դափ­նին նուա­ճեց Սա­հա­կեան սա­նուց միու­թեան խում­բը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Փա­ռա­մո­լու­թիւ­նը ան­հա­տա­կան «ախտ» մըն է ըն­կե­րա­յին կեան­քին մէջ՝ որ կը վնա­սէ թէ՛ ան­հա­տին եւ թէ հա­ւա­քա­կա­նու­թեան։ Փա­ռա­մո­լու­թիւ­նը կը վնա­սէ, քա­նի որ որ­քան ախտ, նոյն­քան ալ ինք­նա­խա­բէու­թիւն է, եւ ինք­նա­խա­բէու­թիւ­նը ո­րե­ւէ օ­գուտ չի ներ­կա­յաց­ներ մար­դուն, ե­թէ ոչ՝ վնա՛ս։

Ա­մե­րի­կեան նշա­նա­ւոր «The New York Times» թեր­թը վեր­ջերս բա­ցա­յայ­տեց Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ կա­շա­ռուած ա­մե­րի­կա­ցի գոնկ­րէ­սա­կան­նե­րը։ Հե­ղի­նա­կա­ւոր թեր­թի բա­ցա­յայ­տում­նե­րով, սե­փա­կան վար­կա­նի­շը բարձ­րաց­նե­լու եւ մի­ջազ­գա­յին հար­թակ­նե­րու վրայ Պա­քուի ի նպաստ լո­պիինկ ը­նե­լու հա­մար Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ կա­շա­ռուած են Մի

Հա­լէ­պի կարգ մը շրջան­ներ շա­բա­թա­վեր­ջին դար­ձեալ են­թար­կուե­ցան հրթի­ռա­կո­ծում­նե­րու։ Քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի շէն­քին հրթի­ռա­կոծ­ման հե­տե­ւան­քով զոհուե­ցան եր­կու հա­յեր՝ Կա­րօ Մկրտի­չեան եւ Հա­յաս­տա­նեայց Կեան­քի խօսք ե­կե­ղեց­ւոյ ա­ռա­քեալ Եդուարդ Պետ­րո­սեան։

Պել­ժիոյ Վար­չա­պետ Շարլ Մի­շէլ իր երկ­րի խորհր­դա­րա­նին մէջ 1915-ին վե­րա­բե­րեալ քննար­կում­նե­րուն ըն­թաց­քին յայ­տա­րա­րած էր, թէ կա­տա­րուա­ծը ցե­ղաս­պա­նու­թիւն մըն է։ Ինչ­պէս այլ պա­րա­գա­նե­րուն, Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թիւ­նը չու­շա­ցուց իր յայ­տա­րա­րու­թիւ­նը՝ շա­րու­նա­կե­լով իր ժխտո­ղա­կա­նու­թեան քա­ղա­քա­կա­նու­թիւ­նը։